kosovo

[J.L. Swarte]

Ref. Gerard van den Berg

Ik heb met belangstelling je bericht gelezen maar volgens mij houd je met
enkele feiten geen of te weinig rekening.
In de eerste plaats: De Veiligheidsraad kan de acties tegen Servië niet
veroordelen omdat iedere resolutie in die richting zou stranden op een
Amerikaans veto. De Veiligheidsraad is reeds sinds de oprichting tamelijk
machteloos door de ondemocratische en bestuurlijk onmogelijke bepaling dat
alle permanente leden vóór moeten zijn of zich van stemming onthouden.
In de tweede plaats: je kunt niet ergens tegen zijn en er tegelijkertijd
achter blijven staan. Juist in dit conflict is het zaak eensgezindheid uit
te stralen omdat er anders onmiddellijk misbruik van zal worden gemaakt in
het kader van de psychologische oorlogvoering.

Om tot een betere wereld te komen, is het niet mogelijk schone handen te
houden. Dat geldt vooral voor de Verenigde Staten als enige macht ter wereld
die in staat is orde op zaken te stellen wanneer dat nodig is. Europa is tot
dusver niet verder gekomen dan praten en machteloos toezien. En, eerlijk is
eerlijk, in Nederland doen we daar dapper aan mee. Hier wreekt zich het
gebrek aan visie op een integraal veiligheidsbeleid. Na het slechten van de
muur hebben we alleen nog maar gedacht over vredesdividend maar niet over de
vraag hoe we de vrede in de wereld, in het bijzonder in Europa, handhaven.
Dat breekt ons op. In de tijd van de machtsblokken hadden de mensen een
relatief gevoel van onveiligheid, maar viel het in werkelijkheid nogal mee.
In feite is de toestand nu veel gevaarlijker, maar het gekke is dat de
burgers - en dus ook de politici - doen alsof er niets aan de hand is. Alles
onder controle? Helemaal niet! Europa is weer een brandhaard, net als vóór
de Tweede Wereldoorlog. Als deze tragedie op de Balkan teneinde is gebracht,
moeten we ons - naast de opbouw van de nu vernietigde infrastructuur van
Servië - toch eens echt bezinnen op een veiligheidsbeleid. Wat willen we nu
precies? En dan graag in de goede volgorde: eerst het doel formuleren en dan
de middelen erbij voegen. Niet de nu gevolgde methode - waarin onze
vertegenwoordigers in de Tweede Kamer zo uitblinken - van eerst de middelen
vaststellen d.w.z. fors bezuinigen) en ons niet afvragen wat we eigenlijk
willen. De methode Van 't Riet dus, zal ik maar zeggen. Het is te gek voor
woorden dat wij ons in Europa voor zaken van oorlog en vrede geheel
afhankelijk maken van de Verenigde Staten. De Europese landen verschuilen
zich achter elkaars rug, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk waar
er tenminste over wordt nagedacht en die ook de consequentie uit hun
redenering trekken. Als wij in Europa de guts hadden gehad onze eigen
boontjes te doppen en niet zo schrikbarend te leunen op de Verenigde Staten,
was waarschijnlijk heel wat ellende voorkomen. Nu kon Milosevic zijn gang
gaan omdat hij er op kon rekenen dat het bij praten zou blijven en niemand
zich metterdaad het lot van de Kosovaren zou aantrekken. Nu eindelijk de
Verenigde Staten hebben ingegrepen (want de NAVO is in feite de USA),
verzinnen we van alles om onze verwijtbare besluiteloosheid tot nu toe op de
rug van Amerika te laden.
Laten we ons gelukkig prijzen met de Verenigde Staten. Zonder hun
inspanningen was er al lang weer een derde wereldoorlog geweest.
Joop Swarte