Een heus, gedurfd voorstel (Sleutelcongres: stelling)

[Ramon Barends]

Helemaal geen enkele reactie op het heuse gewaagde voorstel ...

REACTIE:
Ja, het lijkt allemaal logisch, maar of het ook haalbaar is ? In ieder geval
is het wel iets voor het Sleutelcongres om eens verder over na te denken.

AAN: SLEUTELCONGRES
Een stelling van te maken ?

AAN: JONGE DEMOCRATEN NEDERLAND
Wat vinden jullie van deze gedachte ?

RAMON


HET VOORSTEL VAN KAJ LEERS:
----Original Message Follows----
From: fender at dds.nl
To: D66 at NIC.SURFNET.NL
Subject: Een heus, gedurfd voorstel
Date: Fri, 18 Jun 1999 22:54:53 +0200

Hieronder een plan, voorstel, initiatief - de naam van het beestje doet er
niet zo toe.

Als nu bekeken wordt hoe de partij erbij staat, kun je je afvragen: wat
doet die partij nog in het huidige politieke bestel? Wat voegt de partij
toe, en belangrijker nog: wat kan deze partij nog betekenen, nu zij het
duidelijk verliest van GroenLinks? Belangrijker nog, wat laat D66 liggen
dat GroenLinks zo makkelijk oppikt?

Want wat heeft GroenLinks nu de afgelopen tijd anders gedaan of laten zien
dan D66? Niet veel, in ieder geval, behalve dan dat Paul Rosenmoller vaak
catchy oneliners weet te bedenken. Maar dat doet Thom de Graaf ook.

Waarschijnlijk ligt het aan een combinatie van twee factoren. Factor 1 is
het feit dat een regerende partij per definitie vrijwel altijd zetels
verliest. Er zijn uitzonderingen (zie de VVD). Factor 2 is de commotie en
beroering die D66 toch teweegbrengt in de media en onder de kiezers. Of
anders gezegd, het feit dat D66 iedere keer op een of andere manier direct
betrokken raakt bij problemen. Noem het maar op: de Bijlmerenquete, de
eigen bijdrage in het ziekenfonds, het vallen van Paars II, het aftreden
van een D66-minister, wat zo'n beetje iedere politiek-geinteresseerd mens
minstens de wenkbrauwen deed fronsen. Wellicht belangrijk is dat al deze
problemen elkaar razendsnel opvolgden. Thom de Graaf had nog niet uitgelegd
waarom D66 ging lijmen, of Borst kwam (even) in de problemen i.v.m. het
Bijlmerdebat, en een minister trad kort daarna af. De kiezer kreeg
nauwelijks tijd om te bekomen van de krantenkoppen, en D66 zelf eigenlijk
ook niet. Maar de kiezer is en blijft het belangrijkst, en die moet na al
die problemen wel zoiets gedacht hebben als: wat een zootje is die partij!
Alle problemen zullen de factor Vertrouwen flink hebben laten dalen.

Maar intussen blijkt uit de peilingen wel dat D66 nog altijd schommelt
tussen de 8 en 9 zetels. Natuurlijk, peilingen geven nooit zekerheden, maar
wel indicaties. Die indicaties geven aan dat er dus nog steeds genoeg
kiezers zijn die wel vertrouwen hebben in de partij.

Waar komt dat vertrouwen vandaan, wat drijft deze kiezers, die nog steeds
D66 stemmen? Is het niet belangrijk dat dat onderzocht wordt?
Hoogstwaarschijnlijk kunnen we er lering uit trekken, hopelijk nog voor de
komende verkiezingen.

Want D66 is nog altijd de partij van het redelijke alternatief. Als D66
zich goed zou profileren, zou het misschien duidelijk worden dat met een
sterk D66, partijen als de PvdA en de VVD niet eens meer nodig zijn. Van
beide partijen verenigt D66 de beste punten in zich. Een conclusie die in
1966 ook al getrokken werd door de oprichters van de partij. In 1967 was er
even de angst bij PvdA en VVD dat D66 deze beide partijen ook inderdaad
overbodig zou maken - D66 kwam in een keer met 7 zetels in de Kamer, een
ongehoord debuut dat zelfs internationaal hoge ogen gooide.

Maar je kunt niet blijven rondrennen, jezelf op de borst kloppend dat je
het redelijk alternatief bent. Dat werkt niet. Profileer jezelf door ook
duidelijk te zijn in wat je vindt en denkt. Durf het aan om te zeggen: met
een sterk D66 zijn de PvdA en de VVD niet meer nodig. Herhaal dit vaak
genoeg, laat mensen maar nieuwsgierig fronsen en leden van die beide andere
partijen maar zweten. Schroom niet om het bijvoorbeeld te gaan hebben over
een totaal nieuwe politieke constellatie, namelijk dat 'in de toekomst er
nog maar drie blokken zullen bestaan: Links (SP, GroenLinks),
Sociaal-Liberaal (het D66-blok) en het confessionele blok. Uiteraard -
mocht het er van komen - zal een deel van de PvdA'ers zich afscheiden van
het huidige PvdA om die partij voort te zetten, en dat zal bij de VVD ook
zo zijn.

Ik durf hier de stelling aan te gaan dat het juist deze duidelijkheid is
die mensen graag willen, zeker in een tijd waarin verkiezingen lijken te
gaan om korte geheugens en aantrekkelijke gezichten & karakters. Laat het
balonnetje van wat ik het Drie Blokken-stelsel noem maar eens op, je start
in ieder geval een discussie die de aandacht trekt.

Maar dan uiteraard wel met een echt offensief, niet zomaar een
persberichtje hier en daar. Haal alles en iedereen inderdaad maar eens uit
de kast, overspoel de media met mensen als Thom de Graaf, Roger van Boxtel,
Hans van Mierlo, Jan Terlouw, Laurens Jan Brinkhorst, Edo Spier, Schuyer.
Om meer aandacht te krijgen, zou het beter zijn om zo'n plan ook echt
daadwerkelijk te lanceren door het Drie Blokken-idee ook echt voor te
stellen, bijvoorbeeld tijdens een partijcongres.

Maar dat vereist durf, lef en enige drang om ook echt iets te willen
bereiken. Het wordt tijd dat D66 zich eens echt gaat profileren, en dat de
partij nadrukkelijk(er) gaat wijzen op het feit dat de verschillen tussen
PvdA en VVD inmiddels zo klein zijn geworden dat zo'n sociaal-liberaal blok
een reële mogelijkheid moet kunnen zijn.

Vriendelijke groet,

Kaj Leers.


______________________________________________________
Get Your Private, Free Email at http://www.hotmail.com