one man, one vote

[Tjerk Jouwstra]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

William en Cees,
Dank voor jullie reactie. Deze waren bemoedigend. Niets voor niets schreef
ik vannacht, dat ik erover knies. We hebben het hier vaak op de lijst over
een nog democratischer wijze van stemmen, vertegenwoordiging en
besluitvorming, terwijl ik  in mijn raadsperiode in toenemende mate twijfels
kreeg, of dat ook dadwerkelijk tot het beste bestuur zou leiden. Ik moest
vannacht ook terugdenken aan de veel geroemde democratie in Athene in de
vijfde eeuw voor Christus. Op het hoogtepunt hiervan was er toch weer de
sterke man (was het Pericles, of Demosthenes, ik weet het niet meer) die
leiding gaf aan de democratie. Hij nam de juiste beslissingen, althans, hij
werd daar in ondersteund door de stemgerechtigde Atheners, maar reed ook wel
eens een scheve schaats. Hij was  verantwoordelijk voor de gifbeker, die
Socrates moest leegdrinken. Maar mijn geheugen laat mij in de steek.

Nog een paar kanttekeningen uit eigen observatie mijnerzijds.
-Als gemeenteraadslid beschik je al gauw over heel veel meer informatie dan
de burger, voor wie je het doet.  Uit een complex van conflicterende
belangen moet je een keuze maken op basis van kennis, die de burger niet tot
zijn beschikking heeft. Soms dacht ik wel eens in een cynische bui: ik ben
aangesteld als dossierlezer. Normale mensen hebben daar geen zin in. En bij
inspraakavonden wordt toch meestentijds door de insprekers het kleine eigen
belang gediend, ze houden zich niet bezig met de dossiers.

-Mensen zijn erg behoudend, als het gaat om overheidsmaatregelen in hun
eigen levenssfeer. Iedere verandering of wijziging daarvan wordt als
bedreigend ervaren (de huizen moesten worden gesloopt, het buurtje zou zijn
cohesie verliezen, en wat kreeg je ervoor terug?). Ik heb hiervan nog wel
meer duidelijk aansprekende voorbeelden. Je moet daar doorheen durven
kijken.

-Ook voor mijzelf: hoelanger ik in de raad zat, hoe meer ik naar het bestuur
kroop, hoe meer ik de argumenten van de ambtenaren ook mij eigen maakte. Een
PvdA raadslid vertelde me, dat binnen hun club de ongeschreven gewoonte
bestond, dat gekozen vertegenwoordigers na twee termijnen moesten weggaan,
tenzij zij fractievoorzitter of wethouder konden worden. Ik vind dat een
heel zinvolle regel. Ik weet niet, of wij ook zo'n norm kennen, maar voor
het geval hij niet bestaat, zou ik ervoor pleiten, deze alsnog in te voeren.
Ook veel van onze TK leden zitten nu voor de tweede termijn, en ook zij
moeten zich bij de volgende verkiezingen beraden, of het nog nut heeft, dit
weer te verlengen.

-Ik kijk nu ook even naar Cees zijn bijdrage over het beginsel van de
subsidiariteit, dit Lubberiaanse begrip. Ooit was ik in mijn eigen buurtje
voorzitter van het buurcomité. Breedstraatkomitee heette dat toen ook nog.
We werden direkt door de beleidsambtenaren betrokken bij de invulling van
vrijkomende terreinen, waar ondernemingen vertrokken. Binnen bepaalde
randvoorwaarden (er moet woningbouw komen, niet alleen maar parken) konden
wij rechtstreeks met hen meepraten en beslissen over de inhoud ervan. Ik heb
het naar beste weten gedaan, maar ik ben nooit in deze functie gekozen. Ik
vond het wel heel goed, dat dit niet uit een ambtelijke ivoren toren werd
gedaan, maar via inspraak  en meedenken met de bewoners zelf (althans via
het nooit gekozen buurtkomitee). Hierbij werd ik overigens geholpen door
dezelfde renovatieopbouwwerker (een overtuigd PSP-er, ook zij hadden toen al
overal hun netwerken) die later tegenover mij stond bij het sloopbesluit in
de Amstestraat. Overigens hebben we wel altijd met open vizier gestreden en
was er zeker sprake van wederzijds respect. Ik was dan ook niet ontevreden
bij mijn afscheid als gemeenteraadslid, dat Utrecht toen inmiddels 8
wijkbureaus kende, die vooral over het wijkbeheer zich rechtstreeks tot de
bewoners wendde. Later is ook deze instantie weer teveel gestructureerd, en
helaas dus niet gesubstructureerd, zoals remko dat graag doet.

-Maar inspraak betekent dus ook, dat je wel eens neen tegen een inspreker
kan zeggen. Je moet niet iedereen alleen maar de mond praten, ook niet, als
ze dreigen een volgend keer op een ander te stemmen. Het volk heeft wel de
wijsheid in pacht, maar heeft geen behoefte meer al het papierwerk te
ezen( en daarvoor allerlei vergaderingen en bijeenkomsten bij te moeten
wonen. Sterkte, Ramon!). Daar word je voor gekozen.

Nog steeds kniesend, maar ook nadenkend,

Tjerk

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********