<html>
<head>
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
</head>
<body text="#000000" bgcolor="#f9f9fa">
<div class="js-update-text" style="font-size: 18px;">
<div class="LB-container">
<header class="LB-container__inner">
<header>
<div class="LB-header">limburger.nl:</div>
<div class="LB-header"><br>
</div>
<div class="LB-header">coronaversoepelingen </div>
<h1 class="LB-headline LB-headline--large">Zonder
restricties een dagje de Duitse grens over </h1>
</header>
</header>
<div class="LB-container__inner">
<div class="LB-introduction LB-introduction--default">
<p>Sluipweggetjes door het bos, appgroepen om controles te
vermijden, twee keer per week een verplichte test:
eindelijk zijn de grensbewoners er vanaf. Na bijna twee
maanden haalt Duitsland de verguisde ‘coronamuur’ voor
Nederlanders omlaag. </p>
</div>
<div class="LB-byline">
<p class="author-description">Door <span class="byline">Roel
Wiche</span></p>
</div>
<div class="LB-body">
<p>Elke dag zag je ze fietsen, over het bospad langs de Rode
Beek, ’s ochtends vroeg en laat in de middag: om Duitse
controles – en een mogelijke boete van 250 euro – te
ontlopen, reden kinderen van Nederlandse gezinnen in de
Selfkant noodgedwongen via sluipweggetjes op en neer naar
school in Sittard. Even verderop, in grensdorpen als
Tüddern en Hillensberg, werden appgroepen opgezet om
elkaar te waarschuwen voor surveillerende politiewagens.
Testcentra schoten overal in Limburg als paddenstoelen uit
de grond, om twee keer per week de duizenden grenswerkers
te bedienen die in Duitsland hun brood verdienen. En
intussen groeiden in Roermond en Venlo de frustraties met
de week over de hordes Duitse kooptoeristen die blijkbaar
wél zonder veel scrupules ‘onze’ kant op mochten. </p>
<p class="title-text">Onbegrip</p>
<p>Eén ding werd de afgelopen twee maanden meer dan
duidelijk: De onzichtbare ‘coronamuur’ die Duitsland op 6
april langs de 577 kilometer lange grens met Nederland
optrok, zorgde voor bergen onbegrip, ongemak en
ongenoegen. Bovenal aan Nederlandse zijde. Maar morgen
komt daar een einde aan. Het Robert Koch Instituut, de
Duitse evenknie van het RIVM, maakte gisteren bekend dat
ons land niet langer wordt beschouwd als <i>Hochinzidenzgebiet</i>.
Duitsland geeft die status aan landen die wekelijks meer
dan 200 besmettingen per 100.000 inwoners noteren. Bij de
laatste weekrapportage van het RIVM (gepubliceerd op 25
mei) bleek Nederland voor het eerst onder die grens
gezakt: 147 besmettingen per 100.000 inwoners. Op de
coronakaart die Duitsland hanteert is Nederland nu weer
‘gewoon’ risicogebied, net als de meeste Europese landen.
</p>
<p class="title-text">24 uur</p>
<p>In praktijk betekent dit dat Nederlanders voortaan zonder
restricties voor een periode van 24 uur de grens over
mogen. Dat is goed nieuws voor de vele grenswerkers die
zich niet meer te hoeven laten testen. Maar ook voor de
mensen die geregeld in Duitsland naar de supermarkt gaan
of goedkoop willen tanken. Als je langer dan één dag in
Duitsland wil verblijven, komt er een andere situatie. Je
moet je dan verplicht vooraf digitaal aanmelden bij de
Duitse autoriteiten en ook verplicht in quarantaine. Deze
quarantaine vervalt weer als je een negatieve test kunt
laten zien. Sowieso is er nog steeds een verplichting om
binnen 48 uur na het oversteken van de grens een negatief
testbewijs op zak te hebben. Nederlanders die bijvoorbeeld
een weekje naar een vakantiehuisje in Beieren of aan de
Oostzee willen, wacht dus nog steeds een hoop regelwerk. </p>
<p class="title-text">Gevaccineerd</p>
<p>Hoe zit het dan met mensen die al gevaccineerd zijn?
Duitsland heeft onlangs mensen die een vaccinatie hebben
gekregen gelijk gesteld met mensen die negatief getest
zijn. Met andere woorden: ze kunnen het land vrij inreizen
en hoeven ook niet verplicht in quarantaine. Er zijn wel
enkele belangrijke voorwaarden. Ten eerste moeten
reizigers minimaal twee weken geleden de tweede prik (of
in het geval van het Janssen-vaccin de enige prik) hebben
gehad. Ten tweede moet men een vaccinatiebewijs laten zien
in de Duitse, Engelse, Franse, Spaanse of Italiaanse taal.
Het Nederlands is daar niet bij. En de GGD is – voorlopig?
– gestopt met het bijschrijven van vaccinaties in het
meertalige gele boekje. Iedere gevaccineerde krijgt een
registratiekaart in de Nederlandse taal. Die gaat wel
gepaard met een begeleidende brief in het Nederlands én
Engels. Maar de vraag is welke status die brief in het
buitenland heeft. In de praktijk blijkt dat meerdere
Duitse deelstaten, waaronder ook het aan Limburg grenzende
Noordrijn-Westfalen niet zo’n punt maken van de
taalkwestie. Alsof ze aanvoelen wat het gevoel van veel
burgers is, zowel aan de ene kant van de grens als aan de
andere: het is allemaal al ingewikkeld genoeg. </p>
</div>
</div>
</div>
</div>
</body>
</html>