<html>
<head>
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
</head>
<body text="#000000" bgcolor="#f9f9fa">
<p>De recente biografie van PC Kuiper heb ik even snel doorgelezen
omdat Fluks me er op wees. Laatst deed de Nederlandse Vereniging
voor Psychiatrie een mea culpa inzake de classificatie van
homoseksualiteit als psychiatrische stoornis. Waarschijnlijk een
reactie op het verschijnen van deze biografie. Deze biografie is
niet echt mijn stijl want op elke pagina vond de biograaf het wel
nodig om op de een of andere manier de seksualiteit in het
algemeen en die van Kuiper te omschrijven. Nee, dan wordt het snel
doorbladeren. De fase van de antipsychiatrie, waar Kuiper
sympathiek tegenover stond, krijgt slechts enkele magere pagina's.
Weinig kritische noten over de psychiatrie in deze biografie. Het
boek gaat vooral over de mislukkingen van de psychoanalyse, zijn
buitenlandse reisjes als gepriviligeerde hoogleraar en zijn
smakeloze avances richting studentes en assistentes. Als hij
vandaag nog geleefd zou hebben zou men hem van grensoverschrijdend
gedrag aan de kant gezet hebben, net als die DWDD presentator. <br>
</p>
<p>Na het lezen van Minima Moralia van Adorno, die hij heeft
ontmoet, ging hij twijfelen aan het nut van de psychoanalyse, die
immer de burgermoraal vertegenwoordigde. In gedragstherapie zag
hij ook niets, wat een degradatie van de psychologie inhield, en
bij de psychologie en de psychiatrie moest 'de mens en zijn
verhaal' centraal staan. Nee, Kuiper was aandachtsgeil maar had
weinig aandacht voor zijn patiënten. Er komt geen duidelijke casus
in de biografie voor met het levensverhaal van een patiënt. <br>
</p>
<p>In het MIA-artikel dat ik hier onlangs postte wees ik erop dat de
pychiatrie zich zelf steeds weer opnieuw probeert uit te vinden
door excuses te maken over zn gruwelijke geschiedenis. De
hedendaagse psychiatrie kijkt nauwelijks naar het levensverhaal.
Mijn psych heeft bij uitzondering mijn Nachtspalk boekje gekocht
en gelezen. Haar reactie: dat hebben we met de juridische afdeling
besproken! Van filosofie heeft ze geen kaas gegeten want ze moest
elke naam opzoeken. Kuiper was duidelijk wel van de
geesteswetenschappen, filosofie, literatuur, kunst etc.. <br>
</p>
<p>Men kan wel concluderen dat van Kuiper's opvattingen 'de mens en
zijn verhaal', 'verborgen betekenissen', in de Nederlandse
psychiatrie niets is blijven hangen. Ze kennen zijn naam niet eens
meer. Sinds het voorval Els Borst is de psychiatrie verworden tot
een grimmig repressief instituut dat het altijd al was. Waarom de
wetgever nog steeds een rol toekent is omdat de gemiddelde
parlementariër 'van shit nog chinola' kent omtrent de werkwijze
van de psychocharlatans van de NvvP. Kuiper was ook een charlatan
(en goedbedoelende dat wel) en eindige dan ook al een mislukte
depressieveling in een instituut dat hij zelf mee heeft geholpen
in stand te houden.</p>
<p>Volgens Kuiper is 25% van de bevolking in de geïndustrialiseerde
samenleving psychisch gestoord. Vandaag de dag schat ik dit
percentage wel op 70%. Volgens Kuiper was echter de maatschappij
gestoord en niet de patiënt zelf. <br>
</p>
<p>De biografie laat, als men het goed leest, niets heel van de
psychoanalyse maar laat nog ruimte voor de psychiatrie. Die
afrekening moet blijkbaar nog komen.<br>
</p>
<p><br>
</p>
<p>René Oudeweg<br>
</p>
<br>
<p><em>Strijd om de ziel – het leven van P.C. Kuiper (1919 – 2002)
in de psychiatrie</em>, geschreven door Koen Hilberdink, 352
pagina’s, verscheen op 21 maart 2023 bij Van Oorschot.</p>
<p><br>
</p>
</body>
</html>