Visie

Thu May 9 03:52:00 CEST 2002

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Hein,

Ik schreef het al vanochtend: laten we in gods naam, of in ieder geval in
Pim's naam,. nog een openbare discussie hebben over het leven in de
Hollandse politiek na de dood van Pim, en voordat de verkiezingen  plaats
vinden. Want anders wordt het zo'n kerstkaartenactie, zo'n
condoleanceregister, zoals Hans van Mierlo het gisteravond formuleerde, en
welke uitspraak inmiddels via Andeweg door een ieder, die zich relevant
vindt, is overgenomen.

Zoniet, dan voorzie ik -gelijk Cassandra- het volgende scenario:
Het condoleance register op Pim is zodanig gevuld, dat er zonder zijn
politieke nabestaanden geen regering mogelijk is (Ad: als er meer dan 51
zetels komen voor PFL, blijven er een aanrtal zetels van de 150 onbezet: er
is gekozen, er zijn geen afgevaardigden). Dat wordt een instabiele regering,
omdat uit die kruiwagen met springende kikkers, waarvan er één zinvol
kwaakt, en drie anderen als de illegale Amerikaanse brulkikker weer door
heen schreeuwen (leer mij de politiek kennen) niet tot besluitvorming of
gesloten compromissen kunnen komen, en dan gaan we gewoon over een half
jaar, na een kabinetscrisis en de ontbinding van de Tweede Kamer, weer naar
de stembus.

En hoe zou dan het politieke plaatje er uitzien?

Groet,
Tjerk
----- Original Message -----
From: "Hein van Meeteren" <heinwvm at chello.nl>
To: <d66 at NIC.SURFNET.NL>
Sent: Wednesday, May 08, 2002 3:59 PM
Subject: Visie

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> In het kader van de lopende discussie, een citaat uit mijn website. Schiet
er maar op!!!
>
> --------------------------------------------------
>
> De wereld op zijn kop
> Het Nederlandse parlement bevindt zich op aarde. Niet in de hemel. Stemmen
op een overleden lijsttrekker is dus onzinnig. Dat dit nu dreigt te gebeuren
is een voorbeeld van Hollandse bevangenheid. Van angst ook. We wijken als
democratie voor de harde confrontatie met de aanhangers van Pim Fortuyn. We
zijn kennelijk bang geworden voor de massaal opkomende volksstem die "Links"
en "het zootje in Den Haag" de schuld geeft van de laffe moord op Pim
Fortuyn.
> Hoezo links? Hoezo zootje? Hoezo schuld?
> Misschien had Volkert van der Graaf wel zo'n bonje met zijn vrouw dat hij
zijn kop verloor en irrationeel zijn haat projecteerde op een in het oog
springend politicus. Misschien was de geboorte van zijn kind, drie maanden
geleden, wel zo'n emotionele gebeurtenis dat hij de weg is kwijtgeraakt en
blind is gaan schieten. Misschien leek Fortuyn op zijn vader die hem vroeger
altijd sloeg. Misschien vond hij Fortuyn juist te links, in plaats van te
rechts. Misschien was het slachtoffer een willekeurig doelwit: had Melkert
of Balkenende of Dijkstal (enz) bij 3FM een interview gehad, dan had híj
kogels kunnen krijgen. Wat weten wij eigenlijk van de motieven van de dader
af? Niets, helemaal niets. Wat een godgeklaagde impertinentie dus om "Links"
de directe of indirecte schuld te geven. En wat een onzindelijke redenering
om de gehele Haagse politiek, van Marijnissen tot Jorritsma, over één kam te
scheren.
> Wie bepaalt eigenlijk de agenda van de nationale schuldvraag die ineens
wordt gesteld? Het valt me op dat de Mingelens en van Scherrenburgs er zich
weer stevig tegenaan bemoeien. Wat zijn dit voor journalisten? Geheel
vergroeid met het Haagsche establishment werpen ze de ene malicieuze
suggestie na de ander in de publieke ring. Paul Rosenmöller en Thom de Graaf
zouden maandagavond, de avond van de moord, al "besloten" hebben dat het
voordelig is om de verkiezingen uit te stellen. Stel je voor: terwijl deze
twee politici, net als de meeste andere Nederlanders, gewoon als mèns diep
geschokt en teneergeslagen waren. In zo'n stemming zouden ze al meteen aan
een politiek voordeeltje hebben gedacht? Kom nou. Hoe durf je zoiets
überhaupt te veronderstellen.
> De verkiezingen van vijftien mei worden, gezien het bovenstaande, een
bizarre vertoning. Omdat het kabinet en de meeste fractievoorzitters
gedreven worden door een mengeling van oprechte piëteit én Haagsche
bevangenheid, laten ze de Lijst Pim Fortuyn de meest strategische vraag van
de komende parlementsverkiezingen definitief beantwoorden. Let wel, het gaat
om de verkiezing van het hoogste besluitvormende en wetgevende orgaan van
het land. LPF zegt dat 15 mei moet doorgaan? Dan gaat 15 mei door. Ondanks
de totale ontreddering bij de kiezer.
> De mensen van de LPF gaan echter verder. Ze zeggen dat ze geen nieuwe
lijsttrekker willen hebben. Dat de stem op LPF dus een stem op Pim is. Op
zijn "geest" of op zijn "gedachtengoed". Klinkt sympathiek, maar klopt niet.
Fortuyn was namelijk wel de LPF maar de LPF is niet Fortuyn. Precies zoals
dat gold voor de relatie Pim Fortuyn - Leefbaar Nederland. Fortuyn had een
partij nodig om de politiek in te komen. Fortuyn had daarna mensen nodig om
zijn lijst te vullen. Die partij was er al: LN. Maar dat mislukte. Dan de
lijst dus. Het werd een bont (bliksemsnel bijeengesprokkeld) samenraapsel
van vreemde vogels. Fortuyn was de bindende schakel. Fortuyn was de
bezieling. Met Fortuyn aan het hoofd had die verzameling vreemde vogels dus
misschien nog iets aan inhoudelijke kwaliteit kunnen opbrengen (hoewel ik
dat ook betwijfel). Maar zonder Fortuyn is die lijst echt helemaal niets
meer waard. Laten we daar nu eens eerlijk in zijn. Zijn we zó bang geworden
om onaardig te zijn tegen deze me
> nsen met dit grote verlies, dat we de werkelijkheid uit het oog verliezen?
Dat we met onze democratie gaan sjoemelen?
> Er gebeurt nu waartegen de aanhangers van Fortuyn zo fulmineren: er
onstaat een klimaat waarin je moet oppassen wat je zegt. Elk geluid tègen de
LPF kan verkeerd worden uitgelegd en kan tegen je gaan werken. Als democraat
en vrijheidslievend mens kan ik daar niet tegen. Vrijheid van uiting is
vrijheid van uiting. Juist nu.
> Laat ik het daarom anders zeggen. Pim zocht een vehikel voor zijn
politieke missie, en dat vehikel heette eerst Leefbaar Nederland en heette
vervolgens LPF. Maar een vehikel is een vehikel, en niets meer dan dat.
Zonder ziel, zonder hoofd, zonder geest is zo'n vehikel een leeg en zinloos
omhulsel. Net als dat ontzielde lichaam dat daar lag, op die parkeerplaats.
Dat lichaam dat een half uur eerder nog een lachende, schalkse Pim Fortuyn
huisvestte. Dat lichaam was plotseling door van buiten komend geweld een
omhulsel geworden. Een ding. Een lijk dus. Ik wil niet zover gaan om de LPF
een ontzield lijk te noemen, maar een lichaam zonder hoofd is die club wel
geworden. Sinds maandagavond 6 mei 2002. Een vehikel zonder bestuurder. Een
koets zonder koetsier.
> De kiezer wordt dus gevraagd op een vehikel zonder bestuurder te stemmen.
Op een voertuig zonder koers. En we houden die kiezer voor dat hij of zij
tóch stemt op het hoofd, op de bestuurder, op de koetsier. Is dit niet de
waanzin ten top? Is dit niet een klassiek voorbeeld van kiezersbedrog?
Vragen een stem uit te brengen op een vermoorde man die nooit meer in staat
is zijn ideeën te realiseren of zijn kiezers te vertegenwoordigen?
> Fortuyn hield niet van partijpolitiek. Hij opereerde solistisch. Hij wás
de beweging. Zonder hem is die beweging niet veel meer, heeft niets
consistents meer. Dat is de prijs die hij, posthuum, moet betalen voor zijn
werkwijze. Was de LPF een gewone politieke partij geweest, met een helder
program en een consistente lijn, dan lag de zaak anders. Dan was het
uiteraard heel logisch geweest dat de kiezer, die immers primair op het
program stemt, op de partij stemt, bij het overlijden van de lijsttrekker op
zijn of haar opvolger stemt. In het geval van Pim en zijn LPF gaat dit niet
op.
> De dood van Pim Fortuyn heeft me misselijk gemaakt van verdriet en
ontzetting. Op mijn manier hield ook ik van die jongensachtige, brutale,
grappige man. Ik zal zijn hoge lachje missen. Zijn provocaties en zijn
ironie. Toch gaat het leven door. Toch gaat de politiek door. Ja, ook de
democratie gaat door. Móet doorgaan. Daarom zie ik wat we nu doen als een
fundamenteel foute beslissing. Met Hans van Mierlo zeg ik: eerst even pas op
de plaats maken. Een korte stilte, een bezinning. Laten partijen dan de
campagne weer oppakken, soberder wellicht, en inhoudelijk weer duidelijk
maken waar de verschillen liggen. Zodat de kiezer écht wat te kiezen heeft,
doordacht en afgewogen. Zodat de kiezer bovendien de Tweede
kamerverkiezingen van 2002 niet ziet als één groot condoléance-register of
uitingsmogelijkheid voor pijn, verdriet of woede. Daar zijn verkiezingen
namelijk niet voor.
> Maar goed. De tijd zal het allemaal wel leren. De 15e mei 2002 wordt een
heel bijzondere datum, dat staat vast.
>
> **********
> Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst
(D66 at nic.surfnet.nl).
> Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het
tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
> Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het
tekstveld alleen: SIGNOFF D66
> Het on-line archief is te vinden op:
http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
> **********
>
> ================================================================
> Deze e-mail is door E-mail VirusScanner van Planet Internet gecontroleerd
op virussen.
> Op http://www.planet.nl/evs staat een verwijzing naar de actuele lijst
waar op wordt gecontroleerd.
>

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********