voorstel Boris Dittrich voor spreekrecht slachtoffers

[wolter ates]

Dit was een herhaling van zetten. Gelukkig heb ik in NRC van 1 nov in
een hoofdredactioneel artikel een misschien duidelijker verwoording van
de bezwaren tegen het huidige rechtssysteem gevonden. Dat tik ik hier
maar over.
Oog op de dader.
"De benadeelde is geheel in de schaduw geplaatst" Zo klaagde een jurist
al meer dan 100 jaar geleden in een proefschrift over de slachtoffers
van misdrijven.De aandacht voor het slachtoffer met name in het
afgelopen decennium van onze eeuw opgeleefd. Maar er blijft een
handicap: "Het strafrechtelijk systeem is gericht op de dader, diens
slachtoffer vervult daarin hoogstens een bijrol", zoals eens werd
uitgedrukt in een toelichting op een naoorlogse Justitiebegroting.Deze
rolverdeling valt te herleiden tot de grondslagen van het strafrecht.
"Elk misdrijf wordt geschreven met het oog op de dader", zei minister
`modderman, de geestelijke vader van het wetboek van strafrecht, in de
vorige eeuw.Van de reden voor deze rolverdeling is nooit een geheim
gemaakt. De wetgever wilde voorkomen dat wraakzucht van het slachtoffer
het verloop - of zelfs de uitkomst - van de strafrechtelijke procedure
zou kunnen bepalen. De openbare aanklager is dan ook bewust dominus
litis (heer van het proces) gemaakt.
Dat maakt dat mensen die strafrechtelijk zijn geschaad door een ander,
hun eigen verhaal moeilijk kwijt kunnen bij de rechter. Ze kunnen worden
gehoord als getuige, maar in dat verhoor staat de tenlastelegging - dus
toch weer de dader - centraal. Wel is er de speciale mogelijkheid een
eis tot schadevergoeding te laten meelopen in een strafzaak. Maar geld
is niet alles. Het kamerlid Dittrich (D66) wil nu een spreekrecht voor
slachtoffers in strafprocessen introduceren. Overigens zonder dat dit
ten koste gaat van de rechten van de verdachte.
Minister Korthals heeft al direct zuinig gereageerd op dit voorstel. Dat
is wel begrijpelijk, want zo'n spreekrecht leidt al gauw tot langere
zittingen. Ook is het eenvoudiger gezegd dan gedaan dat het spreekrecht
niet ten koste gaat van de rechten van de verdachte. Aan de diagnose van
Dittrich valt echter niet voorbij te gaan. Hij kan zich beroepen op een
geharnast verdediger van de rechten van de verdachte  als de hoogleraar
strafrecht en advocaat T.Prakken. Zij heeft gesignaleerd dat "het
slachtoffer in Nederland nog steeds minder rechten heeft dan waar ook in
Europa om zelf iets te ondernemen tegen degene die hem op
strafrechtelijke wijze heeft benadeeld".Einde citaat
Prakken heeft het sterkste punt, we hoeven in Nederland niet echt zelf
iets menswaardigs te doen. We kunnen echt zelfgenoegzaam achterover
blijven zitten. Over een paar jaar wordt het toch vanuit Brussel
opgelegd. Zijn we weer de risee.

Groet, groet,
Wop Ates

Paul van der Weijden wrote:
>
> >Ditrich ziet onvrede met ons rechtssysteem en probeert daar wat aan te
> doen.
> >Een beschrijving van ons huidige rechtssysteem (van v.d.weijden) doet
> >niets aan de onvrede, een alternatief voor het voorstel van Dittrich
> >(van v.Meeteren) wordt al jaren gepropageerd maar komt geen stap
> >verder.Mijn stem gaat naar Dittrich en Ahne, geen idee of het betere
> >bevrediging van het rechtvaardigheids gevoel oplevert, misschien soms,
> >en dat zou al een hele winst zijn.
> >Groet, groet,
> >Wop Ates
> >
> Mijn beschrijving van het huidige rechtsstelsel had een reden, namelijk
> aangeven dat er een bepaalde reden is voor dat het slachtoffer geen deel
> uitmaakt van het strafproces. Namelijk ze heeft er niets te zoeken. Het
> strafproces behoort een verdachte te beoordelen, geen therapeutische stoel
> voor het slachtoffer te zijn. Daar kan je misschien onvrede mee hebben, maar
> dat is dan erg jammer. Een rechtszitting blijft een rechtszitting en is geen
> spreekkamer van een pshychiater.
>
> Paul van der Weijden