Abortus...enzo

[Mark Giebels]

Ariean van de Groep wrote:

> > Nemen de ouders de beslissing of een
> >handicap 'zwaar' is of hebben de medici hier een beslissende stem in het
> >kapittel ? Of de rechter ?
>
> Dat is inderdaad een keuze die je moet maken. Wie beoordeelt het? Heb je
> daar misschien zelf een idee over? Ik neig ernaar om de rechter het oordeel
> te geven omdat in het juridisch systeem gevallen vergeleken worden zodat een
> beter totaaloverzicht ontstaat.

In tegenstelling tot Ariean neig ik ernaar de ouders het oordeel te
laten geven. En dan bedoel ik niet het oordeel 'of de handicap zwaar
is', maar het oordeel of de abortus moet plaatsvinden. Dit vanwege
de sociale en biologische band die de ouders met het ongeboren kind
hebben. Ik vind dit het belangrijkste criterium voor de 'waarde' van
het leven. Een controversiele stelling, daarvan ben ik me bewust. Ik
zal het proberen helder uit te leggen.

Ik ben van mening dat de waarde van het leven bepaald wordt door het
sociale netwerk, waarin de familie als biologisch netwerk een
bijzondere positie inneemt. Een kind dat nog niet geboren is heeft
enkel nog een band met de ouders en eventueel naaste familie
opgebouwd. Dat is dan ook de belangrijkste reden waarom het doden
van dat leven in Nederland via de abortuswetgeving is gelegaliseerd.
Het is dan ook terecht dat de ouders volledige zeggenschap hebben
over een eventuele abortus.
De maatschappij vindt echter het doden van een ongeboren kind ouder
dan 24 weken 'niet kunnen', waarschijnlijk omdat het ongeboren kind
dan al teveel lijkt op de baby's die geboren worden. Het leven van
dit ongeboren kind wordt dan al als mens gezien en dus ook
(onbewust) vergeleken met een reeds geboren mens, waardoor het
'aanspraak' kan maken op mensenrechten.
Alle argumenten van pijn en ontwikkeling van hersenen spelen m.i.
een veel geringere rol en dienen wellicht slechts om objectieve
argumenten voor het emotionele standpunt aan te dragen.

Ik beschouw de uitzonderingen die Borst nu voorstelt op de starre
grens van 24 weken dan ook als een goede wijziging van beleid. De
kwalitatieve beoordeling die de ouders aan het ongeboren leven geven
moet meer uitgangspunt van het beleid worden.

Een ander voorbeeld: het is steeds beter mogelijk te vroeg geboren
babies in leven te houden met de huidige technieken. Dit in leven
houden gaat echter gepaard met een zeer groot risico op lichamelijke
en geestelijke handicaps, juist VEROORZAAKT door het in leven
houden. Hoe het nu is weet ik niet, maar een paar jaar geleden
konden de ouders er niet voor kiezen het kind passief te laten
sterven. De artsen waren (en zijn?) degenen die de beslissing namen
of het kind in leven gehouden moest worden, of niet. Ik vind dat een
ongewenste ontwikkeling.

Wat mij betreft mag de beslissing over het leven tot aan en direkt
na de geboorte voor 100% door de ouders worden genomen. Uiteraard
moet wel de nodige zorgvuldigheid in acht worden genomen. Zoals
gezegd kom ik tot die stellingsname vanwege het doorslaggevend
belang van de biologische band tussen kind en ouders. Met deze
uitgangspunten kan er ook nooit een 'verbod' op gehandicapte
kinderen komen. Van dat hellend vlak zijn we dan dus af.

Groeten,
Mark.

--
Mark Giebels

E-mail:         m.m.t.giebels at wb.utwente.nl
URL:            http://www.wb.utwente.nl/~mark/