gelijkwaardig?

[J.L. Swarte]

Het betoog van Van den Berg over de gezondheidszorg heeft mijn verontrusting
over de gang van zaken bepaald niet weggenomen. Ook hier wordt het probleem
van de ouderdom bij herhaling gedefinieerd als een economisch probleem. Het
gaat kennelijk niet om de mens maar om de kosten, niet over solidariteit
maar over de groep die het moet betalen.
Als dan tenslotte gesteld wordt dat de relatie tussen de behandelend arts en
de patiënt uitgaat van gelijkwaardigheid, dan heeft dat weinig meer met de
werkelijkheid te maken. De relatie arts- patiënt kenmerkt zich juist door de
grote afhankelijkheid van de patiënt. Iemand die ziek is, pijn heeft, is
uitermate kwetsbaar en is geen partij voor een goed gebekte deskundige als
de meeste artsen zijn. Rond het proces van de bejaarde die wil blijven leven
en verlangt dat daar de zorg op gericht zal zijn, wordt ook herhaaldelijk
het woord euthanasie gebruikt. In zo'n geval hebben we het dus over
euthanasie tegen de wil van de patiënt en dat is nu precies wat ik vrees
voor de toekomst. Persoonlijk zal  ik het wel niet meer meemaken en mijn
kinderen wellicht ook niet maar mijn (eventuele) kleinkinderen zullen zich
zo rond hun 80-ste wel moeten melden bij de "zorginstelling" teneinde te
worden doodgespoten. Is de samenleving van de "opvreters" af. Allemaal jong
en gezond, The Brave New World van de rationaliteit en het moderne
humanisme. Is er dan niemand die deze stoomwals probeert tegen te houden?
Joop Swarte - ook lid van D66.