one man, one vote

[Tjerk Jouwstra]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Vandaag las ik in Vrij Nederland het interview met Ehoed Barak, de huidige
premier van Israël. Naast zijn opmerkingen over zijn verleden (Zo zei hij:
Rommel was vlak in de buurt. Dat heb ik me vanuit onze hollandse optiek
nooit gerealiseerd. En vooral de gevolgen van de volstrekt absurde slachting
van joden in WOII) viel mij een quote op. Hij citeert uit het dagboek van
Ben Goerion en trekt daaruit de conclusie:
"Maar het belangrijkste was misschien wel zijn bereidheid om tegen de stroom
in de juiste koers te kiezen. Zich niet neer te leggen bij een verdeeld
besluit van zes tegen vijf. En dat hij zei: ik weet niet wat het volk wil,
maar ik weet wel wat voor het volk gewenst is".

Hier wordt iets gezegd, waarover ik al langer aan het kniezen ben, ook gelet
op de discussies die hier door onder meer Hein en anderen (toch niet onze
fisoloos?) wordt gevoerd over de samenstelling van onze vertegenwoordigende
organen, en met name de Tweede Kamer.  Het komt overeen met mijn 8 jaar
ervaring als gemeenteraadslid. Van hartstochtelijk volkstribuun (ver-)werd
ik steeds meer bestuurlijk. Niet meer alleen opkomen voor alle burgers met
problemen, maar ook besluiten nemen, die naar mijn beste weten en inzicht,
gehoord ook alle partijen, uiteindelijk voor Utrecht het beste zou zijn. Ook
al waren de aanwezige insprekers het er niet mee eens.

Dat gaf wel eens problemen.  Maar toch. het sterkste voorbeeld wat ik mij
kan herinneren ging over de Utrechtse Amstelstraat: De woningbouwcorporatie
wilde sloop en nieuwbouw van een rijtje dertiger jaren woningen. Eensteens
gebouwd, met slechte funderingen, rammelende kozijnen en naar de huidige
woningnormen volstrekt onvoldoende. Het was een sterk, met elkaar betrokken
buurtje, en de er aangestelde renovatieopbouwwerker stelde voor de boel te
renoveren. (zijdraadje: opbouwwerkers geven aan het begrip inspraak veel
meer inhoud dan welke inspraakverordening dan ook, zij kunnen de bewoners
ondersteunen bij argumenten tegen een leger goed onderlegde ambtenaren).
Daar kwam bij, dat de huur van deze woningen uiterst betaalbaar was.
Sloop-nieuwbouw zou tot forse huurverhogingen leiden, die lang niet altijd
subsidiabel zouden zijn.

Op de avond, dat de commissie RO en Wonen hierover finaal moest besluiten,
zat de hele tribune vol met bewoners, en in een zijzaal stond een TVscherm,
waar de rest het debat kon volgen. De locale TV nam lifeopnames en overal
hingen spandoeken: renovatie, geen sloop. Ik mocht als eerste woordvoerder
van de grootste partij (echt waar, dat waren wij toen!) beginnen. Mijn
conclusie was simpel en hard: sloop, geen renovatie. Renovatiekosten van dit
type woningen zou per woning tussen de f 80.000 en f 120.000 vergen voor een
duur van circa 10 jaar. Daarna zou er weer een forse ingreep nodig zijn. Het
enige wat ik wilde, was een huuurgewenningsbijdrage voor alle bewoners, die
er wilden terugkeren (en die buiten de landelijke normen viel) . Daarvoor
kreeg ik nog een beetje applaus, maar voor de rest werd ik voor rotte vis
uitgescholden, onbegrip en alles. De rest van de partijen volgde mij en de
huizen werden gesloopt.

Twee jaar geleden werden de nieuwe woningen opgeleverd. De grootste
schreeuwer van de publieke tribune was dolblij en verklaarde ineen interview
in het Utrechts Nieuwsblad, dat ze zich echt niet meer kon voorstellen, dat
ze nog zolang in zo'n krot heeft kunnen wonen en was de gemeenteraad
dankbaar, dat zij ondanks al hun acties toch tot sloop besloten had. Mij
heeft ze nog excuses aangeboden. Had ik toen de stem des volks gevolgd, dan
had ik veel applaus gekregen, maar uiteindelijk niemand gediend.

Ik betwijfel dan ook ten zeerste, of een kandidaatstelling via de procedure
one man one vote ook daadwerkelijk tot de beste kamerleden zal leiden. Het
leidt tot partijapparaattsjik, intern gekonkel en frustraties (of niet,
Hein?). Onze huidige nummers één en twee, Thom de Graaf en Roger van Boxtel,
spreken voor zich. Thom is pas na twee keer zich te hebben gekandideerd op
een verkiesbare plaats terechtgekomen (in 1994, dankzij Hans van Mierlo en
onze enorme winst toen) en Roger van Boxtel stond toen zelfs pas 25 en kwam
pas in de TK nadat een paar leden uit de fractie doorschoven naar het
Kabinet (wat er zonder Hans van Mierlo ook nooit zou zijn geweest).
Toenmalige favouriten bij de D66achterban hebben dat in de praktijk nooit
waar kunnen maken.

En natuurlijk ben ik voor gebruikmaking van de huidige ITCmiddelen bij
stemprocedures. Was het niet het eerste congres van D66 in 1967, dat al
gebruikmaakte van zogenaamde votometers, en waarbij de uitslag 20% tegen en
140% voor voorstel I bleek te zijn?  Daar hebben we nog veel plezier van
gehad.

Slechts een stem van

Tjerk

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********