duurzaamheid: even terug naar af

Thu Dec 16 17:47:58 CET 1999

Hallo allemaal,

Wetenschappers en semi-wetenschappers; politici en semi-politici; burgers en
buitenlui (waaronder ik mezelf reken): we zijn gelukkig allemaal mensen. Dat
blijkt. Nou ja, de mens centraal........ en dus een beetje flexibel zou
moeten kunnen over en weer.

In het volgende een enigszins lange mail. Achtereenvolgens: gekissebis;
relativeren (rode draad/draden vinden); voorstel uitgangspunt duurzaamheid;
'feiten'

GEKISSEBIS
Al heel lang geleden is mij geleerd dat statistici, ongewild, de grootste
leugenaars zijn; dat feiten alleen onveranderlijk zijn voor de onderzoeker
die deze heeft gevonden; dat interpretatie van feiten zeer afhankelijk is
van het referentiekader van het subject dat de interpretatie uitvoert; hoe
zeer deze ook haar of zijn best doet om objectief, integer etc etc te zijn.

Alle vioolbouwers herkennen het door hun gebouwde instrument meteen aan de
klank; Zij kunnen niet echt uitleggen waardoor de afwijking ontstaat; er is
vaak geen geheim. Vooralsnog wordt verwacht dat de verschillen worden
veroorzaakt door een opeenstapeling van eigenheden in alle handelingen die
leiden tot een viool of id (bv een wat dunner laagje lijm; een klein
streekje meer hout er af; een vaste afwijking naar links bij het schaven
ed). Het is evident dat dit ook geldt bij onderzoek en zeker bij
interpretatie. Immers onze persosonlijke vorming beinvloedt wat we zien en
hoe we het zien; de vaardigheden die we hebben; de plaats waar het onderzoek
wordt uitgevoerd (wist u bijvoorbeeld dat je aan de evenaar veel meer
(felle) kleuren ziet dan hier in het noorden?) etc etc.

Kortom: het is niet meer nodig (wat mij betreft) om te kissebissen over wie
er gelijk heeft. Het is nodig om te gaan kijken of er een rode draad zit in
de gepresenteerde feiten; of er meer onderzoeken zijn met een bepaalde
richting van de resultaten dan de andere richting ed. Dat vereist dat we
onderzoeksresultaten uitwisselen en debatteren over de rode draad die er uit
te halen valt ons inziens. Laten we echter vaststellen dat niets echt
helemaal waar is. Dat scheelt weer veel debat en houdt het wellicht ook wat
zuiverder gericht op waar het over gaat (meningsvorming obv zo veel en goed
mogelijke feiten & obv uitwisseling van meningen en (evt emotionele)
argumenten voor en tegen).

Discussie is prima, uitwisseling van (vermeende) feiten ook . Al is het
alleen maar dat we dan steeds neter in staat zijn een eigen beeld te vormen.
In die zin vond ik dat de uitwisseling rond milieu nu en dan een interessant
karakter had.

RELATIVEREN: rode draad/draden vinden
Indien we een standpunt gaan innemen, een visie willen gaan formuleren, is
het echter wel zaak dat we relativeren. Pas als vele onderzoeken eenzelfde
richting uitwijzen mag verondersteld worden dat er een rode draad is en dus
mogelijk ook een wetmatighied die los staat van beinvloeding agv
persoonlijke karakteristieken (a la de vioolbouwer).
Tot die tijd moeten we voorzichtig zijn of we gebruiken de beschikbare
gegevens natuurlijk voorzover we die nuttig vinden (daar ben ik overigens
geen voorstander van: lijkt teveel op met 80% van de 'waarheid'  een leugen
vertellen).

VOORSTEL UITGANGSPUNT DUURZAAMHEID
Zolang als niet overduidelijk een rode draad aanwezig is in alle feiten,
zolang moeten we pas op de plaats maken. Echter: indien het waar zou zijn
dat we nu echt slecht bezig zijn en in feite bezig om onomkeerbare processen
in gang te zetten, moeten we toch ook even bezien hoe we pas op de plaats
maken!

Bij twijfel: niet doen!! Is voor veel zaken een prima uitgangspunt. Mijns
inziens ook en met name voor milieu-verbonden zaken.

Wat mij betreft is het echte politieke uitgangspunt dus: totdat obvt kan
worden aangenomen als rode draad dat de duurzaamheid van onze leefomgeving
niet structureel wordt bedreigd door bepaalde stoffen en handelingen &
totdat we echt weten hoe de ecologische verwantschappen zijn nu, op korte en
op lange termijn; tot die tijd geen risico's te lopen voor ons en voor de
toekomstige generatie.

Dat is waarschijnlijk een politiek onprettig uitgangspunt. Het is wel
verstandig. Het betekent: vooralsnog gaan wij er van uit dat onze
handelingen schadelijk zijn voor de duurzaamheid van de leefomgeving van ons
en van andere leefvormen. Tot het tegendeel redelijkerwijs is aangetoond,
beperken we die handelingen of we zorgen er voor dat de gevolgen van die
handelingen worden geneutraliseerd (bv afvalstoffen opvangen en
neutraliseren tijdens productieprocessen; bij produktontwikkeling reeds
rekening houden met milieu-effectiviteit, dat ook als eis stellen ed).

Het betekent ook dat organisaties worden gestimuleerd om zoveel mogelijk
'schone'  producten en diensten te ontwikkelen, te produceren en af te
nemen. Bijvoorbeeld via belastingtechnische maatregeln (en dat we zichtbaar
maken wat we doen met milieubelastinggelden zodat ieder ook kan zien wat er
mee geeburt en w we voorkomen dat geld wordt gebruikt voor heel andere
doeleinden dan waarborging/behoud duurzaamheid leefomgeving).

Een dergelijk uitgangspunt lijkt me een betere basis als start voor nadenken
over meer gedetaillerdere punten als bv genoemd door Michiel Scheffer.

Over die punten kunnen en moeten we vervolgens discussieren over de
wetenschappelijke waarde van modellen en feiten. Doordat we een voorzichtig
(en mi verantwoord) uitgangspunt hebben neergezet kan die discussie voor het
specifieke onderwerp (bv broeikaseffect) of stof (bv stikstof) leiden tot
een beter zicht op de bekende feiten en voors en tegens van verschillende
visies alsook uiteindelijk tot het gaan onderkennen van een rode draad (als
er tenminste voldoend eonderzoek komt met een gelijke richting als
resultaat). Het kan zelfs zo zijn dat er politieke argumenten zijn om voor
een specifiek onderwerp (bv ombouwen elektriciteitscentrales) een
uitzondering te maken (bv omdat we anders energie moeten afnemen van
centrales in het buitenland die nog vervuilender zijn dan die van ons). We
hebben dan evenwel als D66 wel een duidelijk standpunt: bijvoorbeeld:...

*************
Neen tegen stoffen en handelingen, tenzij........ redelijkerwijs aan te
nemen is dat het niet schadelijk is voor de duurzaamheid van de leefomgeving
van alle levensvormen op aarde (plant en dier en mens). D66 is voorzichtig;
is niet blind voor herbevestigde feiten, noch voor (inter)nationale
omstandigheden. D66 staat voor gewaarborgde duurzaamheid, nu en straks; voor
minder doen wij het niet!
*************

'FEITEN'
Er zijn recente rapportages die ook wel enigszins alarmerend materiaal in
zich hebben, bijvoorbeeld;
a. GEO2000 (VN): 3000 soorten met uitsterven bedreigd wereldwijd;
b. milieubalans 1997: kleine wordende biodiversiteit, waar mn inheemse
planten agv verzuring bedreigd worden;
c. het nog te publiceren rapport tbv de waterconferentie volgend jaar waarin
voorbeelden over gevolgen van vervuiling van rivieren. Niet alleen voor de
leefbaarheid in het water, maar ook voor de omgeving van de rivier en de
rivier mond (bv de Coloradorivier);
d. .......

Voor geinteresseerden heb ik een stukje waarin nog wat meer gegevens worden
aangehaald (WORD). Dat wordt mogelijk ook verwerkt in de eindrapportage van
de commissie Identiteit.

Natuurlijk: ook dit zijn 'feiten'. Daarmee ook verdacht. Er lijkt wel een
soort van rode draad in te zitten: het wordt minder (gediversifieerd);
schade lijkt te ontstaan en toe te nemen; erosie lijkt een toenemende
schadelijke invloed te hebben ed.

Ik ben te weinig deskundig en heb geen wetenschappelijk onderzoek gedaan om
zelfs maar voorzichtige conclusies te trekken, behalve dan natuurlijk dat we
beter voorzichtig kunnen zijn dan risico's blijven nemen. Dat moet zo
langzamerhand toch boven elke twijfel verheven kunnen zijn.

groet

______________________________________________________
Get Your Private, Free Email at http://www.hotmail.com