Abortus en verantwoordelijkheid.

[Chido Houbraken]

>Met de uitspraak in het tweede geval had ik zelf meer moeite. Er is zonder
>voorbehoedsmiddel gevreeen omdat ze dachten en dat ze in de veilige periode
>zaten. Wat dat betreft is die jongen niet bedonderd. Samen hebben ze het
>risico genomen. Zij is daarna de afspraak niet meer nagekomen. De
>verplichte alimentatie werd via de bijstand verrekend, de moeder schoot er
>niets mee op. Het was voor haar een 'principe' zaak. Hij was de vader, hij
>zou dokken en de rechter heeft dat blijkbaar ook zo gezien.

Tja, toch weer wat anders dan gedacht. Strikt principieel vind ik nl. wel dat de
man bedonderd is, aangezien de afspraak was dat, als het fout zou gaan, er
abortus zou volgen. Dat bleek niet zo te zijn, dus het vertrouwen is geschaad.
En vertrouwen vind ik in deze mogelijk onomkeerbare situaties, waarbij de
eindbeslissing bij een van de twee ligt en niet bij beiden, zeer zwaar wegen.
Echter, de man had in dit geval er in dit geval verstandig aan gedaan wel een
voorbehoedsmiddel te gebruiken als hij *echt* geen kind wilde. Abortus is geen
voorbehoedsmiddel. Je mag er van uitgaan dat de meeste mensen weten dat vrijen
in een 'veilige periode' nog steeds meer risico inhoudt dan voorbehoedsmiddelen.
Wat dat betreft is de alimentatie dus niet zozeer een (morele) plicht van zijn
kant, als wel een strafmaatregel voor hem, omdat hij een risicovolle onderneming
is aangegaan, zonder het risico te willen dragen. Hopenlijk heeft hij er van
geleerd.

>Maar dan komt de vraag of wij met zijn allen voor dit kind moeten betalen,
>of dat de verwekker er voor opdraait.

Dat doet de vader toch? Het gaat toch van haar bijstand af? Dus 'we' betalen
minder aan haar.

Groet,

Chido Houbraken


>
> >1-Man trouwt en vrouw raakt zwanger. Nog voor de geboorte zijn ze uit
> >elkaar. Man erkent het kind. Het kind wordt na een tijdje  donkerder van
> >huidskleur en de omgeving gaat vragen stellen aan de man. Uiteindelijk
een
> >bloedtest. Kind kan niet van hem zijn. Emotioneel een keiharde klap voor
de
> >man, hij is gek op het kind. Financieel: alle alimentatie is, na
> >rechtelijke uitspraak, teruggevorderd.
> >Erkenning is ongedaan gemaakt.
>
> >2-Dochter van kennis, 17 jaar raakt zwanger. Haar vriend wil abortus.
Zij
> >niet, hoewel ze van te voren hadden afgesproken dat een eventueel
> >'ongelukje' geaborteerd zou worden. Relatie gaat kapot, baby wordt
geboren.
> >Vader erkent kind niet, wil er niets mee te maken hebben. Moeder eist
> >alimentatie. Krijgt voor het kind f 250 per maand toegewezen.
>
> >Zolang de man niet de verwekker is wordt hij wel degelijk beschermt.


>
> En wat in het tweede geval? Ze houdt zich niet aan de afspraak, haar
vriend kan
> haar niet dwingen tot abortus (terecht), maar moet wel meebetalen aan de
> opvoeding, terwijl hij het kind niet erkent. Dit had ze kunnen weten,
toen ze
> besloot het kind toch te houden. Dan is het dus ook haar eigen
> verantwoordelijkheid. Verplichte alimentatie is niet terecht, dus. Daarom
wil ik
> zo graag hier een discussie over. En waar zou de rechter aan kunnen
toetsen om
> een eerlijke afweging te maken (zulke afspraken over aborteren worden
meestal
> niet op papier gezet of verteld aan anderen).
>
> Trouwens, in het eerste geval: is de biologische vader daarna verplicht
geworden
> om alimentatie af te dragen?
>
> Groet,
>
> Chido Houbraken
>
>







`Externe E-Mail wordt door DNB niet gebruikt voor het aangaan van
verplichtingen`

`Any e-mail messages from The Nederlandsche Bank are given in good faith
but shall not be binding
nor shall they be construed as constituting any obligation on the part of
the Bank.`