WAO

[William Oosterwijk]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

> From:          "constantijn dolmans" <dolmanscpim at hotmail.com>
> WAO
> ..................
> De toestroom bestaat momenteel voornamelijk uit vrouwen (inhaaleffect?)
> en klachten die lastig medisch zijn vast te stellen.
> ..................
> Niet alleen strenger keuren, maar met name ook strengere keuringseisen,
> lijken mij een oplossing. Een behoorlijke uitkering voor hen die echt
> lichamelijk ziek zijn, hoger dan de huidige, geen WAO voor de minder
> duidelijke gevallen. Zijn we in Nederland wat te soft geworden of ben ik
> te streng en te makkelijk?

Vreemd soort "oplossingen" die je voorstelt Constantijn. Dit is de
typische schijnoplossing van de stuurman aan wal. Ik ben geen schipper maar
heb wel een eindje mogen meevaren; mag ik vanuit die optiek een poging doen
tot nuancering van het grote onbegrip en vooral de onkundigheid die spreekt
uit deze voorbeelden.

Er moet onderscheid worden gemaakt in verschillende categoriën.
Bij lichamelijke Arbeidsongeschiktheid is het soms mogelijk, al dan niet
part-time, ander werk te doen. Zo haalt b.v. geen (!) bouwvakker de 65 in
full time arbeid. Iemand die b.v. vanuit de rug geen zware arbeid meer kan
doen kan wellicht nog wel iets met de handen of het hoofd.
Daar liggen direct twee problemen: 1) organisatie van o.a. omscholing en
2) acceptatie in een nieuwe werkomgeving.

Geestelijke arbeidsongeschiktheid werkt doorgaans sterk invaliderend.
Eenvoudig gezegd: het centrale regel- en sturings mechanisme vertoont
defecten die er de oorzaak van zijn dat mensen volledig arbeidsongeschikt
zijn. (vergelijk: zonder printer kun je wel tekstverwerken op de computer,
maar zonder computer kun je niets met je printer)

De instroom van vrouwen in de WAO: dat is een probleem apart waarvan wel
wordt gedacht dat een oorzaak kan liggen in het feit dat de nieuwe rol van
vrouwen een enorme lading met zich meebrengt: De baan die nodig is om b.v.
hypotheek lasten op te kunnen brengen (lees: verworven levensstandaard
meer in het algemeen) daarnaast de rol van organisator in de huishouding,
het regelen van kinderopvang, de zorg voor de dagelijkse gang van zaken
in de huishouding (de was, schoonmaak) de maaltijden, de afwas, de
inkopen, de administratie, en dan die opgroeiende kinderen die in
toenmende mate aandacht opeisen: vind je het gek dat veel vrouwen dat
niet allemaal tegelijk aankunnen ? Dankzij de bereidwillige banken is de
hypotheeklast echter wel zo gemaximaliseerd dat het zonder die (2e) baan
helemaal niet kan met behoud van de verworven levensstandaard ...

Zo kan ik ik nog een hele tijd doorgaan. De essentie van de WAO
problematiek kan -en nu spreek ik geheel vanuit mijn eigen perceptie-
mede gezocht worden in de sterk materialistisch georiënteerde samenleving.
De organisatie van onze maatschappij is gericht op presteren, nee super
presteren: groter is beter, meer is mooier. De benchmarksamenleving eist
zijn tol (stress, hart-en vaatziekten, burnout, psychische decompensatie)
Ook nu weer zien we dat de samenleving (en/of haar bestuurlijke
vertegenwoordigers) volkomen reactief is. Wat ontbreekt aan de analyse is
een fundamentele vraagstelling: hoe komt het dat sind 1968 de instroom
in de WAO met 40% is toegenomen?  Is er wel eens een vergelijking gemaakt
met de toename van de "welvaart" en de toename van de WAO (én, en passant
de toename van geweld (lees: de verdwaling van de samenleving))

Ik pleit er sterk voor om eens op te houden met overal reactief in te zijn.
Ik pleit voor een fundamentele benadering: Het nieuwe debat moet gaan
over de organisatie van onze samenleving, omgang met- en inrichting van
de (leef)ruimte en de her-waardering van tal van aspekten van het bestaan.
We moeten korte metten maken met een samenleving die ALLES alleen
maar meet in geld, in economische groei, in materieel bezit en gewin.
Leren onszelf af te vragen: waar gaat het nu echt allemaal om?

Moet jij eens bedenken hoe anders het leven er uit zou kunnen zien.

Met de 24 uurs- en benchmark economie van Hans Wijers heb ik nooit
enige affiniteit gehad, maar opmerkelijk genoeg is me juist van hèm een
uitspraak bijgebleven die ik koester: "Durven dromen in de politiek dat
is waar het om gaat!"

William Oosterwijk
D66 Drenthe

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********