Servie en NATO

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

"Dr. Marc-Alexander Fluks" wrote:
>
> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
[..]

>  De interpretatie gaat niet over wat niet gebeurd is maar over wat er WEL
>  geschiedde.

In het algemeen plegen interpretaties daar inderdaad over te gaan.
Correcter is lijkt me, dat men wat geschiedde/wat gebeurt is tracht te
interpreteren.

> De interpreatie kan inhouden dat de intentionaliteit niet
>  zuiver was of niet goed werd uitgewerkt.

Ik zie geen oorzakelijk verband tussen interpretatie en
intentionaliteit.
De interpretatie heeft voor zover ik weet geen enkele invloed op de
intentionaliteit.

> De interpreatie kan ZELF ook
>  incorrect zijn, uiteraard.

Vanzelfsprekend.

>  Niet zelden koppelen mensen hun interpreatie aan hun oorsponkelijke
>  intentinaliteit:

Kunnen ze het weer niet laten. :-)

http://users.bart.nl/~gtnuman/scriptie.html

"
...
intentionaliteit

Het begrip 'intentionaliteit' kan als één van de kernbegrippen van de
husserliaanse fenomenologie beschouwd worden. Het is het begrip dat het
wezen, de logica van het bewustzijn uitdrukt. Husserl meende dat de
klassieke correspondentietheorie (dat waarheid de correspondentie is
tussen de bewustzijnsinhoud en de werkelijkheid 'buiten' het bewustzijn)
uitging van een schijntegenstelling tussen het bewustzijnsimmanente en
het bewustzijnstranscendente. Zijn oplossing is dat alles moet worden
beschouwd in zijn immanente gegevenheid. Wat iets 'is' is in de eerste
plaats wat het 'voor mij' is. De vraag naar wat er 'transcendent' zou
zijn lost zo op in de vraag naar hoe iets voor mij (het subject,
bewustzijn) gegeven is. In de reductie (§1.6)
worden, om deze gegevenheid tot evidente gegevenheid te maken, alle
transcendente bepalingen tussen haakjes gezet. Dat alles in het
bewustzijn teruggenomen moet worden betekent dat de bewustzijnsinhouden
'prestaties' zijn van het bewustzijn, dat er geen werkelijkheid is waar
het bewustzijn als het ware naar staart maar dat elke gegevenheid een
act is van het bewustzijn. Het onderscheid tussen een bewustzijn en een
inhoud van dat bewustzijn is iets wat zich in de immanentie van het
bewustzijn afspeelt. Het bewustzijn is binnen zijn eigen immanentie
'extatisch', dat wil zeggen: gericht op iets. Het bewustzijn creëert dus
binnen zichzelf een inhoud als iets wat 'voor' hem is, die het
aanschouwt. Deze activiteit, deze gerichtheid, is de intentionaliteit.
...
Aan de ene kant zijn betekenissen en waarnemingen altijd gecentreerd
rond een subjectief referentiepunt: elke waarneming en betekenis is dat
voor mij of vanuit een bepaald perspectief. Dit subjectieve
referentiepunt lijkt in een 'objectieve' uitspraak te zijn overwonnen
maar blijkt toch altijd afhankelijk te zijn van de sfeer van het
subjectieve en als kwalificatie 'objectief' ook een prestatie te zijn
vanuit de subjectieve sfeer. Ik zou hier willen spreken van de 'genese'
van betekenissen: deze genese heeft zijn onvermijdelijke referentiepunt
in de sfeer van het subjectieve.
...
"
(Even aangenomen dat het klopt wat er staat!)

> door de uitkomst gelijk te stellen aan het beoogde doel
>  (of -achteraf- van beoogd doel te veranderen) rechtvaardigt men het aange-
>  wende middel.

Wie is *men* in dit geval?
En waar is *men* mee bezig?

> En langs die weg weer de uitkomst.

Ha, een vicieuze cirkel??!!!

Henk Elegeert
PS "Zie je nou wel dat *ik* altijd gelijk heb" ;-)

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********