Wie begrijpt het?

[Henk Bosch]

Greetje,
Ik reageer graag op je bericht van 29/11. Het zijn m.i. belangrijke zaken.
1) Ik ben ook voor goede (rechtvaardige) prijzen voor grondstoffen. Handelaren zijn uit op winst, en niet op rechtvaardige prijzen. Het 'opvoeden' van het bedrijfsleven in deze is dan ook geen begaanbare weg. Wel kunnen we (als land) meehelpen MACHT in het handelsverkeer zoveel mogelijk uit te bannen (macht in de vorm van kartels, monopolies, monopsonies) en de derde wereld vrije toegang tot onze markten te geven. In dat opzicht heeft de EU een belazerd 'record' (per definitie: handelsblok), maar begint zich langzamerhand beter te gedragen, mede gedwongen door de WTO. Op het prive vlak is daar Max Havelaar en dergelijke alternatieven. Er is over het onderwerp veel en veel meer te zeggen, maar dat kan niet op zo'n lijst.
2) Uitbuiting van de bevolking van ontwikkelingslanden door multinationals. Ook een verwerpelijke zaak, maar - weer - het zal niet lukken de SHELLs van deze wereld te overtuigen het anders te doen. Wel te bedenken dat de kracht van lage-lonen landen en hun kans uit het slop te komen juist in die lage lonen zit. Taiwan, Maleisie, Zuid Korea zijn voorbeelden. Lage lonen (uitbuiting?) betekent export, hoge (rechtvaardige?) lonen betekent werkloosheid en grotere armoede. Ook hier ben ik geneigd de oplossing vooral te zoeken in het zoveel mogelijk uitbannen van macht bij marktpartijen. 
3) Rechtstreekse verstrekking van ontwikkelingshulp is uiteraard prima in noodsituaties. Dergelijke hulp op langere termijn cre-eert echter hulpverslaving. Beter is structuren verbeteren. Goede ontwikkelingshulp helpt mensen (en landen) zichzelf te helpen. Oud Chinees spreekwoord: "Geef een mens die honger heeft geen vis, maar leer hem vissen". Het moderne vervolg daarop is: "Leer hem leren (= geef hem een opleiding), dan hoeft hij niet elke dag vis te eten". Dit grapje bevat m.i. een diepe kern van waarheid: onderwijs is nummer 1.
4) Natuurlijk moeten we aan 'artsen zonder grenzen' geven. Maar dat is zogenaamde noodhulp en niet ontwikkelingshulp waarover we het hierboven hadden. Bij dat laatste kom je voor wrange keuzes: moet je minder noodhulp geven (ten koste van levens) als je daarmee bereikt dat de volgende generatie het goed heeft en voor zichzelf kan zorgen.
Tenslotte: ik kan je het blad Internationale Samenwerking aanbevelen. Het is een uitgave van Buitenlandse Zaken, maar echt progressiever dan dat ministerie. Het is gratis en verschijnt 11 maal per jaar. Bel 070-3486789.

Vriendelijke groeten,

Henk Bosch
  ----- Original Message ----- 
  From: Greetje Verver 
  To: d66 at nic.surfnet.nl 
  Sent: Monday, November 29, 1999 2:42 PM
  Subject: Wie begrijpt het?


  Henk, ik begrijp het allang niet meer.
  Ik ben grote voorstander van het verlenen van ontwikkelingshulp, te beginnen met het betalen van goede prijzen voor diverse grondstoffen die uit die landen komen.
  Ten tweede kan ik mij niet zo boos maken als internationals hun producten in die arme landen laten maken, zolang de bevolking maar niet uitgebuit wordt. En juist dat vraag ik mij regelmatig af. Ten derde vind ik dat ontwikkelingshulp zo veel mogelijk rechtstreeks aan de bron gegeven moet worden en dus niet via de regeringen of officiele regeringsinstanties. Ook ik erger mij op het ogenblik aan Rusland, die aan de rand van een faillisement staat, ontwikkelingshulp vraagt om vervolgens een oorlogshandelingend te plegen. 
  Ik vraag me dan ook regelmatig af of de gelden die overgemaakt worden door de Nederlandse regering wel goed terecht komen en vind dat, zolang men daar niet honderd procent zeker van is, het geld op een andere wijze besteed moet gaan worden. Ik denk daarbij m.n. aan instanties zoals b.v. dokters zonder grenzen.

  Al met al: Ik begrijp het dus niet en misschien kan iemand mij helpen om het helder te zien.

  Greetje Verver 

-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/19991130/c7e88506/attachment.html>