PNYX: Kabinet in lappenmand (Ned. politiek ook?)

[Max Kok]

Beste Erik,

Vraagje: zijn er in A'dam maar 40.000 bijstandsgerechtigden op een populatie
van 900.000 ???
Klopt dat ? 't Lijkt me zo weinig.
In Groningen is dat cijfer 15.000 op 150.000, procentueel iets meer dan twee
keer zoveel.

Met vriendelijke groet,

Max Kok

-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: Erik van den Muijzenberg <muijz at dds.nl>
Aan: d66 at NIC.SURFNET.NL <d66 at NIC.SURFNET.NL>
Datum: zondag 11 juli 1999 13:37
Onderwerp: Re: PNYX: Kabinet in lappenmand (Ned. politiek ook?)


>At 10:42 10-07-1999, Arie Dirkzwager wrote:
>
>>(3)"Welvaart": iedereen (althans de grote meerderheid) heeft 'genoeg'
>>dank zij uitkeringen en 'sociale zekerheid', men verliest
>
>Onzin. Mensen die van een sociale uitkering moeten zien rond te ko-
>men hebben helemaal niet genoeg. Die zijn juist op grote achterstand
>gezet. Bewust. En de positie van arbeidsongeschikten lijkt me al he-
>lemaal weinig benijdenswaardig.
>
>>verantwoordelijkheidsbesef en gevoel van solidariteit omdat staat wel voor
>>je zorgt en het oplichten van de anonieme staat geen ernstig vergrijp
lijkt
>>('normvervaging'), blijft stigma dat uitkeringstrekkers op kosten van de
>>staat ('op onze kosten') leven.
>
>Dat stigma kleeft de uitkerings*gerechtigden* aan omdat de brave bur-
>gers in groten getale de belasting tillen. Dat levert een slecht ge-
>weten op en vervolgens worden de uitkeringsgerechtigden gestigmati-
>seerd. Begrijpelijk, maar wel geheel ten onrechte, want de belasting-
>fraude is veel groter dan de uitkeringsfraude en per individu wordt
>ook voor veel grotere bedragen gefraudeerd door keurige burgers dan
>door uitkeringsgerechtigden.
>
>Het is dan ook niet zo dat uitkeringsgerechtigden op kosten van de
>staat leven; het is veeleer zo dat de werkenden op kosten van de niet-
>werkenden leven. Iedereen heeft recht op werk - dit staat zelfs in de
>Verklaring van de rechten van de mens meen ik. Mensen die door wat voor
>oorzaak dan ook niet in de gelegenheid zijn te werken worden echter ge-
>dwongen om hun recht op werk te verkopen tegen een door de werkenden
>bepaalde prijs.
>Die prijs ligt al decennia te laag. Door de werkenden wordt bovendien
>onvoldoende ondernomen om arbeidsplaatsen te (doen) scheppen - zie
>hieronder. Vervolgens stigmatiseren de werkenden de groep die zij zelf
>hebben buiten gesloten.
>
>
>praktijkvoorbeeld
>-----------------
>De gemeente Amsterdam voert de nieuwe Algemene Bijstandswet (nABW)
>niet uit. Al jaren niet. Hoewel de nABW gericht is op het naar de ar-
>beidsmarkt begeleiden van werklozen, komt daarvan in Amsterdam niets
>terecht. De GSD van Amsterdam komt zelfs nauwelijks toe aan primaire
>taken als het verstrekken van uitkeringen en het voeren van een deug-
>delijke administratie. Veel zogeheten uitkeringsfraude betreft dan
>ook geen opzet van de kant van de uitkeringsgerechtigde maar onwil
>bij de GSD. Wat bijvoorbeeld te denken van de freelancer die van zijn
>bijstandsmaatschappelijk werker te horen krijgt: geeft u die bijver-
>dienste maar niet op, want dan moeten we verrekenen en dat gaat toch
>fout. (!)
>
>Enkele jaren geleden hebben toenmalig wethouder Sociale Zaken Van der
>Aa (PvdA) en zijn partijgenoot Melkert van Sociale Zaken een overeen-
>komst afgesloten waarbij deze wanprestatie werd getolereerd onder de
>voorwaarde dat Amsterdam dan wel een plan ging indienen waarin werd
>omschreven hoe men het in de toekomst beter zou gaan doen.
>Terwijl de economie tekenen van oververhitting begint te vertonen en
>het aantal onvervulde vacatures toeneemt blijven zo'n veertigduizend
>Amsterdammers langs de kant staan omdat hun overheid niets voor hen
>onderneemt. De huidige wethouder van Sociale Zaken Kohler (GroenLinks)
>gaf onlangs in een gesprek met mij ook gewoon toe dat de gemeente Am-
>sterdam de nABW niet uitvoert.
>Wat was hij van plan om daar tegen te doen? Niets! Een plan om acht-
>honderd mensen in de Bijlmer aan werk te helpen is door de wethouder
>zelfs langdurig in de ijskast gezet, tot woede van de VVD-fractie.
>
>Sterker nog: uitkeringsgerechtigden die zelf iets willen ondernemen
>worden door hun overheid bewust tegengewerkt. Ik vraag mijn GSD al
>jaren om trajectbegeleiding en dit wordt steeds geweigerd. Intussen
>is het hierdoor ontstane conflict bij de bestuursrechter beland. De
>gemeente Amsterdam deed daar niet eens moeite zich te verdedigen,
>kwam met mij overeen binnen veertien dagen een trajectplan te star-
>ten en kwam ook deze overeenkomst niet na. Alleen al aan proceskos-
>ten gaf de gemeente Amsterdam voor deze zinloze manoeuvre zevenhon-
>derd gulden uit, om van advocaats- en bureaukosten maar te zwijgen.
>
>Inmiddels heeft de gemeente Amsterdam duizenden guldens uitgegeven
>aan pogingen om mij te verhinderen aan het werk te raken - ik verzin
>het niet. De advocaatskosten per bezwaarprocedure bedragen aan mijn
>kant tweeduizend gulden per keer. Daar komen de kosten die zo'n pro-
>cedure voor de gemeente Amsterdam met zich meebrengt bovenop, en de
>gemeente Amsterdam heeft al meer dan vijf bezwaarprocedures verloren.
>Zo worden tienduizenden guldens overheidsgeld besteed. Drie jaar na
>mijn eerste aanvraag, en tientallen manuren en talloze verbroken be-
>loften later, moet met het trajectplan nog altijd een begin worden
>gemaakt.
>
>En intussen moet ik mij dan laten welgevallen dat ik door de werken-
>den, de wethouder, en de GSD-directeur als lid van een werkschuwe en
>frauderende groep wordt afgeschilderd.
>
>Over 'normvervaging' gesproken, nietwaar meneer Dirkzwager?
>
>
>Erik vdMb
>
>
>------------------------------------------------------------------------
>   E.P. van den Muijzenberg / Amsterdam / http://www.ernst.vuurwerk.nl
>------------------------------------------------------------------------
>