Orgaandonatie: ontvanger centraal, niet de donor

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

 Mark Giebels <mark_giebels at HOTMAIL.COM> schreef:
>Volgens het uitgelekte rapport is de belangrijkste reden van het (...)
>tekort aan donororganen (...) dat de familie van de overledene (...)
>geen toestemming (...) geeft'.

 Zoals je zelf al aangeeft, komt dat omdat mensen het formuliertje niet
 ingevuld hebben. Het resultaat daarvan kan dus nooit de belangrijkste
 reden zijn, dat is de zaak zelf.

>(...) 85% [is] niet zo vreemd. De overheid heeft (...) verzuimd (...)
>voorlichting te geven over de procedures (...). Wanneer word je hersendood
>verklaart? Wat is dat? Waarom moet je hart blijven kloppen na je dood?
>Waar wordt mijn lichaam naar toegebracht? Is er nog tijd om afscheid te
>nemen voor de nabestaanden? Wordt ik helemaal aan stukken gesneden? Kan
>ik daarna nog fatsoenlijk opgebaard worden? Etc.

 Is dat nou wel zo ? De regeling deugt wel degelijk maar er zijn te weinig
 Postbus 51 spotjes geweest ? Ik meen me te herinneren dat we daar destijds
 mee bestookt ('doodgegooid') werden, je werd er niet goed van, we werden
 toegesproken als kleine kleutertjes.

>Na in eerste instantie een onvoorwaardelijk 'ja' in gedachte te hebben
>gehad, heb ik er toch maar voor gekozen om de beslissing of mijn organen
>mogen worden gebruikt voor transplantatie over te laten aan mijn nabestaanden.
>(...) Wil jij dat die optie blijft bestaan?

 Daar heb ik me toch niet over uitgelaten ? Iedereen moet maar beslissen
 wat hij of zij wil. Maar dan niet gaan zeuren als je ooit een transplantatie
 nodig hebt en er is voor jou geen donor beschikbaar. En als ik daar een
 oplossing voor aandraag, dan is het nogal ongepast om daar negatief op
 te reageren. Je doet zelf immers niet mee...

>(...)vind je dat mijn vrouw (die wellicht wel als onvoorwaardelijk donor
>ingeschreven staat) nog steeds in aanmerking komt voor het ontvangen van
>donororganen als zij na mijn eventuele overlijden zou besluiten geen
>toestemming te geven voor het vrijgeven van mijn organen voor transplantatie?

 Ik vind eerlijk gezegd, beste Mark, dat je de zaak aardig afschuift op
 een ander (Postbus 51 effect ?). Beslis zelf eens wat.

 Wat je vrouw dan zegt, is volkomen onbelangrijk. Het gaat er om of zij
 beslist zelf al dan geen geen donor te zijn, net zoals dat geldt bij jou.
 Dat is namelijk waar het om gaat. M'n hemel, de meeste mensen vertellen
 hun partner niet eens of ze na hun dood begraven of gecremeerd wensen te
 worden...

>Als ik me slechts onvoorwaardelijk kan registreren, dan haak ik hoogstwaar-
>schijnlijk af als potentiele donor. En het zou me niet verbazen als velen
>met mij hetzelfde zullen besluiten. Een dalend aantal beschikbare donoren
>is m.i. het logische gevolg.

 Het eerste verbaast me niet. Het tweede leidt in mijn voorstel niet tot
 problemen: wie zich wel aanmeldt, heeft een optimale kans op een trans-
 plantatie. Jij kapt de boel dan wel voor jezelf af, maar dat is je eigen
 keuze (en die moet -uiteraard- gerespecteerd worden). Hopelijk ga je niet
 op je 70e aan grijze staar lijden - maar goed, dat heb je er dan voor over
 gehad. Hoe ironisch wordt dan jouw -zelfgekozen- lot als je vrouw na je
 verscheiden alsnog toestemming geeft om de werkzame delen van jouw lichaam
 ter beschikking te stellen voor transplantatie, omdat ze anderen de jaren-
 lange ellende, die jij je op de hals gehaald hebt en die zij heeft moeten
 aanzien, wil besparen...

>Een meer dwingend systeem is geen oplossing.

 Jij ervaart mijn voorstel als dwingend. Maar dat is het niet; het zet
 slechts de ontvanger centraal en niet de donor. Het dwingt tot niets; wie
 tegen transplantie is (Jehova's of zo), heeft niets te vrezen.

>Daarnaast moet de overheid zoveel mogelijk ruimte geven om aan de indivi-
>duele wensen en eisen van potentiele donoren tegemoet te komen. Ook voor
>dit onderwerp geldt weer dat de overheid de mogelijkheden moet scheppen
>voor de burgers om zelf verantwoordelijkheid te nemen.

 Ja en neen. 'Neen' wat betreft de vorm van uiteindelijke regeling (die
 dient generiek te zijn) en 'Ja' wat betreft de individuele keuze die men
 vervolgens binnen een dergelijke toestemmings-regeling maakt. Ik mag toch
 hopen, Mark, dat je het voorstel van Henk E., om aan te kunnen geven
 welke eisen je stelt aan de levenswijze van de ontvanger van jouw organen,
 buitensporig vindt ?

 Jouw standpunt is gematigder dan dat van Henk E. maar ook jij denkt aan
 jezelf (om vervolgens de eigen verantwoordelijkheid -waar je zo hoog van
 opgeeft- volledig uit de weg te gaan: die ligt bij je vrouw !).

 Als jij meent dat burgers hun eigen verantwoordelijkheid moeten nemen (er
 moet natuurlijk niets), neem die verantwoordelijkheid ZELF dan ook...


 Marc Fluks, Amsterdam

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********