Democratie

[Bart Slagter]

De opkomst bij de laatste verkiezingen wordt steeds lager. De bevolking is
de politiek blijkbaar meer dan zat. De burger heeft nog geen 5 minuten over
voor het stemmen.
En dan is er een partij die zich Democraten noemt, die erg bezig is
zichzelf terug te vinden, maar daar tot nog toe niet erg in slaagt. Waar
zoeken we eigenlijk naar?

Het antwoord ligt voor ons. WIJ HETEN DEMOCRATEN. De democratie is in
gevaar. Een referendum geldt alleen als de opkomst groter is dan bij de
gisteren gehouden EP verkiezingen. Je zou dus met gemak kunnen beweren dat
de EP leden geen mandaat hebben gekregen.

Als wij ons als democraten serieus nemen, duiken wij in het ontstane gat en
gaan op zoek naar nieuwe methoden om mensen weer te motiveren, er bij te
betrekken. Anders zal de democratie langzamerhand sterven. Hoe weet ik nu
ook nog niet. Behalve een paar kreten. Meer denken in processen en minder
in (juridische) procedures. Minder denken in regels en wetten en meer in
doelen die door uitvoerenden gerealiseerd moeten worden. Bij 'inspraak' de
burgers wat te kiezen geven in plaats van een dichtgetimmerd stuk. Minder
praten over details, meer over de problemen en de mogelijke oplossingen,
waarbij de 'heilige huisjes' worden gesloopt, zodat vernieuwing mogelijk
is. Ook durven zeggen dat je een bewindspersoon niet altijd op allerlei
incidenten kunt afrekenen, juist omdat je van niemand kan verwachten dat
een bewindspersoon weet wat elke ambtenaar doet. Dat dat niets te maken
heeft met een 'sorry democratie' of het vastgeplakt zitten op het pluche.
Dat de politiek niet alle problemen kan oplossen, omdat de maatschappij
niet volkomen maakbaar is, maar wel beinvloedbaar.

En voor alle 'volksvertegenwoordigers' (op alle niveaus) meer dualisme. In
eerste termijn laten zien waar wij voor staan, wat wij willen. Als daar dan
geen meerderheid voor is, of het niet te regelen is binnen de coalitie waar
je inzit, duidelijk maken waarom je toch akkoord gaat met iets wat je graag
anders had willen oplossen. Dat is lef hebben, lef hebben om te laten zien
dat je niet alles binnenhaalt, maar toch durft te regeren.

Thema's voortdurend en consequent neerzetten, zoals wachtlijsten in de
zorg, te weinig onderzoek en innovatie in bedrijfsleven en onderwijs
(universiteiten), onveiligheid, te grote klassen, participatie van mensen,
kleinschaligheid, econologie, etc. En daar dan ook voortdurend op hameren.
Dat is duidelijk en daarmee dwing je respect af bij de kiezers die dan ook
weer weten waar het om gaat.

Kortom, sociaal-liberalen, we moeten op zoeken naar manieren om de burgers
weer te laten geloven in de democratie. Participatie op alle niveaus en op
alle manieren, door duidelijk te zijn en de burgers weer een stem te geven.
Meer initiatieven door meer gebruik te maken van de kennis die D66 heeft
(bijv. door raadsleden, statenleden en kamerleden met eenzelfde
portefeuille te laten brainstormen), minder laf en meer lef.

Bart Slagter