doembo platform 1999-2

[Max Kok]

Herman Beun schreef

>Ik weet welk onderzoek je bedoelt, alleen is het niet zo dat daaruit
>iets "blijkt". Dat onderzoek _lijkt ergens op te wijzen_, en dat is
>heel iets anders. De conclusies van die Denen zijn onder de
>wetenschappers van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate
>Change), anders dan bij sommige politici, dan ook bepaald nog niet
>algemeen aanvaard.

Dat ligt genuanceerder dan jij hier doet geloven. Al met al schat ik de
onzekerheden in de CO2 hypothese na het uitkomen van dat Deense onderzoek
minstens even groot als die in het Deense onderzoek. Het IPCC verandert
hierin ook langzaam maar zeker van mening.
Een opsomming van de belangrijkste nuances:


(1) Professionele posities en macht.
Het probleem met het IPCC is dat de mensen de het er voor het zeggen hebben
net zo heilig geloven in hun CO2 als de Paus in de Bijbel. Aangaande
natuurwetenschappelijke zaken weten we inmiddels dat de kerk daar (goed)
fout zat (Gallileo en de heliocentrische revolutie).
Ook de Kuhniaanse "structuur van wetenschappelijke revoluties" speelt sterk
mee (verdediging van wetenschappelijke posities op oneigenlijke gronden).

(2) Verkopen aan het publiek.
De CO2 hypothese appelleert sterk aan Rouseauiaanse gevoelens bij het
publiek (rokende fabrieksschoorstenen versus dartelende hertjes in een
arcadische wei). Het is dus makkelijk te verkopen en wordt ook graag als
zoete koek geslikt.
Natuurwetenschappelijke verklaringen die iets van doen hebben met magnetisme
en subatomaire deeltjes zijn veel moeilijker te verkopen. Ten eerste heeft
sinds Tsjernobyl alles in de richting bij voorbaat een kwalijke klank. Ten
tweede heeft het grote publiek er geen iota verstand van (vertel de
gemiddelde Nederlander dat je astronoom bent en het antwoord is "mijn
sterrebeeld is schorpioen, denk je dat ik die baan nu zal krijgen ?)

(3) Anomaliën.
Er zijn een aantal zeer sterke punten in dat Deense onderzoek.
* De meeste opwarming heeft in het begin van deze eeuw plaatsgevonden. Dat
klopt precies met dat toen ook de grootste vermeerdering van de
zonneactiviteit plaatsvond. De grootste vermeerdering van de CO2-uitstoot
was echter in het tweede deel van deze eeuw.
* In dat tweede deel van de eeuw is er zelfs een lange periode van
temperatuurDALING geweest bij een sterk stijgend verloop van de CO2 uitstoot
maar wel met een afnemende zonneactiviteit. (Toen werd er in de pers
geroepen over een nieuwe IJstijd....). Dit is 1 van de vele inconsistenties
die er in de CO2 hypothese zitten maar waar je het IPCC nauwelijks over
hoort.
* De Denen vinden correlaties boven .95. Dat is enorm hoog, veel beter dan
de correlatie tussen zonneschijn en het smelten van sneeuw. Ok, correlatie
is geen causaliteit (de explosieve toename van zinloos geweld de afgelopen
jaren is ook niet veroorzaakt door de even explosieve afname van het aantal
D66 stemmers in dezelfde tijd -hoewel ???-).
Maar bij deze orde van grootte heb je het wel bijna over een directe
oorzaak-gevolg relatie als je het mechanisme kunt blootleggen ! Er is dan
nog maar .05 ruimte voor andere invloeden, waarvan CO2 er 1 zou kunnen zijn.
Als een geneesmiddel met een correlatie van .05 uit een test zou komen, mag
het niet eens op de markt gebracht worden.

(4) Voortgang van wetenschappelijk inzicht.
Het exacte mechanisme zit waarschijnlijk ergens verborgen in de gaten in
onze kennis over magnetisme en snelle subatomaire deeltjes. Extra
zonneactiviteit heeft op een of andere manier invloed op het proces van
wolkvorming, zoals ioniserende straling in een Wilsonvat een
condensatiespoor achterlaat.
Deze snelle geladen deeltjes volgen de magnetische veldlijnen van de aarde.
En dat veld lijkt de laatste eeuw ook ongeveer in kracht te zijn verdubbeld.
Dit kan echter ook te maken hebben met stromingen in de aardkern van
vloeibaar ijzer, al dan niet onder invloed van veranderende zonneactiviteit.

De moeilijkheid met goed onderzoek hieraan is dat het grotendeels boven het
aardoppervlak moet plaatsvinden. Hoog energetische straling wordt immers
door de dampkring tegengehouden. (Dat is maar goed ook, anders was er geen
leven op aarde mogelijk, zo dicht bij een enorme kernreactor als de zon en
andere sterren).
Pas het laatste decennium kunnen de ervoor benodigde satellieten per Space
Shutlle enigzins betaalbaar gelanceerd worden. Denk ook aan de opkomst van
satelliettelevisie en GPS (navigatiesystemen, kruisraketten). Dit soort
technische vooruitgang is een voorwaarde voor wetenschappelijke revoluties:
zonder telescoop geen Galileo, zonder radio geen Einstein.
Inmiddels kunnen we geomagnetische stormen, die het gevolg zijn van
uitbarstingen op de zon, met onze satelliet-ogen wel aan zien komen. Maar
correcte voorspelling van hun aardse effecten (noorderlicht, uitvallen
electrotechnische installaties) is nog ver weg.
Het onderzoek aan de exacte invloed van hoog energetische deeltjes op de
aarde en de gedragingen van het magnetische schild staat dus feitelijk nog
in de kinderschoenen.



Een aantal jaren geleden heeft dezelfde Deense groep die het genoemde
onderzoek publiceerde, eindelijk geld gekregen. Onlangs kon hun satelliet
 de Örstedt) gelanceerd worden om de zaak verder te onderzoeken.
Dus de politieke tegenwerking van deze gedachtelijn bindt langzaam maar
zeker verder in. Dat kun je ook zien als je de passages van de diverse IPCC
rapporten over de jaren naast elkaar legt.

Samenvattend:
De formulering dat dat Deense onderzoek "ergens op lijkt te wijzen" is veel
te zwak. Mijn persoonlijke inschatting is dat bij objectieve beschouwing hun
zaak wetenschappelijk bepaald niet zwakker staat dan de CO2 zaak.
Maar dan moet de politiek er wel eerst net zoveel onderzoeksgeld aan willen
spenderen als aan de aanlokkelijk rokende schoorstenen van de CO2 hypothese.


Met vriendelijke groet,
Max Kok


PS.
Er ligt hier een leuk dwarsverband met het energieprobleem:
Kernsplijting is vanwege het afvalprobleem geen oplossing ervoor, maar
kernfusie kan dat wel zijn. De in kernfusie gevormde afvalprodukten zijn
veel lichter en hebben veel kortere vervalreeksen. Helemaal als we het
proces zo weten te sturen dat alleen onschuldige elementen als Helium
gevormd worden. Bovendien is de benodigde brandstof schier oneindig, iets
dat je beslist niet van uranium kunt zeggen.
De experimentele gecontroleerde kernfusie is tot nog toe dood gelopen op
onvoldoende magnetische controle over het plasma. In fracties van
nanoseconden weet dit gaten te vinden in het magnetische veld en boort /
smelt  zich een weg door de wand van het reactorvat. Einde oefening.
Als intensivering van die Deense onderzoekslijn leidt tot voldoende kennis
over het nu nog schijnbaar chaotische gedrag van magnetische velden onder
relativistische omstandigheden, lossen we dus mogelijk nog een probleem op.