Afscheid van D66...

[Hein Westerouen van Meeteren]

From: Raimond de Tempe <Raimond.de.Tempe at NIWI.KNAW.NL

>Je hebt teveel verwacht!

Sorry hoor, maar ik verwachtte slechts een partij die bevlogen en
doortastend het (sociaal) democratische gedachtengoed om weet te zetten in
beleid. Op diverse punten heeft D66 bakzeil gehaald, bij het referendum, bij
het lijmen, bij Apotheker, en nu bij de burgemeesterskwestie in Utrecht.

> Lees eerst het boek
> De lege staat van Paul Frissen eens.

Ik ken Paul Frissen.

> Maar het ligt niet
> alleen aan de politiek. of de politici. Het is een cultuurcrisis.

Er is inderdaad sprake van een een nogal dramatische transformatie: in de
politiek, in de openbare informatievoorziening, in de bedrijfsvoering binnen
het bedrijfsleven, in de overheid. Als organisatie-adviseur maak ik eea van
dichtbij mee. Het is dus waar dat de crisis in de parlementaire democratie
ingebed is in een bredere crisis, lees transformatie, lees overgang tussen
`oud' en `nieuw'. Aan D66, of de club die d66 gaat vervangen, de opdracht
tot het `nieuw'te gaan behoren, en niet in `oud' te blijven hangen. Wat de
fractie thans wb Utrecht doet is `oud' en dus `out'.

> Ergo - een overstap naar Leefbaar Utrecht of zo helpt niets.

Die twijfel heb ik ook. Misschien partijloos worden. Gewoon je eigen koers
varen, en je niet meer bekommeren `of je wel goed ligt in de partij'....Aan
politieke correctheid, ook bínnen een partij, heb ik een hekel.   (ps: ik
ben nog steeds lid van D66, maar voel me steeds minder deel).

 (knip).

> Besef dat je
> nauwelijks iets kunt veranderen.

Daar heb je gelijk in. Edoch...door oprecht en trouw te zijn aan je eigen
wortels, je eigen missie, je eigen bevogenheid, je eigen hart, ook
collectief, zet je een baken neer in een zee van waarden-vervaging en
spirituele verslapping (kijkcijfers, zetels, omzet, enz, het zijn de enige
waarden die overblijven als we niets doen).

 >Dat moet ook niet - veranderen moet
> bij kleine stapjes - Popper.

Ik ken het: piecemeal engineering noemt hij dat. Maar die kleine stapjes
beginnen pas als iemand, een partij bijvoorbeeld, een teken geeft, voor iets
gaat staan, andere prioriteiten stelt dan alleen carriere, pluche,
zeteltjes, posities, macht. Het machtsdenken van politieke partijen is het
najagen van een illusie, jij zegt het ook. Macht oefen je uit door morele
standvastigheid, door karakter en integriteit. Niet door een
burgemeesterspost in Utrecht.

> Sterkte,
> /raimond de tempe

Jij ook. Mooi verhaal.