D66 over het drugsbeleid

[Hein WvM]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

At 20:11 01-08-2004 +0200, Henk Elegeert wrote:
>REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl



>>Onjuist. Het is zo: wanneer wordt uitgegaan van de
>>werking van middelen, dan zijn alcohol, koffie en tabak
>>ook drugs. Volgens de wet is dat niet zo.
>
>Onjuist. De wet is een gevolg van de
>krachts-/machtsverhouding(en) binnen onze democratie.

Wat is nu precies onjuist? Mijn "onjuist" sloeg op de onzin die onze vriend vdM te berde bracht over het verschil tussen hard en softdrugs. Hij beweerde met stelligheid dat het onderscheid tusssen lichamelijk en psychische verslaving het onderscheidende criterium zou zijn. En dat ís het niet. Cocaïne bijvoorbeeld is een harddrug, maar leidt, volgens het Trimbos Instituut, níet tot lichamelijke verslaving (geen cold turkey bij afkicken e.d.), maar wèl tot gewenning (hele beroepsgroepen zouden ineenstorten als de cocaïnemarkt zou instorten). Én de drug is manifest schadelijk. De mate van schadelijkheid is dan ook het criterium, voor de wet althans, maar ook voor de praktijk.

>Tabak heeft - in het verleden - dienst gedaan als medicijn
>vanwege 'medicinale werking', tot men tot andere inzichten
>kwam.

Zeker. De geschidenis van de drugs is fascinerend. Als je verslagen leest hoe de specerijen en kruiden uit de OOst en de West in de zestiende en zeventiende eeuw hier werden ontvangen, dan gaan werelden open. Koffie, cacao, nootmuskaat, tabak, noem maar op. Ze waren "medicijnen", geheime genotsartikelen, openbare genotsartikelen. In de negentiende eeuw werd al flink van hashish genoten, er is zelfs een hashish cultuur geweest onder kunstenaars en andere terroristen. Absinth was ook erg in, in die dagen, hoor je niets meer over. En opium? Er werd geschoven als een maleier, in bepaalde schuifhuizen. Die tijd is ook voorbij. Het zijn de derivaten geworden, de opiaten. En de cannabisproducten.

>> In de Opiumwet,
>
>Uhm... tja, de wet, Hein.

Ja, die wet. Die ;is er. Kan er óók niets aan doen!

>Ik gebruik je inbreng verder even als van de advocaat van de
>duivel. ;)

Mijn inbreng? Die van het Trimbos Instituut bedoel je?

>Mot ik het dan zo zien, dat *de* "overheid" *de* 'waarheid'
>in pacht heeft, Hein? Dat kun je niet menen, toch?

Nee, dat zeg ik niet, en Trimbos ook niet. ieder mag zelf bepalen wat hij hard of soft vindt. Maar de vervolgins, en de zwaarte van de straffen hebben wèl een directe relatie met die overheid, en die wet.

>Die groep Hein, die nu behandeld zou moeten worden krijgen
>die niet, omdat dit Paarden en Wormen kabinet (hoe is het in
>godesnaam mogelijk dat D66 zich daardoor monddood heeft
>laten maken) meer op heeft met schone schijn.

dat lijkt me een ándere discussie, maar je hebt wel een goed punt.

>Vrijheid is in Rotjeknor verworden tot een produkt 'als we maar geen last
>van je hebben'.

je hebt het nu over een lokaal drugsbeleid. Inderdaad, op basis van de opiumwet, maar ook met een grote mate van zelfstandig beleid. In Rotterdam waait een bepaalde wind. Dat merk je aan dit soort beleid. Dat kan weer veranderen na de volgende gemeenteraadsverkiezingen.

>Hoezo alcohol is een genotmiddel?  Hoezo maatschappelijk aanvaard?

Ja, dat zegt het Trimbos Instituut, en ik denk wel dat ze punt hebben. Alcohol is een zeer breed aanvaard consumptieartikel, hoe schadelijk ze ook is. Voor de wet, ja daar gaan we weer, is die brede aanvaarding een reden alcohol NIET op te nemen in één van de twee lijsten.

>>Harddrugs zijn volgens de wet ==>gevaarlijker<== dan
>>softdrugs en dat uit zich in de strafmaat.
>
>Dat hebben we dan zo beslist toch, Hein?

Nou "we", in 1971/72 heeft een commissie een onderzoek gedaan en kwam tot deze conclusies. Wetenschappelijk onderbouwd, is de claim. Uitgewerkt later weer in "Het Nederlandse Drugbeleid, continuïteit en verandering" (1995).

Maar goed, het was inderdaad het parlement dat met al deze wetgeving uiteindelijk accoord ging.

>Dat '==>gevaarlijker<=' is dan toch ook een inschatting van
>wat willekeurige wetten makers?

Nee, dat was intensief onderzocht door de Commissie Baan. Maar je hebt wel gelijk dat er willekeur heerst. De Nederlandse overheid was namelijk voorheen intensief betrokken bij de opiumhandel in Zuidoost-Azië. Dat gaat terug tot het begin van de 17de eeuw toen de VOC ruwe opium kocht in Bengalen, en ruilde tegen specerijen in de Indische archipel. In de tweede helft van de zeventiende eeuw verwierf de VOC in ruil voor oorlogsdiensten het monopolie op de invoer van opium voor een groot deel van Java, waardoor de betrokkenheid met de drugshandel aanmerkelijk werd vergroot. De verkoop was min of meer in particuliere handen.
Dat ging zo ruim een eeuw door totdat in het begin van de negentiende eeuw het Nederlandse staatsgezag in Indië de verkoop van opium reguleerde via een pachtsysteem. Met behulp van veilingen werden monopolierechten verkocht aan particulieren of groepen particulieren. Deze waren verplicht hun ruwe opium van de Staat te betrekken en kregen het alleenrecht op de verkoop in hun gebied. Voor dit aantrekkelijke pachtrecht moesten de dealers aanzienlijke bedragen aan de overheid betalen.

>> In de
>>werkelijkheid is de grens tussen ‘harddrugs’ en
>>‘softdrugs’ niet zo makkelijk te trekken.
>
>Hierover zijn wij het volledig eens, Hein.
>De 'zelfmedicatie' is dan ook nog niet zo'n vreemde redenering.

Inderdaad.

>  Er zijn
>>gebruikers van softdrugs die zoveel gebruiken dat het
>>‘hard’ gebruik genoemd zou kunnen worden.
>
>Je bedoeld de misbruikers?

Nee, dat zijn mensen die zichzelf met softdrugs zoveel schade aandoen dat ze feilijk als hardrugsgebruikers kunnen gelden.

>> Het omgekeerde
>>komt ook voor, hoewel ‘soft’ gebruiken van harddrugs voor
>>de meeste mensen moeilijk vol te houden is.
>
>Ik begrijp echter van wetenschappers dat het wel degelijk
>ook zo ligt. Het zijn (opnieuw?) toegevoegde middelen die
>voor problemen zorgen.

Als heroïineopvang netjes zou gebeuren dan zouden heroineverslaafden zelfs aan het maatschappelijk verkeer kunnen deelnemen. Het zijn niet de drugs zelf, maar de omstandigheden waaronder ze gebruiken (lichamelijke verwaarlozing, moreel vervalt etc) die tot de meeste schade leiden.

>>  Slaap- en
>>kalmeringsmiddelen vallen over het algemeen buiten de
>>indeling in ‘hard-’ en ‘softdrugs’.
>
>Welk principe ligt hieraan ten grondslag?

Geen, alleen de praktijk: omdat ze meestal via recepten aan te schaffen zijn vallen ze niet onder het wettelijk regime. De receptenregeling garandeert enige controle.

>>  Ze nemen een
>>uitzonderingspositie in omdat ze meestal op recept, als
>>geneesmiddel, worden uitgeschreven.
>
>Duidt op een samenhang met andere wetgeving. Het maakt het
>onderliggende principe nog niet helder.

Nee, puur op prakijk gericht.

>> Alcohol en tabak doen
>>in schadelijkheid en risico’s niet onder voor de
>>harddrugs, ze worden echter meestal niet als harddrugs
>>aangemerkt,
>
>Ten onrechte, lijkt me.

Daar heb je maatschappelijke acceptatie weer.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********