Orgaandonatie: ontvanger centraal, niet de donor

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

"Dr. Marc-Alexander Fluks" wrote:
>
> REPLY TO:
>
>  Henk Elegeert <HmjE at HOME.NL>,
> >Voor iemand die zo overtuigd is van zijn eigen voorstel draag je ook wel
> >erg weinig inhoudelijks aan
>
>  Beste Henk, daar waar ik een poging doe naast twee onwerkzame regelingen
>  een alternatief te formuleren, draag jij niets aan.

Beste Marc-Alexander,

Daar geloof ik op geen enkele manier in.

> Je schopt maar een
>  beetje in het rond.

Je liet me geen keus, er was geen speld tussen te krijgen.

> Het lijkt wel alsof ik bij jou ergens een gevoelige
>  snaar geraakt heb; maar bewust ben ik me daar niet van.

Daar tracht ik je nu al die tijd al van bewust te maken, en heb ik
daarbij een gevoelige snaar geraakt?

>  We moeten immers voortdurend raden waar je het over hebt en als ik het
>  dan poog in te vullen (wees blij dat ik je nog enigszins serieus neem),

Wij zijn we?
Waarom zou ik blij moeten zijn, met datgene, waarmee jij zegt mij nog
enigszins serieus te nemen, dat bij uitstek het middel is om dat niet te
doen? Daar waar ik, daarop ook, geen enkele invloed kan uitoefenen,
omdat jij ook immers zelf wel weer bepaald wanneer ik "iets zeg", en je
mij niet dus serieus neemt ondanks de bewering van het tegendeel.

Daar waar jij je pogingen doet het voor mij in te vullen trek ik de lijn
door voor wat betreft je voorstel. Het is meer een houding dan een
wezenlijk voorstel en met hetzelfde risico in zich dat je over de
bezwaren van de potentiele donoren heen stapt.

>  dan beschuldig je me van het 'bestrijden van sto-poppen'. Zeg dan wat,
>  waar men op in kan gaan...

Waarom? Je beoordeeld het zelf en geeft er je eigen invulling aan.

>  Ik leg je echter niets in de mond, je zegt domweg niets.

Je vult het bij voortduring in, waarom zou ik iets zeggen?

> Je valt me
>  alleen maar aan omdat je mijn voorstel kennelijk opvat als iets dat jou
>  een (hypothetische) transplantatie onthoudt.

Nee, ik vat het voorstel op als niet serieus onderbouwd en dat een
dergelijke opstelling heel veel potentiele donoren zou kunnen
afschrikken. En daardoor niet productief in de richting van je te
bereiken doel. Het gaat er dan namelijk om, in hoeverre de je voorstel
te ver af komt te staan van de belevingswereld van de potentiele donor
en met name de motivering achter het voorstel.

Draagt jouw voorstel bij tot het vergroten van het draagvlak bij de
potentiele donor of zoek je een ideologische confrontatie met die
potentiele donoren met diverse ideologische achtergronden? En is dat een
verstandige keuze? Is zo'n korte termijn oplossing niet een te grote
bedreiging voor toekomstige aanvoer, in de zin van een (door mij
kortstondige) verwachte toename van donormateriaal, en een bedreiging
voor het donorschap in het algemeen en op langere termijn?

En er is anderzijds ook geen reden om aan te nemen dat de oplossing op
de iets langere termijn wel een oplossing biedt?
En zo ja waaruit zou dat moeten blijken?
In het algemeen halen adhoc oplossingen zichzelf bijna altijd in als
niet doelmatig. Geneeskunde is tot nader order geen wiskunde, zo las ik
terecht.
Zo ook:
"
Heeft het niet iets hallucinant dat we hier spreken over een
topklinische zorg als transplantatiegeneeskunde terwijl tegelijkertijd
op enkele uren vliegen hiervandaan miljoenen mensen de
basisgezondheidszorg ontberen. Er is nagenoeg geen vooruitgang geboekt
bij de bestrijding van de ziekten die de gezondheid van 3/4e van de
wereldbevolking ernstig bedreigen.
"

Je oplossing is er ook een in de richting van de politiek, juist zelf
verantwoordelijk voor de huidige problemen en niet in de richting van de
(potentiele) donor of ontvanger.

Je idee van "de ontvanger centraal" zal ook de beeldvorming omtrent het
donorschap drastisch wijzigen met nog onvoorspelbare gevolgen. Veel van
de potentiele donoren zijn over het algemeen niet zij, die zichzelf al
dan niet terecht als ontvanger in aanmerking zien komen, zo is mijn
inschatting. Enkel zij die daarover de al dan niet terechte angst
bezitten zullen je volgen.
Juist ook omdat, de angst niet in aanmerking te komen, de motivering zal
vormen. En levert dat dan juist niet een groep donoren op die eigenlijk
potentieel geen donor zijn? Vooral ook als hun angst een terechte blijkt
te zijn.

Kortom: Zeer slecht idee welke eerder meer potentiele ontvangers zal
creëren. En hadden we er daar al niet te veel van?
Uiteindelijk valt of staat alles bij de praktijk en de beeldvorming
daarover, en dus ook hoe wijs de politiek het probleem oppakt.

Geneeskunde is tot nader order geen wiskunde, wil ik er wel in houden.

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********