<html>
  <head>

    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
  </head>
  <body text="#000000" bgcolor="#f9f9fa">
    <p> </p>
    <div class="header reader-header reader-show-element"> <a
        class="domain reader-domain"
href="https://www.nrc.nl/nieuws/2021/06/28/china-wiste-corona-onderzoek-a4049054">nrc.nl</a>
      <h1 class="reader-title">China wiste corona-onderzoek</h1>
      <div class="credits reader-credits">Sander Voormolen</div>
      <div class="meta-data">
        <div class="reader-estimated-time" dir="ltr">6-8 minutes</div>
      </div>
    </div>
    <hr>
    <div class="content">
      <div class="moz-reader-content reader-show-element">
        <div id="readability-page-1" class="page">
          <div>
            <p>Chinese onderzoekers van de Wuhan-universiteit hebben in
              juni 2020 vroege genetische codes van het SARS-CoV-2
              coronavirus laten verwijderen uit de internationale
              NCBI-databank. De Amerikaanse evolutiebioloog Jesse Bloom
              van het Fred Hutchinson Cancer Research Center in Seattle
              haalde ze echter met een uitgekiende zoektocht op
              cloud-servers van Google weer bijna allemaal boven water.
              Volgens Bloom zijn dit soort vroege genetische sequenties
              cruciaal voor het onderzoek naar de oorsprong van het
              coronavirus SARS-CoV-2. Vorige week publiceerde hij zijn
              detectivewerk online <a
                href="https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2021.06.18.449051v1">
                in een preprint</a>, een wetenschappelijke
              voorpublicatie. </p>
            <p>Hij kan het niet bewijzen, maar Bloom denkt dat de
              gegevens doelbewust zijn weggehaald, op last van de
              Chinese overheid. „Het lijkt erop dat de sequenties gewist
              zijn om hun bestaan te verhullen”, schrijft Bloom in zijn
              preprint, „Er is geen plausibele wetenschappelijke reden
              voor.” En in een uitleg op Twitter gaat hij nog verder:
              „Het feit dat deze dataset is gewist, moet ons sceptisch
              maken over of wel alle andere relevante vroege
              Wuhan-sequenties zijn gedeeld.”</p>
            <h2>Opruiend</h2>
            <p>Blooms onderzoek levert geen nieuwe aanwijzingen op over
              de vraag of Covid-19 ontstond door een natuurlijk
              overspringend virus of door een lek vanuit een
              laboratorium. Toch zet zijn conclusie dat er data
              verborgen gehouden worden het Amerikaanse debat over de
              oorsprong van Covid-19 weer verder op scherp. Zeker nadat
              president Biden zijn veiligheidsdiensten opdracht heeft
              gegeven alle informatie hierover te verzamelen. </p>
            <p>Collega-wetenschappers reageren verdeeld. „Opruiend” en
              „niets nieuws”, <a
href="https://https//www.washingtonpost.com/health/coronavirus-origin-nih-gene-sequence-deletion/2021/06/23/186e87d0-d437-11eb-a53a-3b5450fdca7a_story.html">zei
                viroloog Robert Garry</a> van Tufte University in <em>The
                Washington Post</em>. Anderen vielen Bloom juist bij,
              zoals van epidemioloog Ian Lipkin van Columbia University:
              „Het terugtrekken van sequentiedata is ongehoord en moet
              hersteld worden.”</p>
            <p>Dat zijn preprint veel stof zou doen opwaaien, had Bloom
              wel verwacht: „Het onderzoek naar het vroegste begin en
              verspreiding van SARS-CoV-2 is zo’n heet hangijzer. Ik
              geniet er niet van om betrokken te raken in haatdragende
              debatten, maar ik zie het als mijn plicht als
              wetenschapper om zelfs het kleinste snippertje nieuwe
              informatie op te sporen.”</p>
            <figure data-source="gn4">
              <img data-aspect-ratio="0.7088544272136068"
                data-gn4-data-id="data72759790"
data-src="https://images.nrc.nl/lBKp704f8oc4Ry5kWkxVS3mBxo8=/1280x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg|https://images.nrc.nl/OrZ6LZy2lJQ34uZAVpYdXzdmf6k=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg"
data-src-medium="https://images.nrc.nl/T5GUmEGPXJHsmqYhUvvg-hBPq80=/640x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg|https://images.nrc.nl/lBKp704f8oc4Ry5kWkxVS3mBxo8=/1280x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg"
data-src-medium-webp="https://images.nrc.nl/EmpF1cS6_Y5LTojOu_RCV_PfmQ8=/640x/filters:no_upscale():format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg|https://images.nrc.nl/qD_6OYS8MkXQjgPhNATj4OfRSLc=/1280x/filters:no_upscale():format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg"
data-src-webp="https://images.nrc.nl/qD_6OYS8MkXQjgPhNATj4OfRSLc=/1280x/filters:no_upscale():format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg|https://images.nrc.nl/ogDf03LfqiGI2Ulo2nFoZNMerrI=/1920x/filters:no_upscale():format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg"
src="https://images.nrc.nl/qD_6OYS8MkXQjgPhNATj4OfRSLc=/1280x/filters:no_upscale():format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg|https://images.nrc.nl/ogDf03LfqiGI2Ulo2nFoZNMerrI=/1920x/filters:no_upscale():format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data72759790-002883.jpg">
              <figcaption>
                <span>Jesse Bloom ontdekte dat er iets mis was met de
                  database van genetische sequenties.</span>
                <span>Foto: HHMI/Stephen Brashear</span>
              </figcaption>
            </figure>
            <p>Bloom was in mei van dit jaar een van de ondertekenaars
              van <a
                href="https://science.sciencemag.org/content/372/6543/694.1">een
                open brief</a> in <em>Science</em> waarin
              wetenschappers oproepen tot een diepgravender onderzoek
              naar het ontstaan van Covid-19. Dat was nadat een missie
              van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) naar <em>ground
                zero</em> in Wuhan geen concrete aanwijzingen opleverde
              over de oorsprong van het virus. Bloom vindt dat iedere
              steen gekeerd moet worden in het onderzoek naar de bron,
              en ontdekte dat hij daaraan zelf vanuit Seattle ook kan
              bijdragen. </p>
            <h2>241 monsters</h2>
            <p>Dit voorjaar probeerde hij genetische analyses in het
              WHO-rapport over de oorsprong van Covid-19 te verifiëren,
              toen hij stuitte op een Canadese publicatie met in de
              bijlage een verwijzing naar een Chinese dataset, die tot
              dusver niet veel onder de aandacht was gekomen. Hij
              besloot er eens in te duiken. Al snel ontdekte hij dat de
              gegevens van ‘projectnummer PRNJA612766’, niet meer
              bestonden in de databank van NCBI, waar ze ooit wel
              gedeponeerd waren. </p>
            <p>Nader onderzoek wees uit dat het ging om een dataset van
              241 monsters, aangelegd door onderzoekers van de
              universiteit van Wuhan, die het genetische materiaal van
              het virus gebruikt hadden voor het ontwikkelen van een
              gevoeliger en nauwkeuriger genetische test om SARS-CoV-2
              te kunnen identificeren. Ze hadden er zelfs <a
                href="https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1002/smll.202002169">over
                gepubliceerd</a> in het wetenschappelijke tijdschrift <em>Small</em>,
              echter zonder verwijzing naar de onderliggende gegevens in
              de databank. </p>
            <p>Het bleek te gaan om gedeeltelijke genetische sequenties
              van het coronavirus, die het spike-gen en nog een paar
              andere belangrijke virusgenen omvatten. Wat echter Blooms
              speciale aandacht trok, was dat de monsters dateerden uit
              januari en februari 2020, toen de virusuitbraak in Wuhan
              nog vers was. </p>
            <p>Bloom denkt dat zijn graafwerk nieuw licht werpt op de
              oorsprong van de pandemie. „ Je hoeft niet over de
              allereerste sequenties te beschikken om toch iets te
              kunnen herleiden van hoe het eerste virus bij mensen eruit
              gezien moet hebben”, zegt hij. </p>
            <h2>Genetische letter T </h2>
            <p>Bloom verwerkte de verdwenen sequenties in een genetische
              stamboom en daarbij zag hij dat het coronavirus in
              tenminste één monster sterk lijkt op alle verwante
              coronavirussen van vleermuizen. Dat virus heeft de
              genetische letter T op plaats 29.095 van het virusgenoom.
              De bekende vroege virussequenties uit Wuhan zijn meestal
              van patiënten die een link hadden met de Huanan-markt in
              de stad. Maar die virussen hebben op plek 29.095 in het
              genoom de letter C. „De vraag is wanneer de T een C werd”,
              zegt Bloom, „Het feit dat een vroeg virus in Wuhan een T
              had, suggereert dat ook de vroege voorouder van SARS-CoV-2
              nog een T gehad moet hebben, die veranderde in een C <em>nadat</em>
              het virus op mensen was overgesprongen.”</p>
            <p>De beheerder van de NCBI-databank heeft bevestigd dat de
              dataset die in maart 2020 werd aangeleverd, drie maanden
              later „op verzoek van de indiener” is verwijderd. <a
href="https://thehill.com/policy/healthcare/559953-deleted-genetic-data-fuels-further-debate-on-covid-19-origins">Het
                argument daarbij was dat de informatie </a> verwijderd
              moest worden „om versie-verwarringen te voorkomen”
              aangezien „de sequentie-informatie was vernieuwd, en zou
              worden gedeponeerd in een andere databank”. </p>
            <p>Bloom heeft gezocht in andere databanken, maar heeft
              niets meer kunnen vinden. <a
                href="https://twitter.com/jbloom_lab/status/1407542297659514886">Een
                anonieme twitteraar meldde hem</a> vorige week bovendien
              dat ‘projectnummer PRNJA612766’ ook is verwijderd uit de
              China National GeneBank (CNGB): dat gebeurde ergens tussen
              19 juni en 23 juli 2020. Bloom mailde de Chinese
              onderzoekers drie weken geleden om te vragen waarom zij
              hun data hadden verwijderd, maar hij kreeg geen antwoord.</p>
            <h2>Individueel monster</h2>
            <p>Helemaal verdwenen zijn de data niet, er blijken in de
              NCBI-databank nog wel sporen te vinden van de gewiste
              data. Zoeken op projectnummer of experimentnummer, zoals
              Bloom deed, levert inderdaad geen resultaten meer. Maar
              zoeken op het Biosample-nummer (het nummer van een
              individueel monster) levert nog wel wat op. „Wow!”,
              reageert Bloom, als hij daarmee geconfronteerd wordt, „Ik
              denk dat niemand dat eerder ontdekt heeft, ikzelf ook
              niet! Ik ga hier wel verder mee zoeken.”</p>
            <p>De informatie die nog vindbaar is met de
              Biosample-nummers is summier, de cruciale genetische
              sequenties die erbij horen ontbreken. Opvallend is dat de
              vermelding van twee monsters toch helemaal lijkt gewist.
              Al dan niet toevallig zijn dat de oudste monsters in
              verzameling, daterend van 15 januari 2020. Wat dat zou
              kunnen betekenen, is nog niet duidelijk.</p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </div>
  </body>
</html>