[De overheid en de uitvoeringsorganen als oplichter]

[Bert Bakker]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Ik deel volledig de woede van Ger. Probleem is wel dat er nooit een heldere
keuze is gemaakt over de uitvoering van de werknemersverzekeringen. Publiek,
privaat, wel met sociale partners in het bestuur, niet met sociale partners in
het bestuur. Wel met resultaatverplichtingen, niet met
resultaatverplichtingen. Wel publiek toezicht, niet publiek toezicht. 

Neem nou die dagloonberekeningen. Ik geloof dat er alleen al in de WW 57
verschillende dagloonbegrippen zijn. Dat komt voort uit het gegeven dat er
altijd sociale rechtvaardigheid op de vierkante millimeter werd gevraagd, en
dus moesten alle verschillende cao-bepalingen in de dagloonberekeningen worden
meegenomen. In de Tweede Kamer zijn daar altijd wenkbrauwen bij gefronst, maar
de vakbonden wilden het zo, en CDA en PvdA hebben dat in het verleden altijd
gesanctioneerd.
Inmiddels zijn de bonden en de werkgevers uit de besturen (waar ze tot een
paar jaar terug in hebben gezeten), en het wordt nu tijd om die
dagloonberekeningen terug te brengen tot één enkele simpele berekening.
Ongetwijfeld komen er dan weer protesten van organisaties en individuen die
net aan die ene, specifieke uitzonderingsregel hun bestaan of hun uitkering
ontlenen (reden overigens om bestaande gevallen gewoon te laten wat ze zijn).
Ik geloof dat de berekening van iemand's dagloon momenteel gemiddeld 1,5 uur
vergt van een echte specialist, maar zelfs dan worden er volop fouten gemaakt
en zijn er altijd andere uitkomsten - precies zoals je beschrijft, Ger. Maar
ja, alleen al in de uitvoering (het UWV heeft 22.000 werknemers) zijn er
natuurlijk heftige belangen om het te houden zoals het is. 
Met Mark Rutte en Aart-Jan de Geus is onlangs afgesproken dat al die
dagloonberekeningen (en nog meer ingewikkeldheden) gewoon komen te vervallen.
Dat bespaart een boel op de uitvoering, en maakt het systeem makro
begrijpelijker en rechtvaardiger. Maar specifieke situaties krijgen vervolgens
minder een plaats, dat zal nog heel wat ophef geven. 

Zo zijn er trouwens nog wel meer belachelijke toestanden in de uitvoering.
Onlangs was er de 'reïntegratietelefoon'. Oh wat een succes, honderden mensen
lieten weten dat ze graag aan de slag wilden. Maar die hele telefoontoestand
was niet meer dan een bypass langs een niet-functionerende organisatie, want
normaal zou zijn dat de reïntegratie als vanzelf een taak van het systeem is.
Quod non.

Overigens, Ger, je hebt al een paar keer gevraagd naar de 'schone'
WAO-cijfers, dus gecorrigeerd voor mensen die ondanks (gedeeltelijke)
arbeidsongeschiktheid toch geheel of gedeeltelijk werken. Die cijfers zijn er
in het verleden natuurlijk wel geweest, ze zijn geen geheim of zo. Maar ik heb
onlangs aan UWV-baas Joustra gevraagd om me de laatste update te geven, dus
zodra ik die heb krijg je hem ook. 

Overigens gaat er soms de suggestie van uit dat de gecorrigeerde cijfers een
ander licht zouden werpen op het aantal WAO'ers. Dat is ongetwijfeld waar,
maar het neemt niet weg dat de kern van het nagestreefde beleid is dat mensen
niet onnodig in de WAO komen of blijven. Er zijn vaak te veel mensen die
belang hebben bij een WAO-uitkering, niet in de laatste plaats de werkgever.
Maar onder de nieuwe wetgeving is het de eigen werkgever geworden die belang
heeft bij reïntegratie in plaats van een uitkering. Zo moet het ook zijn,
maar het heeft vele jaren van bloed, zweet en tranen gekost om het zo ver te
krijgen. Want de anonieme collectiviteit, waaraan je vroeger je zieke kon
overdragen, was zo veel makkelijker. Eén telefoontje naar de
bedrijfsvereniging en je was overal vanaf, nietwaar? De besturende bonden en
de besturende werkgeversorganisaties zorgden er wel voor dat de mensen in het
WAO-circuit kwamen en bleven. 
En nu blijkt dat nieuwe beleid te werken. Het aantal instromende WAO'ers
dreigt terug te lopen tot beneden de 25.000 per jaar, en onmiddellijk stromen
de critici toe dat dat toch ook niet de bedoeling is. Hoezo niet? Moet er voor
worden gezorgd dat er altijd een minimum aantal wao'ers is? Hoor ik spijt dat
we dat 1 miljoen toch niet gaan halen? Stonden de bloemen al klaar? 

Wat overigens niet wegneemt dat de nieuwe WAO-regels wel eerlijk en
rechtvaardig moeten zijn. Eén van de aanpassingen die wij (D66, in persoon
van Boris Dittrich) inmiddels hebben afgedwongen is dat het niet zo zal zijn
dat bepaalde aandoeningen per definitie geen recht kunnen geven op WAO, maar
dat er altijd een individuele toetsing moet zijn op het individuele
ziektebeeld. Dus niet alle ME-, whiplash-, of psychische patiënten buiten de
WAO gehouden, maar een faire toetsing. Een dubbele liefst, zodat de
afhankelijkheid van die ene keuringsarts of die ene arbeidskundige afneemt. 

Enfin, tot zover, er is nog veel meer over te zeggen, uiteraard, maar het is
tenslotte kerstreces ;-)
Groeten,
Bert.


"Ger" <gmw.arts at home.nl> wrote:

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

>  Kortom, mogelijkheden te over om gaten in de ambtelijke
oplichterspraktij-
>  ken te schieten.

Die mogelijkheden zijn er altijd wel natuurlijk mits je weet dat je wordt
opgelicht of er hulp bij zoekt van mensen die er verstand van hebben.
Helaas is het zo dat de meeste mensen het maar slikken omdat men niet beter
weet. De gemeente zegt het, de keuringsarts zegt het, etc, dus zal het zo
wel zijn.
Mij zijn legio gevallen bekend van mensen die door het het huidige UWV (en
zijn voorgangers) ernstig tekort gedaan zijn in het verleden en op het
moment is dat helemaal aan de orde. Verkeerde dagloonberekeningen voor de WW
en WAO, zaken niet meenemen in faillisementsberekeningen waar mensen wel
recht op hebben, onterechte afschattingen in de WAO.
Als vakbondsbestuurder vroeger heb ik ooit een medewerkster van het GAK aan
mijn bureau gehad. Ze was er overspannen van geworden en zei me dat ze ander
werk wou gaan doen omdat ze er niet meer tegen kon om onder zware druk op
een zo asociale manier met mensen om te moeten gaan. Haar was bekend dat op
een WW-afdeling de claimbeoordelaars, degene die de werkbriefjes moeten
controleren, er een soort van competitie van hadden gemaakt wie de meeste
mensen een korting konden bezorgen op de uitkering.
Verzekeringsartsen die bewust vragen op de Functionele Mogelijkheden Lijst,
aan de hand waarvan een WAO-keuring wordt gedaan, niet aan de orde stellen.
Waar niets wordt ingevuld wordt uitgegaan dat er wat dat onderdeel betreft
geen beperkingen zijn, door de arbeidsdeskundigen.
Persoonlijk heb ik in de afgelopen bijna 2 jaar al 4 beoordelingen gehad en
telkens vallen ze geheel anders uit. Varierend van 80-100% tot 35-45%. Je
arbeidsongeschiktheidspercentage in volkomen afhankelijk van bij welke
beoordelaar het toevallig op het bureau valt.
In het verleden heb ik heel wat mensen geholpen bij problemen bij het GAK en
dus ben ik er redelijk bekend. Dit jaar ben ik voor mijn eigen zaak zelfs
bij de bestuursrechter geweest en heb het gewonnen. Binnen 5 maanden heb ik
nu een nieuwe beoordeling weer. De arts zegt dat mijn beperkingen en
klachten zijn toegenomen. Dit gaat naar de arbeidsdeskundige die vrolijk
verklaart dat mijn erbeidsongeschiktheid is afgenomen en gaat mij weer
afschatten. Ik kan het niet met zekerheid zeggen maar ik krijg wel op zijn
minst een verdenking van rancune en ga dus maar weer het bezwaarcircuit in
en kom wel weer bij de rechter terecht hiermee.

Er wordt met geld gesmeten daar. Elk bezwaarschrift en elke hoorzitting kost
322 Euro voor de gemachtigde van de client. 644 Euro per bezwaarschrift dus
als het gegrond wordt verklaart, wat in de meeste gevallen ook het geval is.
Ik kreeg ooit bij een faillisement 4 mensen waarvan je de inkomens kon
kopieren, geen draad verschil erin. Claim opgesteld en een WW-aanvraag voor
verzorgd. De 4 mensen kregen alle 4 een verschillend dagloon. telefonisch
contact opgenomen met de claimbeoordelaar erover en het antwoord was, dien
maar bezwaarschriften in. Zo gezegd en zo gedaan. 4 Bezwaarschriften en
uiteraard 4 hoorzittingen. Die laatsten wordt dan in een keer gedaan maar
beschouwd als 4 aparte hoorzittingen. Uiteraard werden ze gerond verklaart
en werden de daglonen aangepast door dezelfde claimbeoordelaar die dat dan
weer terugkrijgt op zijn bureau. Als bestuurder van de bond toen heeft me
dat ongeveer 3 uurtjes werk gekost bij elkaar en werd er 4 x 644 Euro
overgemaakt door het GAK op de rekening van de vakbond.  2576 Euro
gemeenschapsgeld wat met het eerste telefoontje even geregeld had kunnen
worden. De verschillen in de dagloonberekeningen waren minder dan 1 Euro per
uur.
Vervolgens hoor je de minister op de TV zeggen dat het allemaal te duur
wordt door al die WAO-ers en WW-ers. Ze moeten bezuinigen en willen de
mensen met de uitkeringen maar weer pakken. Laat men eerst maar eens
beginnen met hun eigen uitvoerders.
Dit is een voorbeeld, zo kan ik nog wel een dossierkast vol ophoesten en
vakbondbestuurders en andere hulpverleners zijn er heel veel in ons landje.
Momenteel is het gangbaar om op elke beslissing van het huidige UWV bezwaar
te maken, in 90 % van de gevallen komen er fouten boven tafel dus is het
lucratief voor de clienten en gaat men er op vooruit.
En het UWV? Och, die bouwen wel weer een marmeren kantoor toch?

Ger

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst
(D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld
alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld
alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op:
http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********