Fouilleren in uitgaansgebied en meer

[A.H.L. Westerouen van Meeteren]

De Heer Schoonenberg:

>Zelfs ik weet al precies bij welke figuren ik beter
>een straatje om
>kan lopen, laat staan de politie. Dat heeft niets te maken
>met huidskleur of
>afkomst, wellicht met andere aspecten van uiterlijk maar
>vooral met gedrag
>(een dealer bijvoorbeeld is gemakkelijk te herkennen, ze
>lopen allemaal op
>sportschoenen, hebben een vieze spijkerbroek aan en hebben
>een algeheel
>onverzorgd en ongezond uiterlijk, kijken schichtig om zich
>heen en hebben de
>handen op verdachte wijze in de zakken).


Toe maar toe maar, iemand is al op zijn uiterlijk verdacht. Dat gaat
de verkeerde kant op. Iemand kan nooit op basis van uitsluitend
uiterlijke kenmerken verdenking op zich laden. Verdenking in het recht
is een `redelijk vermoeden van schuld' , en alleen een vieze
spijkerbroek plus sportschoenen (etc) heeft niets met redelijkheid te
maken maar slechts met vooroordelen. In de jaren zestig was iedereen
met wat langer haar `verdacht', in de jaren zeventig iedereen met een
baard, in de jaren tachtig dames met te korte rokjes en bij de Heer
Schoonenberg anno 1999 kennelijk mensen met een in zijn ogen
onhygienisch uiterlijk (die bovendien de handen verdacht in de
broekzakken hebben).

Nu kan de politie vaak niet
>optreden omdat ze niet op heterdaad zijn betrapt en omdat er niet
>gefouilleerd mag worden!

Gelukkig kent ons wetboek van strafvordering een aantal
beschermingsregels voor de verdachte. Laten we die bescherming van
deze zwakkere tov de sterke arm vd overheid in stand houden, om niet
nog verder in een autoritaire staat weg te zakken.

HvM