Arbeidsproductiviteit als leugen

[Mark Giebels]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl


<-----Original Message----->
>From: Henk Vreekamp
>Sent: 9/17/2004 12:18:25 AM
>To: D66 at nic.surfnet.nl
>Subject: Re: Arbeidsproductiviteit als leugen

> In een hoofdstuk staat een vergelijking van de US met 19 andere
OECDlanden.
> Een puntje: in de US is de arbeidstijd per jaar gemiddeld 1815 uur, in
> Belgie 1559, in Nederland 1340. Maar de arbeidsproductiviteit is in de
US
> toch veel lager!

Dat die laatste conclusie uitermate dom is had ik al eerder duidelijk
gemaakt. De volgende cijfermatige onderbouwing geeft echter wel een erg
somber beeld. We leggen de bovenstaande cijfertjes even naast de
voorspelling van het CPB dat ieder procent langer doorwerken leidt tot
0.1 minder arbeidsproductiviteit. De Amerikanen werken zo'n 35% langer,
dus om de situatie gelijk te trekken zouden we 3.5 af moeten trekken van
de Nederlandse productiviteit. De huidige productiviteit in Nederland is
3.5 (vorig jaar 0.8, volgend jaar zo'n 2) dus dan zou Nederland voor dit
jaar op niks noppes niets zijn uitgekomen... Ik weet het, die trend is
vast niet lineair, en de uitkomst relativeert de cijfers van het CPB,
maar u vat het idee.

En dan prikt het CPB vandaag ook even de ballon (opgelaten door Henk,
Kalff e.a.) door dat de economie in de Eurozone zoveel beter presteert
dan de Amerikaanse, zie de cijfers onder aan deze email.

Steun ik dus het kabinetsbeleid om op te schuiven richting het
Amerikaanse kapitalisme? Nee, ook ik vind het fout van Zalm en dit
kabinet dat er in een tijd van economische neergang overmatig wordt
bezuinigd en er ingezet wordt op lastenverzwaringen om het
begrotingstekort in de perken te houden. Dat is een achterhaalde theorie
die zelfs de neoconservatief Bush overigens niet volgt getuige zijn
track record van het onverantwoordelijk hoog op laten lopen van het
begrotingstekort.

Maar ik deel ook de conclusie van het CPB dat de Eurozone over de
afgelopen decennia de keuze heeft gemaakt voor meer vrije tijd en de
Amerikanen voor meer welvaart. En daar moet de discussie over langer
doorwerken dan ook vooral over gaan. Willen we in Nederland meer
welvaart door meer arbeidsuren per jaar te stimuleren, of willen we de
verworven rechten van vrije tijd niet kwijt, ook als dat ten koste gaat
van de welvaartsgroei?

Mijn keuze is een liberale. Diegenen die langer willen werken moeten
daar niet in worden tegengehouden (meer uren per week, van deeltijd naar
voltijd, later met pensioen, ook na het 65ste jaar, van werkeloos naar
deeltijd arbeid), maar ik zie het als een verlies van welzijn als
iedereen wordt gedwongen in een trend van langer werken mee te gaan. Ik
hou dan ook niet zo van collectieve regelingen in deze, dus liever geen
overheidsbeleid dat mensen dwingt langer te werken en ook geen
collectieve afspraken met werkgevers en vakbonden om e.e.a. dwingend op
te leggen De versobering van de sociale voorzieningen is geen oplossing
net zomin als de politieke druk om loonmatiging en langere werktijden te
bewerkstelligen. Wat wel een oplossing is een flexibilisering van de
regelingen, het liefst richting een systeem gebaseerd op het idee van
het basisinkomen. De werkeloosheidsval moet worden aangepakt en het moet
makkelijker worden (niet ontmoedigt) om extra uren op de arbeidsmarkt
actief te zijn voor iedereen die dat wil, ook voor mensen die in een
positie zitten waarbij ze in hun inkomen (deels) afhankelijk zijn van
overheidsregelingen.

Vrije tijd en sociale voorzieningen bevorderen het welzijn in Nederland.
Dit heeft echter wel een relatief hoge werkloosheid en een relatief
lagere welvaart veroorzaakt. Vooral dat eerste is m.i. aan te pakken
door burgers meer mogelijkheden te geven om actief te zijn. En dat zal
ook een positieve invloed hebben op de welvaart. Maar als we vrije tijd
en sociale voorzieningen hoog op het prioriteitenlijstje houden (en dat
hoop ik) zal Nederland wel economisch achterblijven op de VS en straks
Azie. Of dat erg is bepaalt de NEderlandse burger zelf. Hier in de VS is
men trots op de cultuur van hard werken (net zoiets als we in Nederland
zagen in de jaren 50). In Nederland was (en is) men terecht trots op de
verworven welzijnsrechten. Als dit kabinet die trots aantast kan dat
dramatische gevolgen hebben voor het welzijn in NEderland op de langere
termijn. En dat is wellicht nog wel het ernstigste gevolg van dit
conservatieve normen en waarden prekende kabinet.

Groeten,
Mark Giebels

------

CPB: Economische groei, 2003-2005
mutaties per jaar in %

2003
Verenigde Staten 3,0
Japan 2,5
Eurogebied 0,5
Nederland - 0,9

2004
CPB CF OESO IMF EC
Verenigde Staten 4 1?2 4,4 4,7 4,6 4,2
Japan 4 1?2 4,3 3,0 3,4 3,4
Eurogebied 2 1,8 1,7 1,7 1,7
Nederland 1 1?4 1,4 0,9 1,0 1,0

2005
CPB CF OESO IMF
Verenigde Staten 3 1?2 3,6 3,7 3,9
Japan 2 1?4 1,9 2,8 1,9
Eurogebied 2 1?4 2,1 2,4 2,3
Nederland 1 1?2 2,0 2,1 2,0


**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********