AW: Tweedeling gezondheidszorg

[Marc-Jan Ahne]

> Unclassified
>
> Als er een tweedeling in de gezondheidszorg ontstaat in
> Nederland dan is
> dat niet omdat bedrijven op eigen kosten de noodzakelijke zorg
> voor hun
> personeel regelen maar omdat de overheid de budgetten voor de
> gezondheidszorg
> systematisch te laag vaststelt.
>
Eens met je conclusie, volgens mij had je het hier al bij kunnen laten!

        [knip]

> Als er een tekort aan verplegend personeel is dan ligt de
> oorzaak ook bij de
> overheid want die beslist over het aantal opleidingsplaatsen, en
> zorgt er
> voor dat de arbeidsvoorwaarden in die sector zo slecht zijn dat
> ze geen
> mensen kunnen krijgen.
>
Hier ga je dus even op een zijspoor, wanneer je had gezegd dat de sector
geen betere arbeidsvoorwaarden kon afspreken omdat er te weinig budget is
was ik het met je eens geweest. De arbeidsvoorwaarden zijn in eerste
instantie een zaak van de sector in samenspraak met de bonden. Je kunt hier
je verwijten op de overheid richten (deels terecht omdat er geen budget was
voor betere arbeidsvoorwaarden) maar een verwijt in de richting van
werkgevers en met name de bonden is ook op z'n plaats. Twee jaar geleden was
het belangrijkste onderhandelingspunt van de bonden (lees: FNV) de invoering
van de 36 urige werkweek. Hiermee kwam deze bond natuurlijk niet op voor de
belangen van het personeel maar meer voor haar eigen belangen (de FNV had
arbeidstijdverkorting als belangrijk doel voor de CAO onderhandelingen, in
de metaal lukte dit niet dus moest er nog een CAO afgesloten worden waar wel
een 36 urige werkweek werd afgesproken). Dat een arbeidstijdverkorting
weinig effect heeft in een sector waar een groot deel van het personeel al
in deeltijd werkt en nieuw personeel nauwelijks te vinden is lijkt me
duidelijk. Gevolg alle deeltijd medewerkers bleven hetzelfde aantal uren
werken en er werden nauwelijks nieuwe medewerkers aangenomen, de werkdruk
steeg en het jaar daarop kwamen er extra hoge looneisen. Tuurlijk kun je de
overheid verwijten dat er niet meer personeel opgeleid is en er te weinig
middelen zijn voor de sector maar van de sociale partners mag je wel
verwachten dat ze de realiteit in het oog houden bij de onderhandelingen.

[knip]

> Als mensen niet geholpen worden terwijl er wel
> behandelkapaciteit is en de
> verzekering de kosten wil betalen dan ligt de oorzaak van dat
> probleem in
> Den Haag bij regering en parlement.
>
Hier volg ik het even niet.

> En nu zijn de dames en heren parlementariers boos omdat een
> aantal groepen
> in de samenleving zich niet langer laten ringeloren en hun eigen
> zaken op
> eigen kosten regelen.
> Dat dat gaat gebeuren is onvermijdelijk want in Belgie,
> Frankrijk en Duitsland
> zijn geen wachtlijsten. Wie het zelf kan betalen kan zich dus
> altijd over de
> grens laten behandelen.
>
Maar dat is ook niet zozeer het probleem, het gaat dan misschien wel om
verschil tussen de mensen die geld hebben en zij die dat niet hebben maar er
is dan geen spraken van voorrang van werkenden op niet werkenden. Dan kun je
echt zeggen dat het betekend dat een maatregel ook verkortend werkt op de
wachtlijsten in Nederland. Probleem is juist dat de werkenden in dit
voorstel voorrang krijgen bij hun behandeling, dat er niet opeens meer
artsen zijn en dat dit wel ten koste van hen die lager op een wachtlijst
staan moet gaan. Of je zegt dat de artsen gewoon meer gaan werken, of dat de
kwaliteit van de gezondheidszorg ten goede komt betwijfel ik.

> Minister Borst verdient alle steun bij
> haar poging
> om dat dan ook maar in Nederland netjes te regelen.
>
> Het kamerdebat zou niet over tweedeling moeten gaan maar over de
> vraag
> waarom er in Nederland zoveel wachtlijsten zijn en in de
> buurlanden niet.
>
Daar hoort het debat ook over te gaan maar je kunt nu wel achteraf aangeven
dat we tien jaar geleden al een fout hebben gemaakt door niet meer artsen op
te leiden maar daar schiet je op de korte termijn niets mee op. Tuurlijk
moeten politici het hebben over zaken die in het verleden niet goed zijn
gegaan maar op dit moment is het toch goed om naar de toekomst te kijken.
Kritisch naar het verleden kijken lost de problemen nu niet op.

Marc-Jan Ahne



> Maar ja, het morele vingertje naar een ander uitsteken is veel
> prettiger
> dan een serieus debat over de eigen onbekwaamheid te moeten
> voeren.
>
> Emiel Stolp
>