Fw: Abortus...enzo

[Jorn Jongma]

Een ezel......
Weer verkeerde adres, ik zal mijn leven nu echt gaan beteren hoor
----- Oorspronkelijk bericht -----
Van: Jorn Jongma <post at jorn.demon.nl>
Aan: Mark Giebels <m.m.t.giebels at wb.utwente.nl>
Verzonden: vrijdag 9 juli 1999 22:38
Onderwerp: Re: Abortus...enzo


>
> ----- Oorspronkelijk bericht -----
> Van: Mark Giebels <m.m.t.giebels at wb.utwente.nl>
> Aan: D66 listserver <D66 at NIC.SURFNET.NL>
> Verzonden: vrijdag 9 juli 1999 21:41
> Onderwerp: Re: Abortus...enzo
>
>
> > Ariean van de Groep wrote:
> >
> > > > Nemen de ouders de beslissing of een
> > > >handicap 'zwaar' is of hebben de medici hier een beslissende stem in
> het
> > > >kapittel ? Of de rechter ?
> > >
> > > Dat is inderdaad een keuze die je moet maken. Wie beoordeelt het? Heb
je
> > > daar misschien zelf een idee over? Ik neig ernaar om de rechter het
> oordeel
> > > te geven omdat in het juridisch systeem gevallen vergeleken worden
zodat
> een
> > > beter totaaloverzicht ontstaat.
> >
> > In tegenstelling tot Ariean neig ik ernaar de ouders het oordeel te
> > laten geven. En dan bedoel ik niet het oordeel 'of de handicap zwaar
> > is', maar het oordeel of de abortus moet plaatsvinden. Dit vanwege
> > de sociale en biologische band die de ouders met het ongeboren kind
> > hebben. Ik vind dit het belangrijkste criterium voor de 'waarde' van
> > het leven. Een controversiele stelling, daarvan ben ik me bewust. Ik
> > zal het proberen helder uit te leggen.
> >
> > Ik ben van mening dat de waarde van het leven bepaald wordt door het
> > sociale netwerk, waarin de familie als biologisch netwerk een
> > bijzondere positie inneemt. Een kind dat nog niet geboren is heeft
> > enkel nog een band met de ouders en eventueel naaste familie
> > opgebouwd. Dat is dan ook de belangrijkste reden waarom het doden
> > van dat leven in Nederland via de abortuswetgeving is gelegaliseerd.
> > Het is dan ook terecht dat de ouders volledige zeggenschap hebben
> > over een eventuele abortus.
> > De maatschappij vindt echter het doden van een ongeboren kind ouder
> > dan 24 weken 'niet kunnen', waarschijnlijk omdat het ongeboren kind
> > dan al teveel lijkt op de baby's die geboren worden.
> Het kind is dan met de huidige stand van de medische technologie vaak al
> levensvatbaar of zit daar dicht tegenaan.
>
> >Het leven van
> > dit ongeboren kind wordt dan al als mens gezien en dus ook
> > (onbewust) vergeleken met een reeds geboren mens, waardoor het
> > 'aanspraak' kan maken op mensenrechten.
> En terecht (vanaf dat moment, daarvoor wil ik die nog niet geven hoor); ik
> vind zelf dat vanaf dat moment alleen het kind de echte keus kan maken
over
> draaglijkheid en menswaardigheid, kan dat nog niet dan wordt er dus nog
geen
> beslissing genomen.
>
> > Alle argumenten van pijn en ontwikkeling van hersenen spelen m.i.
> > een veel geringere rol en dienen wellicht slechts om objectieve
> > argumenten voor het emotionele standpunt aan te dragen.
> >
> > Ik beschouw de uitzonderingen die Borst nu voorstelt op de starre
> > grens van 24 weken dan ook als een goede wijziging van beleid.
> Beetje onlogisch dat je deze wijzigingen goed vind, ze zijn juist zo
> objectief mogelijk bedoeld in plaats van de keus aan de ouders over te
> laten.
> >De
> > kwalitatieve beoordeling die de ouders aan het ongeboren leven geven
> > moet meer uitgangspunt van het beleid worden.
> >
> > Een ander voorbeeld: het is steeds beter mogelijk te vroeg geboren
> > babies in leven te houden met de huidige technieken. Dit in leven
> > houden gaat echter gepaard met een zeer groot risico op lichamelijke
> > en geestelijke handicaps, juist VEROORZAAKT door het in leven
> > houden. Hoe het nu is weet ik niet, maar een paar jaar geleden
> > konden de ouders er niet voor kiezen het kind passief te laten
> > sterven. De artsen waren (en zijn?) degenen die de beslissing namen
> > of het kind in leven gehouden moest worden, of niet. Ik vind dat een
> > ongewenste ontwikkeling.
> Volgens mij is de ontwikkeling ook dat de ouders meer invloed hebben,
alleen
> moet de arts de handelingen (of het nalaten daarvan) wel voor zichzelf
> kunnen verantwoorden. Een oplossing is dan om een arts te zoeken die deze
> handelingen wel wil uitvoeren.
> >
> > Wat mij betreft mag de beslissing over het leven tot aan en direkt
> > na de geboorte voor 100% door de ouders worden genomen. Uiteraard
> > moet wel de nodige zorgvuldigheid in acht worden genomen.
> Ik zie niet helemaal waar die nog uit zou bestaan, behalve dat kinderen
die
> gezond zijn natuurlijk niet op geaborteerd of geeuthanaseerd mogen worden.
> >Zoals
> > gezegd kom ik tot die stellingsname vanwege het doorslaggevend
> > belang van de biologische band tussen kind en ouders. Met deze
> > uitgangspunten kan er ook nooit een 'verbod' op gehandicapte
>  > kinderen komen. Van dat hellend vlak zijn we dan dus af.
> Sorry, maar dit is echt je reinste onzin. Tuurlijk ben je van het hellend
> vlak af als je je in 1 keer helemaal naar beneden laat glijden. Dit
betekent
> in de praktijk welliswaar geen verbod op gehandicapte kinderen, de
> acceptatie zal wel ernstig afnemen. Het is toch immers helemaal niet meer
> nodig om een gehandicapt kind te krijgen, dus waarom zou je het een kind
nog
> aandoen.
> In het emotionele moment dat je te horen krijgt dat je kind gehandicapt is
> lijkt het mij moeilijk om op een redelijke en weloverwogen manier in te
> schatten wat de invloed van een handicap zal zijn.
> Bovendien kan niemand die invloed echt goed bepalen buiten de betrokkene.
>
> Jorn Jongma
>