Beeldinstituut

[henk vreekamp]

Lijsters,

Laatst vroeg ik welk gremium in D66 een standpunt bepaalt in de door de
PvdA-Grachtengordel van Amsterdam aangewakkerde cultuurstrijd
Rotterdam-Amsterdam. Bert Bakker meldde dat dit de TK-fractie was. Dus let
ik even op de berichtgeving. In de NRCH van 10 dec. p. 9 lees ik dat de
landelijke PvdA, het CDA en de VVD er bij staatssecretaris v.d. Ploeg op
aandringen om het Filmmuseum e.a. een dwingend besluit op te leggen: als het
parlement ertoe beslist, moet het Filmmuseum verhuizen. Ik miste in dit
rijtje D66.

Heeft men geen standpunt kunnen innemen? Of denkt de fractie door geen
standpunt in te nemen juist de Grachtengordellobby en Wolfensperger (ook
pro-Amsterdam) van dienst te zijn? De flauwekul-opmerkingen van
Dittrich (hoe durven ze die man nog de cultuurportefeuille te laten houden!)
doen het ergst vrezen. Opmerkingen alsdat het Rotterdamse bouwplan op
Zuid 'gatenkaas' is en dat verhuizing en nieuwbouw eigenlijk niet op het
Cultuurnota-budget mogen drukken, doen het ergste vrezen. Het Amsterdamse
plan is immers nog minder dan gatenkaas en iets op lange termijn, en verder
wordt in principe elk nieuw plan (tijdelijk) uit nieuw geld gefinancierd.

Ook oude argumenten in de PvdA-cultuurstrijd Adam-Rdam zijn bestrijdbaar:
dat veel fotografen in Adam wonen en dat daarom een beeldinstituut in Adam
moet komen, is weinig valabel. Suggereert dat deze kunstzinnige
ambachtslieden staan te springen om in besturen te gaan zitten, zich
dagelijks een paar uur wetenschappelijk of archivarisch documenteren en
permanent rondhangen in musea. Onzin natuurlijk. Ook bezoekersaantallen
zeggen niks: dat zijn in Adam grotendeels toeristen. Van Gogh heeft nu de
meeste bezoekers dankzij kwekkende Yankees en Nipponnezen. Met hen bestaat
geen enkele intrinsieke band anders dan oppervlakkige belangstelling en
hotelgeld. De cultuur-argumenten klinken armzalig. Weg Amsterdam!

Ik vind deze kwestie in zoverre relevant om het hier gaat om een
polycentrisch cultuurbeleid over de Randstad versus de arrogantie van het
permanent asielcentrum dat Mokum heet. Andere steden zijn hier structureeel
in het nadeel wegens concentratie van de politieke elite rond een paar
koloniale grachten. Permanent wordt er gekonkeld in plaats van inhoudelijk
overlegd. Men is meer bezig met de poppetjes dan met de inhoud. Belangrijke
cultuurinstituten dienen Nederlanders, niet de Grachtengordel en vluchtige
toeristen. Dus laat Dittrich ophouden met de lippendienst aan zijn vroegere
baas Wolfensperger. Dit gesodemieter levert alleen maar vertraging en
vermolming op - of is dit de fractionele invulling van het begrip
pragmatisme?

Henk Vreekamp, Utrecht