Zo gaat het wel

[Michiel Scheffer]

Beste vinken en lijsters,

Dank voor de reacties naar aanleiding mij oproep om een meer politieke
discussie te voeren over duurzame ontwikkeling. Sommige hebben zich
gestoord aan de toon, de aanzet was eerder cynisch dan paternalistisch,
eerder vermoeid dan belerend. Niet iedereen neemt dat men een korrel
zout, maar laat het ons niet afleiden van de kern van de zaak.

Mijn oproep bestaat er uit om naast een aantal macro-economische
criteria (overigens vaak statistische ficties maar dit terzijde) die
gebruikt worden voor het orienteren van het beleid zoals: economische
groei, tekort op de begroting, inflatie, rente, werkloosheid een aantal
ecologische waarden een gelijk gewicht te geven. Daarmee moet uitgegaan
worden van een aantal aannames hetgeen van sommige ecologische
variabelen ook fictieve constructies maakt (de economie en de ecologie
doen niet voor elkaar onder waar het gaat om de wetenschappelijke
kracht). Ik ben overigens niet voor een zgn. greon BNP omdat je dan een
hele mix (elk op zichzelf) complexe variabelen reduceert tot een
indicator. Bovendien ga je een morele weging geven aan economische
activiteiten die discutabel is. Veel beter is het te werken met een
duurzaamheidsbalans, waarbij er van uitgaan dat een hoge economische
groei een aantasting is van de milieubalans en dus een voorschot neemt
op een toekomstige groei.

Al deze variabelen zouden voooral moeten dienen om te komen tot een
aantal no-regret scenario. Terecht is door sommige gewezen op het feit
dat de CO2 reductie ook past in het streven minder fossiele brandstoffen
te gebruiken. Daarnaast gelden ook andere criteria, zoals een set
emissies (NOX en SOX), landschappelijke waarden, bio-diversiteit en een
aantal andere variabelen. Veel improvisatie is niet noodzakelijk omdat
het doorreken-model van RIVM feitelijk een aantal variabelen stelt aan
de hand waarvan elk programma wordt doorgerekend. Het pendant is een set
variabelen bij hjet CPB, waarbij aangetekend moet worden dat beide
inbstituten samenwerken om te vermijden dat partijen aan elke kant een
wit voetje halen door verschillende gegevens in te brengen. Het heeft
daarbij niet veel zin een discussie op deze lijst over de al dan niet
correctheid van RIVM of CPB modellen niet veel praktische waarde. Elke
partij die de aanames ter discussie stelt geeft naar de andere partijen
het signaal af dat ze er onvoordelig uitkomen, hetgeen voor de andere
partijen weer een teken is om vooral de poot stijf te houden. Games
people play...

Ik heb in een artikel in de NRC Handelsblad in Juni (electronisch bij
mij te bestellen) gewezen op de waarde van de doorrekeningen, omdat het
betekent dat je afgerekend wordt op (modelmatige) uitkomsten die je
dwingen tot expliciete keuzes en samenhang en die een onderlinge
vergelijkbaarheid van programma's mogelijk maakt. Ik ben er trots op
maar D66 had gemiddeld de best gemiddelde score tussen CPB en RIVM. Het
kan nog beter en dat gaan we ook proberen. waarom zou je anders twee
keer een verkiezingsprogramma schrijven als de tweede niet beter is dan
de eerste.

Daar gaan we dus mee aan de slag

Immer de uwe,

Michiel Scheffer