Tweedeling gezondheidszorg

[e.r. stolp]

Unclassified

Als er een tweedeling in de gezondheidszorg ontstaat in
Nederland dan is
dat niet omdat bedrijven op eigen kosten de noodzakelijke zorg
voor hun
personeel regelen maar omdat de overheid de budgetten voor de
gezondheidszorg
systematisch te laag vaststelt.

Als er in Nederland een artsentekort is dan is dat niet omdat er
te weinig
mensen medicijnen willen studeren maar omdat de overheid  al 30
jaar lang via
een numerus fixus de aantallen artsen regelt.

Als er een tekort aan verplegend personeel is dan ligt de
oorzaak ook bij de
overheid want die beslist over het aantal opleidingsplaatsen, en
zorgt er
voor dat de arbeidsvoorwaarden in die sector zo slecht zijn dat
ze geen
mensen kunnen krijgen.

Als er wachtlijsten voor operaties zijn, terwijl de operatie
kamersleeg staan
dan is dat omdat men in Den Haag een budget voor het aantal
operaties  heeft
vastgesteld.

Als mensen niet geholpen worden terwijl er wel
behandelkapaciteit is en de
verzekering de kosten wil betalen dan ligt de oorzaak van dat
probleem in
Den Haag bij regering en parlement.

En nu zijn de dames en heren parlementariers boos omdat een
aantal groepen
in de samenleving zich niet langer laten ringeloren en hun eigen
zaken op
eigen kosten regelen.
Dat dat gaat gebeuren is onvermijdelijk want in Belgie,
Frankrijk en Duitsland
zijn geen wachtlijsten. Wie het zelf kan betalen kan zich dus
altijd over de
grens laten behandelen. Minister Borst verdient alle steun bij
haar poging
om dat dan ook maar in Nederland netjes te regelen.

Het kamerdebat zou niet over tweedeling moeten gaan maar over de
vraag
waarom er in Nederland zoveel wachtlijsten zijn en in de
buurlanden niet.
Maar ja, het morele vingertje naar een ander uitsteken is veel
prettiger
dan een serieus debat over de eigen onbekwaamheid te moeten
voeren.

Emiel Stolp