<html>
  <head>

    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
  </head>
  <body>
    <h1 class="title_iP7Q1aiP"> Journalist, jeneverdrinker, trompettist
      en pijproker Igor Cornelissen (85) overleden </h1>
    De journalist Igor Cornelissen (85) is onverwacht overleden. Hij was
    bekend als journalist van Vrij Nederland en als schrijver van boeken
    over zichzelf en over andere kleurrijke mensen met een Joodse en
    links-revolutionaire achtergrond.
    <div class="contentBody_pZG9fiBw">
      <div class="contentBlock_6FeUmGxw">
        <div>
          <div>
            <p class="text_3v_J6Y0G">Hij was een typische veelschrijver
              met een soepele pen. Tot zijn laatste dag bleef hij
              schrijven en publiceren. De historicus en boekenrecensent
              Wim Berkelaar twittert dat een fenomeen is heengegaan.</p>
          </div>
        </div>
        <div>
          <div>
            <div class="externalContent_3VPFJJTn"><a
                href="https://twitter.com/WimBerkelaar/status/1370773937366388738"
                target="_blank" rel="noopener noreferrer"
                class="tweet_2kE93fHm">
                <header class="header_3-ZkVVol">
                  <div class="avatar_1jvAJNki"><img
src="https://pbs.twimg.com/profile_images/1152236204026466304/hUc1dvQa_normal.jpg"
                      alt="profielfoto" class="avatarImage_2rMNPAds"></div>
                  <div class="headerContent_7AhdFmOG"><span
                      class="name_PaEFvHmR"> Wim Berkelaar </span> <span
                      class="screenName_2XoMAoUS">@WimBerkelaar</span></div>
                  <span><svg width="24px" height="24px" viewBox="0 0 24
                      24" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg"
                      class="logoImage_cTen6S3k"><g
                        id="Icons/social/twitter" stroke="none"
                        stroke-width="1" fill="none" fill-rule="evenodd"></g></svg></span></header>
              </a></div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </div>
    <div>
      <div>
        <div class="externalContent_3VPFJJTn"><a
            href="https://twitter.com/WimBerkelaar/status/1370773937366388738"
            target="_blank" rel="noopener noreferrer"
            class="tweet_2kE93fHm">
            <div class="imageWrapper_1sk95M54"> <img
                src="https://pbs.twimg.com/media/EwX3i3IXEAAsw2e.jpg"
                alt="" class="image_1ZbyueuB"></div>
            <p class="text_SxauwHAa">Mij bereikt dankzij @TheodorHolman
              het bericht dat Igor Cornelissen is gestorven. Wat wist
              hij veel van linkse bewegingen in Nederland en wat kon hij
              leesbaar schrijven! Boven de 80 ging hij, met dank aan
              zijn maat @Jaap_deJong, ook nog op twitter. Een fenomeen
              is heen gegaan.</p>
            <time datetime="2021-03-13T16:29:09+0000"
              class="footer_1WCEmECP">7 uur geleden</time></a></div>
      </div>
    </div>
    <div>
      <div>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Cornelissen werd in 1935 geboren in
          Zwolle als zoon van een Joodse moeder en een christelijke
          vader.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Door zijn Joodse grootvader Izak Os
          raakte hij geïnteresseerd in de Joodse traditie en de
          socialistische beweging, waar een groot deel van zijn werk
          over ging. "Dat oude mannetje vertelde mij dat hij anarchist
          was geweest. En ook dat hij met een revolver had geoefend hier
          net buiten Zwolle voor de komende revolutie. Dat moet
          omstreeks 1888 zijn geweest. Wat drijft een koopman om geheel
          tegen de wil van zijn familie met een revolver te gaan
          oefenen?"</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Grote indruk maakte ook dat zijn opa in
          1943 werd opgepakt. "Op weg naar Westerbork en vandaar naar
          Sobibor. 'Vrijheid!', riep hij met gebalde vuist naar de
          omstanders toen hij werd afgevoerd."</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Cornelissens moeder bleef gespaard,
          omdat zij met een niet-Joodse man was getrouwd, die kort na de
          oorlog overleed.</p>
      </div>
    </div>
    <div>
      <div>
        <p class="text_3v_J6Y0G">In 1956 begon Cornelissens
          journalistieke carrière, toen hij in Deventer
          regiocorrespondent werd van het PvdA-dagblad Het Vrije Volk.
          Twee jaar later ging hij naar Amsterdam om politieke en
          sociale wetenschappen te studeren. Daar kwam hij in het linkse
          studentenmilieu terecht.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Via de socialistische studentenbeweging
          Politeia kwam hij uit bij het trotskisme, een alternatieve
          stroming binnen het communisme, die de ideeën volgde van de in
          opdracht van Stalin vermoorde Leon Trotski.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Hij werd lid van 'het politiek bureau
          van de Nederlandse sectie van de Vierde Internationale', in
          feite een kleine sekte. Zijn studie gaf hij op en hij werd
          weer journalist, dit keer bij Vrij Nederland, jarenlang het
          journalistieke walhalla van links Nederland.</p>
        <h2 class="heading_1HXI5QYv">Alcoholdoordesemde optredens</h2>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Hij maakte tal van reizen naar
          Oost-Europa, en las en tikte zich suf. Daardoor ging hij
          inzien dat het trotskisme en ook het socialisme als geheel tot
          niets goed konden leiden. Na het neerslaan van de Praagse
          Lente in 1968 verloor hij zijn geloof in het socialisme, al
          duurde het nog tot 1971 voordat hij met het trotskisme brak.
          Hij zei dat hij tot het inzicht was gekomen dat het met de
          Sovjet-Unie onder Trotski niet beter gelopen was. Goed,
          Trotski was Joods en intellectueel geweest, maar ook net zo
          meedogenloos als Stalin.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Achteraf vond hij dat hij nooit echt
          bij de trotskisten had gehoord. "Men vond mij te bohemien. Ik
          kwam in cafés en bezat vriendinnen." Ook zouden zijn kameraden
          hem gewantrouwd hebben omdat hij trompet speelde in een
          jazzcombo, waarmee hij jarenlang "alcoholdoordesemde
          optredens" verzorgde.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Jazz bleef zijn leven lang een van zijn
          passies. Van popmuziek moest hij niets hebben: "Dat is
          paardendievenmuziek. Een gruwel en erger dan ontucht."</p>
        <h2 class="heading_1HXI5QYv">Randfiguren</h2>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Na zijn breuk met het trotskisme bleef
          hij in linkse en Joodse randfiguren geïnteresseerd. Bij elkaar
          schreef hij twintig boeken, waaronder biografieën over de
          stalinistische CPN-leider Paul de Groot, de Joodse historicus
          en dichter Jaap Meijer (de vader van Ischa Meijer) en de
          revolutionair-socialistische verzetsstrijder en zwarthandelaar
          Joop Zwart.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Hij keerde terug naar Zwolle, waar hij
          de laatste 45 jaar van zijn leven in het huis van zijn moeder
          zou wonen en vrijwel dagelijks naar het café ging om jenever
          te drinken en pijp te roken.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">In 1983 publiceerde hij het eerste deel
          van zijn herinneringen, <em>Van Zwolle tot Brest-Litowsk, </em>waarin
          hij nauwgezet zijn leven tot 1962 reconstrueerde. Hij maakte
          daarbij gebruik van het reusachtige knipselarchief dat hij had
          aangelegd.</p>
        <h2 class="heading_1HXI5QYv">Afrekening</h2>
        <p class="text_3v_J6Y0G">In 1998, een jaar nadat hij na 35 jaar
          bij Vrij Nederland was vertrokken, volgde het tweede deel <em>Raamgracht
            4</em>, over zijn beginjaren bij Vrij Nederland. Het stond
          vol vrolijke anekdotes, over een leven vol vrouwen en drank,
          maar was ook een bittere afrekening met het journalistieke
          wespennest dat het weekblad was geweest. Hij keerde zich
          vooral tegen hoofdredacteur Rinus Ferdinandusse en tegen Joop
          van Tijn, die jarenlang was beschouwd als de beste journalist
          van Nederland.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Na zijn vertrek bij Vrij Nederland had
          hij nog een aantal jaren een column in Het Parool. Daarna
          leidde hij een min of meer teruggetrokken bestaan in Zwolle,
          waar hij "als ongelovige jood" toch af en toe naar de synagoge
          ging, als dat nodig was om als tiende man, de minje, aanwezig
          te zijn, zodat de gebedsdienst kon doorgaan.</p>
        <h2 class="heading_1HXI5QYv">Pruimenjenever</h2>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Nog op hoge leeftijd ging hij elke
          avond naar het café. Twee jaar geleden viel hij van zijn fiets
          na een avondje vol pruimenjenever. Hij besloot daarna niet
          meer te fietsen en het cafébezoek terug te brengen tot drie
          keer per week.</p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Tijdens de lockdown was hij volledig
          aan huis gebonden. Hij vond dat geen probleem. "Thuis smaakt
          de oude klare net zo goed. En ik heb me prima vermaakt met
          mijn Hongaarse en Bulgaarse postzegelcollectie", <a
href="https://www.destentor.nl/zwolle/smakelijke-anekdotes-van-nieuwsgierige-ouwehoer-en-ongelovige-jood-uit-zwolle-nieuw-boek-igor-cornelissen~a03dd644/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F">zei
            hij in augustus vorig jaar tegen De Stentor</a> na de
          publicatie van het vijfde deel van zijn memoires, <em>Mijn
            opa rookte een pijp. </em></p>
        <p class="text_3v_J6Y0G">Hij zei dat het gezien zijn leeftijd
          het laatste deel zou blijven, maar kondigde aan dat hij wel
          zou blijven schrijven. Hij hield woord, tot zijn laatste dag
          bleef hij publiceren. Gisteren zette hij nog een verhaal over
          zijn ervaringen met de Provo-beweging op Twitter.</p>
      </div>
    </div>
  </body>
</html>