Slogans: soc.lib. en bas.loon

[henk vreekamp]

Beste leeuwerikken,

Sociaal-liberaal of democratisch? Ach ja, sociaal-democratisch was mooi
geweest. Maar die slogan was al besmet.

En dan dat basisinkomen. Idealisten en rekenmeesters bespringen elkaar. Ik
vraag me af - vanachter mijn geliefde geraniums en oleanders, dus zittend op
mijn balkon - waar al die (geprivatiseerde) ambtenaren en beambten in het
'welzijn' dan toch heen moeten als er niks meer te betuttelen en regelen
valt. Is er voor hen dan ineens wel 'normaal' werk? Misschien zijn dat er
ook wel een half miljoen. Misschien is het huidige recyclen van armoe dan
toch nog het goedkoopste en humaanste, alleen al getalsmatig.

Tot slot hebben we nog een politiek probleem: vele welzijnsbetuttelaars
vormen het (on)georganiseerd kader van PvdA en GL. Als we hen hun speeltje
ontnemen, ontstaan mogelijk ordeproblemen. Moeten we weer mooie jongens en
meisjes met een puistje aanstellen als beheerders van de openbare ruimte.

Mij persoonlijk lijkt de oplossing iets eenvoudiger - en ik hanteer even de
metafoor van de vieze bakker -, namelijk afromen van het besteedbare inkomen
bij werkenden om wat meer aan onderwijs en gezondheidszorg te doen. Daar
wordt nu het werk beperkt. De huidige overspannen economie met lage rentes
en krankzinnige huizenprijzen lijkt mij een groter gevaar ... juist voor de
werkenden. Kop op mensen: waarom zouden we het verdeelprobleem alleen willen
erkennen voor ontwikkelingslanden?

Henk Vreekamp, Utrecht