Democraten na 2000

[John Wijsmuller]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Beste democraten,

Na de politieke schok in 2002 wordt het tijd om onze vernieuwing te
realiseren. Lousewies van der Laan heeft de weg gewezen naar
"sociaal-liberaal". Laten we Thom de Graaf's voorstel uitvoeren en 66
schrappen uit onze naam. Onze kleur wordt kanariegeel en zo gaan we de
toekomst tegemoet.

Radicale democratisering is nog steeds hard nodig. Laten we van het
referendum over de grondwet voor Europa een speerpunt maken. Eenvoudige
referenda zijn de manier voor politieke partijen om hun draagvlak te testen.
Alleen referenda betrekken de kiezer direct bij de besluitvorming. Referenda
zijn het middel om het vertrouwen van de bevolking in de politiek te
herstellen.

Idols was, nadat een "jury" de groep van 7000 kandidaten tot 30 talenten had
terugbracht een voorbeeld van "directe democratie". Echter als we deze vorm
van directe verkiezingen in de politiek toepassen, creëren we mogelijk
dictators. Laten we dit deel van ons verleden definitief schrappen.
Burgemeesters en commissarissen zijn nu al arrogant genoeg en een bescheiden
minister president siert Nederland!

Laten we de Eerste Kamer integreren in de Tweede Kamer. We kiezen bij de
provinciale verkiezingen direct vijftig Tweede Kamerleden. Daarmee hebben we
meteen ons districtenstelsel! Bij de Tweede Kamerverkiezingen kiezen we de
overige honderd leden.

Rechts, links en godsdienstig moeten hun heil nog steeds uit de toverdoos
van hun ideologieën halen. De 20e eeuw heeft bewezen dat er van die
ideologieën weinig te verwachten valt. Menselijk leed, massamoord,
hongerdood en ziekte floreerden als nooit te voren. Politieke strijd lost
fundamentele problemen niet op.

Mens en techniek, demografische en wetenschappelijke ontwikkelingen bepalen
ons lot. Zolang menselijke vruchtbaarheid en technische vernieuwing geen
fundamenteel onderwerp van beleid zijn, wordt de rol van de politiek beperkt
tot geruis in de coulissen. In plaats van te leiden volgt de politiek de
ontwikkelingen in de samenleving.

De politieke schok in 2002 was voornamelijk het gevolg van demografische
ontwikkelingen. Het gaat hierbij om ontwikkelingen die de gehele wereld
betreffen. Alleen kijken naar Nederland levert geen duidelijkheid of zicht
op een oplossing. We kunnen de ogen niet sluiten voor de mondiale gevolgen
van een naar welvaart hunkerende groeiende wereldbevolking.

Groeten,

John Wijsmuller

Korte samenvatting van het artikel van Rob Hartgers over het proefschrift
van Menno van der Land (Tussen ideaal en illusie: De geschiedenis van
D66,1966-2003)

1966: D66 wil 'radicale democratisering van de Nederlandse samenleving'
door:
1. de invoering van een districtenstelsel,
2. afschaffing van de opkomstplicht,
3. verlaging van de kiesgerechtigde leeftijd naar 21 jaar en
4. de rechtstreekse verkiezing van burgemeesters en de minister-president.
Volgens de Democraten hebben de grote ideologieën hun langste tijd gehad.
D66 is een belangrijke speler is geworden op het politieke toneel - al is
het maar omdat de leden tijdens kabinetsformaties zo flexibel zijn. Het
onvermogen van D66 kiezers aan zich te binden is een voortdurende zorg van
de partijtop.

In 1973 is het Den Uyl die, tot grote woede van Van Mierlo, de stekker uit
de PVp (Progressieve Volkspartij) trekt. Op een beladen bijeenkomst in het
Marcanti-theater in Amsterdam stemt een meerderheid van de aanwezige leden
voor een motie tot opheffing van de partij. Alleen doordat voor een
opheffingsbesluit een tweederde meerderheid is vereist, wordt de motie niet
aangenomen. Er worden geen stembusakkoorden meer gesloten. In 1977 noemt
partijvoorzitter Jan Glastra van Loon D'66 'de vierde stroming', naast het
socialisme, het liberalisme, en het confessionalisme.

In 1979 worden enkele 'uitgangspunten' geformuleerd met nadruk op:
1. de rechten van het individu
2. de onderlinge solidariteit.

In 1998 komt een 'centrale boodschap' met daarin acht 'typisch D66' punten.
Het bevat steekwoorden als:
1. 'participatief',
2. 'internationaal' en
3. 'toekomstgericht'.
Onder aanvoering van Lousewies van der Laan wordt in 1998 'sociaal-liberaal'
de officiële ondertitel van D66. Een voorstel om de partijkleur te
veranderen in kanariegeel haalt het niet, net zomin als een voorstel van
Thom de Graaf om het jaartal '66 te schrappen uit de naam.

Twee jaar later komt een speciale Commissie Identiteit met een
'doelverklaring':
het individu staat centraal en sociale cohesie is belangrijk.

Van der Land stelt voor om het etiket 'sociaal-liberaal' te vervangen door
'vrijzinnig-democratisch'. Op die manier kan D66 in het gat springen dat de
VVD door haar conservatief-liberale ruk naar rechts heeft achtergelaten. Van
der Land: 'een dergelijke bundeling van krachten dient niet onder het mom
van progressief versus conservatief te worden gevormd, maar als
vrijzinnig-democratisch alternatief voor het conservatief-liberalisme.'
Rob Hartgers stelt dat de partij er misschien beter aan doet om de raad van
Van Mierlo op te volgen uit een congresrede in 1968: 'Het praten aan de top
gaat volstrekt voorbij aan het feit dat de vertrouwenscrisis zich aan de
basis afspeelt en dat we dus tot die basis moeten afdalen om tot werkelijke,
geloofwaardige vernieuwing te komen.'

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********