wedden dat......

[Jens van der Heide]

Beste lijstzangers,

Vandaag komt naar verwachting een principe-accoord over het herstel van
Paars II tot stand. Dan zullen wij zien wat Thom de Graaf heeft bereikt.
Onze verwachtingen zijn opgezwiept door de grote waarde die de PvdA aan het
weer binnenboord halen van D66 heeft gehecht en onze roep om genoegdoening
voor het niet waar kunnen maken door de VVD van een afspraak in het
regeeraccoord.

Maar helaas, onze roep wordt nauwelijks serieus genomen. Wij hebben immers
vorig jaar de verkiezingen verloren en de stemmen van onze TK-fractie zijn
zelfs voor het kabinet niet nodig om een meerderheid te halen. Misschien
dat van Walsum daarom zo'n lawaai maakt in zijn verdediging van het beleid
van Borst, anders wordt zijn stem misschien ook niet gehoord.

Waarom dan toch Paars? Omdat er geen reden is om een andere coalitie te
vormen. Ik hoor geen geluiden van maatschappelijke groeperingen of lees
commentatoren dat Paars lang genoeg heeft geduurd, integendeel. De
herinneringen aan hoe het vroeger in de coalities rond het CDA toeging
brengen ons niet op de gedachte dat die manier van regeren bij deze tijd
past. Ik denk dan vooral aan het gebrek aan openheid en het tekort aan
aandacht voor het individu.

En wij D66, wij zijn de redelijke partij die graag tegemoet komt aan het
begrijpelijke verlangen naar een paars kabinet, ook al hebben de kiezers
gezegd dat zij ons daarvoor niet nodig vinden. Helaas wij vinden dat wij
voor Paars nodig zijn en daarom zullen de kiezers ons een volgende keer
nogmaals vertellen dat wij voor Paars niet nodig zijn. Of zouden wij
intussen de kiezers duidelijk hebben kunnen maken dat een kabinet met D66
toch echt iets anders is dan een kabinet zonder D66. Ik zie niet hoe wij
dat kunnen bereiken, en al helemaal niet vanuit de zwakke positie waarin
wij zitten.

Wat heeft dat nu allemaal te maken met het principe-accoord over het
herstel van Paars II?
Wedden dat het accoord recht zal doen aan de positie van d66, dus alleen
maar in woorden, voor het gezicht, een genoegdoening, maar volstrekt
onvoldoende daden. Thom kan zijn pet alvast in zijn hand houden om allle
verwijten in op te vangen. Hoewel hem niets te verwijten valt omdat wij met
z'n allen hebben gekozen voor regeringsverantwoordelijkheid.

Jens van der Heide