Structurele fouten

[henk vreekamp]

Beste lijsters,

Ik heb als eenvoudige Vlaamse Gaai de hele serie riedels over de herhaalde,
recente afgang gehoord. Ik vond de kritiek en suggesties van Erik Boog uit
Hilversum het meest compleet en evenwichtig - maar ja, wie ben ik als
brutaal vogeltje. Toch wil ik enkele tactische en strategische opmerkingen
maken.

1. Tactisch:

-  het lijkt mij godsonmogelijk om de kauwgum-motoriek en
jurrristen-retoriek van De Graaf om te bouwen tot een min of meer
charismatische persoonlijkheid. We kunnen beter naar iemand anders gaan
zoeken.

- het nadeel van een vrijwilligersteam als een permanent campagneteam
is verder dat deze dames en heren zich alras gaan gedragen als politicus en
aldus door de zittende vertegenwoordigers worden gezien als (intern)
concurrent. Met alle gevolgen. Net als bij de partijpers zie ik toch meer
heil in een gedeeltelijke professionalisering van dit stuk apparaat, meer
althans dan totnutoe.

2. Strategisch: diverse mensen merkten op dat D66 meer een reactiepartij
(reageren op dat of die en die) dan een initiatiefclub is. En inderdaad,
politieke invloed en aandacht krijg je vooral door initiatief nemen. Ik denk
dat een verkeerde houding ten grondslag ligt aan dit handelen:

- het geloof dat appelleren aan het BURGERMANSFATSOEN (v/m) een gevoel van
sympathie zal opwekken voor de club. GJW verwoordde dat steeds door D66 een
'middenpartij' te noemen, en nu manifesteert zich dat in 'de PvdA is
arrogant', Groen Links is 'extreem links' (ook item Kok!) en (voor Utrecht)
Leefbaar Utrecht is 'extreem'. Dit interesseert het publiek nauwelijks, mede
omdat de geloofwaardigheid van beroepspolitici toch al gering is. Vanuit die
achtergrond is ook verklaarbaar dat de media veel aandacht besteden aan
buitenbeentjes: het publiek vindt het grappig, en, het mediapersoneel heeft
zelf ook vele appeltjes te schillen met de politieke middenstanders.

- een korte inhoudsanalyse van allerlei statements van de laatste tijd leert
ons dat D66 in de val van haar eigen preoccupatie met bestuurlijke
efficiency is getrapt. De meeste boodschappen zijn in wezen INTERN
BESTUURLIJK gericht, boodschappen aan of debatjes voor de mededeelnemers in
bestuurlijke organen, zowel parlement als gemeenteraad. Ik ben mede op dit
idee gekomen door de Utrechtse situatie waarin D66 en Leefbaar Utrecht
mekaar als een Siamese tweeling uitmaken voor rotte vis, de een netjes, de
ander nieuwswaardig. Maar in het parlement zie ik eenzelfde activiteit. De
gekozen vertegenwoordigers zijn vergeten dat ze volksvertegenwoordiger zijn.
Je dient als het ware over de hoofden van je concurrenten heen je boodschap
het land in te slingeren. Nou, stel je dat eens voor bij de huidige top!

En dan een klein praktisch puntje: nog steeds leest de grote meerderheid van
D66-vertegenwoordigers niet mee in dit forum, een van de weinige en
informele organen in en naast de club. Ze hebben natuurlijk geen tijd, want
ze hebben het al zo druk met ... Juist! Zelfs een klein stukje volk kan er
niet af.

En dan is er thee.

Henk Vreekamp, Utrecht