<html>
  <head>
    <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8">
  </head>
  <body text="#000000" bgcolor="#f9f9fa">
    (Plasterk is dolgedraaid. Was hij niet een medeverantwoordelijke, de
    huichelaar?)<br>
    <h1 itemprop="headline">We zijn getuige van een opstand van de elite
      tegen het volk</h1>
    Door RONALD PLASTERK<br>
    <br>
    Bij revoluties keren de massa’s zich tegen de heersende elite. Maar
    het kan ook andersom, en daar zijn we nu getuige van: een opstand
    van de elite tegen het volk. Het is interessant dat dit al in 1995
    was voorzien door de Amerikaanse historicus Christopher Lasch in
    zijn boek The revolt of the elites and the betrayal of democracy :
    de revolutie van de elites en het verraad van de democratie. Mocht
    de naam Lasch u bekend voorkomen: hij werd eind jaren zeventig
    beroemd met The culture of narcissism dat een soort cultboek werd,
    een dikke paarse pocket die je in je rugzak meenam op vakantie<br>
    <br>
    Lasch is overleden; het werk over de opstand van de elites heeft hij
    met zijn laatste krachten geschreven in 1995, dus bijna dertig jaar
    geleden. In het boek signaleert Lasch: ’De elite, die geld en
    informatie beheerst, die liefdadige instellingen en universiteiten
    bestuurt, die de culturele producties en het publieke debat in de
    hand heeft, is zelf het geloof in de westerse beschaving verloren.
    De elite laat de middenklasse in de steek, verdeelt het land en
    verraadt de democratie.’<br>
    <br>
    Het zijn grote woorden, maar Lasch verwoordt hoe veel burgers het nu
    ervaren. Veel mensen zijn dit jaar tijdens de zomervakantie in eigen
    land gebleven. (Overigens plaatste een prominente
    GroenLinks-wethouder trots vakantiefoto’s op sociale media van zijn
    gezinsreis met het vliegtuig naar Amerika. Hij maakte met deze
    vakantie het door GL bepleite CO2-budget voor honderd huisgezinnen
    op). Maar wie in eigen land op vakantie was, zag overal omgekeerde
    vlaggen.<br>
    <br>
    Radicalen<br>
    Als je D66 gelooft, vormen de boze boeren een kleine minderheid
    radicalen, rijke ondernemers met megastallen. Maar in het land van
    de pannenkoekenhuizen en kinderboerderijen, de kaaswinkeltjes en de
    dorpspleintjes zie je de omgekeerde vlag bij rijtjeshuizen, en
    wapperen de rode boerenzakdoeken op e-bikes. Gewone mensen zijn het
    vertrouwen in de overheid kwijt. De regeringspartijen zijn de helft
    van hun kiezers kwijt, hebben minder dan een derde van het
    electoraat over, terwijl de linkse oppositie daar niet van
    profiteert; logisch, omdat PvdA en GL de regeringsplannen steunen.<br>
    <br>
    Het verlies van vertrouwen in de overheid door ’de gewone mensen’,
    zoals de PvdA hen vroeger noemde, of ’de mensen in het land’ zoals
    ze heetten bij de VVD, is een logisch gevolg van het dedain waarmee
    de gevestigde partijen de bevolking behandelen.<br>
    <br>
    Boerenrapalje<br>
    In NRC, spreekbuis van de elite, schreef journalist Hubert Smeets
    deze week dat het CDA overbodig is geworden, en gaf daarvoor deze
    reden: ’Het CDA is niet in staat het boerenrapalje op trekkers te
    isoleren en eigen klassieke polderclubs als de LTO te
    disciplineren.’<br>
    <br>
    Dit is om twee redenen opmerkelijk. Ten eerste is in deze optiek de
    taak van politici niet om het volk te vertegenwoordigen, maar om het
    volk aan banden te leggen. ’Volksvertegenwoordigen’ wordt als
    populistisch beschouwd, terwijl je toch zou zeggen dat onze
    democratie erop gebaseerd is. Maar NRC spreekt
    volksvertegenwoordigers erop aan dat het hun taak is om hun
    achterban te disciplineren.<br>
    <br>
    Verder is het woordgebruik opvallend. ’Rapalje’ is een archaïsch
    woord, synoniem met schorriemorrie, janhagel, gepeupel, crapuul,
    tuig van de richel. Het wordt eigenlijk nooit in ernst gebruikt,
    hooguit ironisch. In de boeken van Marten Toonder praat Markies de
    Canteclaer zo, en die zegt er ’parbleu’ bij. Maar NRC gebruikt het
    om gewone mensen te beschrijven.<br>
    <br>
    De elite is kosmopolitisch, gaat op vliegvakantie naar de Verenigde
    Staten en vindt tegelijk dat de andere mensen zouden moeten
    consuminderen, vindt – zoals Timmermans en zijn ambtenaren zeggen,
    en in de Volkskrant scribent Schimmelpenninck (parbleu) – dat mensen
    jarenlang te weinig voor hun energie en eten betaald hebben. De
    elite is voor overdracht van macht naar Brussel, vindt het prima dat
    er steeds meer mensen naar Nederland verhuizen, maar houdt goed in
    de gaten dat nieuwkomers niet bij hen in de buurt komen wonen maar
    bij het schorriemorrie. De elite bezoekt culturele evenementen die
    gesubsidieerd worden door belasting opgebracht door het janhagel, en
    kijkt neer op André Rieu omdat hij zonder subsidie muziek maakt waar
    mensen maandenlang voor sparen, en omdat hij iedere avond 12.000
    mensen van klassieke muziek laat genieten.<br>
    <br>
    Voor de gek houden<br>
    De elite pikt het niet langer naar de pijpen van het electoraat te
    dansen, en zet alle middelen in om te zeggen: het moet zoals wij
    bedacht hebben! Als je zegt dat het stikstofbeleid, waar elk
    huisgezin 4000 euro aan meebetaalt, ondoordacht is, ben je
    stikstof-ontkenner. Maar je kunt mensen niet allemaal de hele tijd
    voor de gek houden, en mensen hebben het door. De regering zal
    waarschijnlijk niet vallen, omdat er na verkiezingen geen
    meerderheid te behalen is zonder partijen waar het rapalje op stemt.
    Maar het beste zou zijn als volksvertegenwoordigers weer het volk
    gaan vertegenwoordigen: de VVD de ondernemers en middenstanders, het
    CDA de boeren, burgers en buitenlui, de CU de Urkse en Spakenburgse
    vissers, en de PvdA de arbeiders.
    <div class="moz-cite-prefix"><br>
    </div>
    <div class="moz-cite-prefix">On 9/2/22 12:54, Dr. Marc-Alexander
      Fluks wrote:<br>
    </div>
    <blockquote type="cite"
      cite="mid:8e01f4a022e74920029eae8242d133b2@combidom.com">[Fraai
      geformuleerd]
      <br>
      <br>
      Bron:   De Telegraaf
      <br>
      Datum:  1 september 2022
      <br>
      Auteur: Ronald Plasterk
      <br>
      <br>
    </blockquote>
  </body>
</html>