broncode

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Fritz van Rikxoort wrote:
> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Helaas weer achter betaling vandaag in de Volkskrant...
>
> Geachte heer/mevrouw,
> Hierbij ontvangt u de resultaten van de persoonlijke zoekopdracht.
> -----------------------------------------
> Zoekwoord(en)          : plasterk
> Gevonden               : 1 artikel
> -----------------------------------------
>
> 1. Code Sloot is geen broodje aap
>    (dinsdag 28 september 2004)
>
> Volgens Ronald Plasterk (Forum, 24 september) is het onmogelijk dat de
> broncode (Sloot Digital Coding Sytem) van de overleden heer Sloot bestaat.
>
> lees verder:
> http://archief.volkskrant.nl/artikel?REC=f4c7344e16d9161eadd0edb5f4c44c17
>
> De korte ingezonden brief op de Forumpagina bestrijdt niet Plasterks
> berekening sec maar suggereert dat een verband van theoretische aantallen
> films met efficiënte versleuteling op onjuiste uitgangspunten is gebaseerd

Precies Fritz, ik ook. Ik heb het over de pixels in je
beeldscherm (eerder ook de CRT genoemd) gehad.

> omdat Plasterk ten ornechte van het binaire stelsel uitgaat waar Sloot terug
> is gegaan naar de oorsprong van elektornische dataopslag,

De oorspronkelijke electronische data is de code nodig (maar
dit is een wat lastige hoor) voor aansturing van de CRT
indien her gebruikt. Maar je ziet wel dezelfde film hoor.

> met een vele malen
> efficiëntere manier voor het opslaan van elektronische informatie.

Precies en gedecodeerd. Slechts de informatie nodig voor de
eelctronisch aansturing is nog nodig.

Heb even met de gedachte gespeeld om alles maar llos te
koppelen nadat de unieke code in de sleutel was gegenereerd,
en de aansturinging rechtreeks op het beeldscherm uit te
voeren om dezelfde film opnieuw te laten afspelen.

Maar ik zat nu op de pixel-informatie.

> Ik bestrijd wel de relevantie van exponentieel exploderende onsamenhangende
> informatie in alle theoretisch denkbare films als uitgangspunt om de
> bestaansmogelijkheid te bestrijden van compressie of codering van
> samenhangende en zich herhalende informatie in de beperkte werkelijk
> gemaakte en te maken films.

Ook daar heb ik naar verwezen, Fritz. De wat cryptischge
beschrijving van het beelscherm zelf. Martin bracht in dat
de grafische kaart al beschreef wat er voor nodig was. Zoals
ik het zie maakt Jan daar ook gebruik van, maar dan wel op
het laatste moment. Het moment dus waarop deze naar de CTR
gaat.

Die informatie wordt gedecodeerd weggeschreven waarbij Jan
een  matrix gebruikt om de informatie in de grafische kaart
te coderen en te decoderen.

En juist omdat veel informatie daar al aan wezig is hoeft
zelfs naar alleen maar verschillen (tussen biede matrixen)
te worden gekeken en codeerd worden weggeschreven om die
later opnieuw te kunnen gebruiken. Nu echter zonder al die
berekeningen nog een keer te hoeven maken. Wel andere, nl.
de gedecoderde moet nu weer in de grafische, om daarmee weer
de beelden samen te kunnen stellen. Echter deze data is van
een andere soort en met een ander doel gecodeerd.

Het verschil zit hem ook dat je met de gecodeerde data zelf
niet zoveel kunt. Het vormt uiteindelijk een unieke code.

Dat in tegenstelling tot een bestand dat uitgelezen wordt en
vertaald (kleurcodes etc. etc.) maar van grotere omvang.

Via een device zou daarmee wel weer een 'oorspronkelijk'
data bestand kunnen worden gegenereerd.

> Om het nog maar eens anders te zeggen, zou Plasterk zijn column gaan over
> Broodje Rond dan zou hij redeneren en construeren onder de impliciete
> veronderstelling dat de aarde een tweedimensionaal plat vlak is en zo
> bewijzen dat een derde dimensie en een een bolle aarde onmogelijk zou kunnen
> bestaan. Bij de aarde is die derde ruimtelijke dimensie voor ons niet zomaar
> waarneembaar

Nee precies, vanuit een oorspronkelijk data bestand via de
grafische kaart vertaald naar pixelinformatie voor je
beeldscherm.

> en daardoor lang de bestaansmogelijkheid bestreden. Bij
> filmbeeldjes is de dimensie tijd in de samenhang van achtereenvolgende
> stilstaande en bewegende beeldjes analoog goed waarneembaar, maar Plasterk
> verliest dat in zijn redenering door zijn veronderstelling van willekeur,
> nog bovenop de samenhang van naast elkaar gelijke of gering in het
> kleurspectrum en lichtintensiteit verschuivende beeldjes.

Die data (en let op: de meeste informatie is bekend) is voor
een herhaling van de beelden op je beelscherm te zeteen niet
meer nodig. Slechts de informaite van de wijziging van de
pixel(s) in blokje 16x16.

> Bovendien doet hij
> met zijn exponentiële explosie van denkbare unieke films

Het unieke zit hem in de gecodeerde data, die is uniek. Maar
  op wat kleine wijzigingen na identiek indien gemaakt van
een copy van een film. Er zal wellicht her en der wat
informatie verloren gaan, maar niet noemenswaardig. Precies
identiek zijn ze dan niet maar je ziet (op die paar
veroleren pixel informatie) dezelfde film.

 > iets als doen alsof
> het aardvla als het bol was oneindig lang en breed zou zijn, terwijl wij
> begrijpen dat anders dan bij een plat vlak dat oneindig door kan gaan in
> beide dimensies een bol vlak zich herhaalt en in die zin toch eindig is.

Je zult ergens een paaltje moeten zetten, Fritz. :)

> Plasterk zou betogen dat elke rondgang om de aarde toch volledig uniek is en
> Sloot zou dezelfde plattegrond en route steeds opnieuw gebruiken, en
> openstaan voor en slim omgaan met achtereenvolgende gekozen of waargenomen
> afwijkigingen van de route en wat zich zich afspeelt op het aardvlak.

Yep.

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********