zelfgebreide Nijntje-trui - vervolgt verder

[Dirk van der Woude]

> BEZITTERS VAN EEN ZELFGEBOUWDE RIETVELDSTOEL NIET STRAFBAAR
<--------------->

> Bezitters van een zelfgemaakte Rietveldstoel of zelfbebreide
> Nijntjestrui hoeven zich geen zorgen te maken.
> mr Boris O. Dittrich, Tweede Kamerlid voor D66

vwb die trui wellicht niet - maar die stoel bij
doorverkoop? (qua historisch besef zou een stoel-
proces prachtig zijn, want een fraaie herhaling van
dat rond Gispen over de Mart Stam zweefstoel).

D

Uit de NRC van hedenmiddag:

Consument niet vrijuit bij merkinbreuk

Door onze redacteur BRAM POLS
UTRECHT, 13 FEBR. Fabrikanten van
merkartikelen kunnen beslag laten leggen op
namaakproducten, ook als die in bezit zijn van
particulieren. Dat heeft de rechtbank in Utrecht
bepaald in een kort geding dat twee
Amsterdammers hadden aangespannen tegen de
horlogefabrikant Rolex. Tot dusverre werden
alleen handelaars in nep-artikelen aangepakt,
maar uit het vonnis valt af te leiden dat de
rechtbank ook bij particulieren eerder
'economisch verkeer' en 'kwade trouw'
aannemelijk acht.

De twee Amsterdammers hadden begin maart vorig jaar
tijdens een dagje winkelen in Antwerpen elk een
tweedehands gouden horloge gekocht van het merk
Rolex. De vrouw betaalde omgerekend 5.500 gulden
voor haar horloge, de man 4.500 gulden. Enige tijd later
lieten zij hun sieraden zien aan een kennis uit de
juweliersbranche. Die constateerde dat de horloges geen
goudmerkteken bevatten en beval de twee aan dat merk
alsnog aan te laten brengen door het bedrijf Waarborg
Platina, Goud en Zilver NV in Gouda. Het Goudse bedrijf
constateerde vervolgens dat beide horloges vals waren en
schakelde de Economische Controledienst (ECD) in. De
horloges gingen vervolgens naar advocaat mr. F.V.B.M.
Mutsaerts van het Utrechtse kantoor Derks, Star
Busmann, Hanotiau, die in Nederland optreedt voor
Rolex. Afgelopen zomer verzochten de twee
Amsterdammers via de ECD om teruggave van hun
horloges. Mutsaerts weigerde dat echter. Eind december
besloot het Openbaar Ministerie niet tot vervolging van de
twee over te gaan, omdat er geen sprake leek van 'kwade
trouw'.

Volgens de advocaat van de eisers, mr. G.J. van Oosten,
mag een merkgerechtigde alleen optreden tegen inbreuk
als dat in het 'economisch verkeer' gebeurt en niet in de
'particuliere sfeer'. Volgens hem is ook duidelijk dat de
horloges door de twee voor privé-gebruik zijn gekocht en
niet met het oog op economisch voordeel.

Mutsaerts stelt daar tegenover dat aan de goede trouw
mag worden getwijfeld, omdat de prijzen van de Rolexen
ver beneden de gangbare tweedehandsmarktwaarde
lagen. Wie zo'n uitgaaf doet, zal zich daarin hebben
georiënteerd en kan dat dus weten, stelt Mutsaerts
namens Rolex. De twee hebben niet weersproken dat de
prijzen die zij voor de horloges hebben betaald, in geen
verhouding staan tot de prijzen van echte tweedehands
Rolex-horloges. Dat zij er alsnog een goudmerk in wilden
laten slaan, zou er bovendien op kunnen wijzen dat zij de
horloges wilden verhandelen. De president van de
Utrechtse rechtbank, zo blijkt uit het vonnis, is in die
redenering meegegaan.