<html>
  <head>

    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
  </head>
  <body>
    trouw.nl:<br>
    6-3-21<br>
    <h1 class="title largetitle capitalizefirstletter">Strijder tegen
      haarklovers en kwezels</h1>
    <h1 class="subtitle">biografie</h1>
    <div class="content content-blurb">Ambitieuze biografie maakt van
      Erasmus een mens van vlees en bloed.</div>
    <div class="byline">PAUL VAN DER STEEN</div>
    <div class="content">
      <div id="portraitSlides" class="slides-container portrait">
        <div class="slides" style="overflow: hidden;">
          <div class="slidesjs-container" style="overflow: hidden;
            position: relative; width: 436px; height: 664px;">
            <div class="slidesjs-control" style="position: relative;
              left: 0px; width: 436px; height: 664px;">
              <div class="slideimage imagecontent
                top-large-image-container portrait slidesjs-slide"
                data-image-weight="2" style="position: absolute; top:
                0px; left: 0px; width: 100%; z-index: 10; display:
                block; backface-visibility: hidden;"><img
src="https://visiolink-persgroep.akamaized.net/v1/data/trouw/1193/www/assets/a350786774i0015_max1024x.jpg"
                  alt="" style="top: -25px; height: 659px; left: 0px;
                  width: 434px;"></div>
            </div>
          </div>
        </div>
        <div class="slides-progressbar" style="visibility: visible;"><span
            class="slides-progressbar-elm slides-progressbar-elm-0"
            style="background: rgb(170, 170, 170) none repeat scroll 0%
            0%;"></span><span class="slides-progressbar-spacer"></span><span
            class="slides-progressbar-elm slides-progressbar-elm-1"
            style="background-color: rgb(20, 64, 132);"></span></div>
      </div>
      <div class="content-body no-drop-caps">
        <p>'In het begin was de boodschap, en de boodschap was bij God,
          en die boodschap was God', luidde de aanvang van het evangelie
          volgens Johannes in Erasmus' hertaling van het Nieuwe
          Testament uit 1519. Heel bewust gebruikte hij de term
          'boodschap' en niet 'woord'. Het leverde hem bijval op van
          zijn fans, maar ook furieuze reacties van gekwetste theologen
          en ander scherpslijpers. Het is het soort, in die dagen
          potentieel levensgevaarlijke controverse, waarvan het wemelt
          in Erasmus. Dwarsdenker. Een biografie van historica Sandra
          Langereis.<br>
          <br>
          De bewuste woordkeuze van Erasmus (1466-1536) zegt ook veel
          over zijn strijd voor kritischer denken. In plaats van de in
          steen gebeitelde waarheden en klakkeloos doorgegeven en
          nageleefde dogma's pleitte hij voor het pogen door te dringen
          tot de kern van het geloof. Die zat volgens hem in de hemelse
          boodschap. Bijbelteksten waren niet ingeblazen door de Heilige
          Geest. Feilbare aardbewoners hadden die zo goed mogelijk
          opgetekend in woorden. Alle auteurs waren gedoemd tot
          stamelen. Het hoogst haalbare was zo goed mogelijk stamelen.
          Dat probeerde Erasmus door uitgebreid onderzoek en opnieuw
          vertalen. Meer was de mens volgens hem niet gegeven. Minder
          werd volgens hem van de mens niet verwacht. Maar zelfs dat
          bescheiden pogen bracht hem al in conflict met de nodige, met
          name kerkelijke autoriteiten. Het irriteerde Erasmus dat veel
          van zijn criticasters zelf niets noemenswaardigs presteerden.
          Ze vergaarden enkel roem met het kapot maken van andermans
          werk. Een van de verwijten was dat hij dwaalde. Natuurlijk
          deed hij dat. Iedereen die ooit iets schreef dwaalde, vond
          Erasmus.<br>
          <br>
          Langereis heeft haar best gedaan niet te verdwalen in het
          leven van Erasmus. Dat lukt haar -'s mans autobiografische
          geschriften afzettend tegen andere historische bronnen- heel
          aardig. Ze tilt haar in Rotterdam geboren held ver boven het
          eendimensionale en zijn onvermijdelijke Lof der zotheid uit.
          De auteur laat zien hoe diep en nauwgezet Erasmus in de
          Griekse en Romeinse klassieken en de eerste christelijke
          teksten dook. Dat zorgde ervoor dat hij met zinnige versies
          daarvan en visies daarop kon komen. Tegelijkertijd leerde het
          hem hoe hij stijlmiddelen kon inzetten om van feiten fictie te
          maken. Het uitvergroten van de werkelijkheid tot literatuur
          werd zijn handelsmerk en bezorgde hem als vroege
          bestsellerauteur een trouwe schare fans.<br>
          <br>
          Die speelse geest en de daarbij horende inzichten maakten
          Erasmus uiteindelijk tot een eenzaam mens. Voor de
          traditionele kerk was hij verdacht, omdat hij Christus mens
          wilde laten zijn. Aanhangers van de Reformatie verafschuwden
          hem vanwege zijn geloof in de vrije wil. In de ogen van
          Erasmus propageerde Luther op zijn beurt een slaafse,
          anti-intellectualistische leespraktijk. Tussen de twee mannen
          zou het nooit boteren.<br>
          <br>
          Behalve voor kritischer denken brak Erasmus ook een lans voor
          meer ruimte voor humor. Komedies zouden lezers tot verderf
          voeren, preekten strenge zedenmeesters in zijn tijd. Erasmus
          vond dat onzin. Alleen maar een ernstig stichtelijke toon
          aanslaan leidde tot niets. Vrolijke spot was nodig. Zonder
          bleef zelfs de fraaist geformuleerde literatuur bot, vond
          Erasmus.</p>
        <div class="h3">Kwaadwillende inquisiteurs</div>
        <p>Met zijn Engelse vriend Thomas More (die aanzette tot zijn
          bekendste werk Utopia) stortte hij zich bijvoorbeeld op het
          werk van de Griek Loukianos, een subversieve satiricus uit het
          Syrië van de tweede eeuw. Die had verrukkelijk weinig eerbied
          voor filosofische haarklovers en religieuze kwezels, meenden
          de twee mannen.<br>
          <br>
          More bekocht zijn eigen principiële opstelling in een conflict
          met de Engelse koning Hendrik VIII met de dood via
          onthoofding. "Met More die mijn andere ik was ben ik zelf ook
          gestorven", constateerde Erasmus bitter. Hij stierf zelf een
          dik jaar later. Het was een natuurlijke dood, al had het met
          allerlei kwaadwillende inquisiteurs op de loer ook makkelijk
          anders kunnen aflopen.<br>
          <br>
          Langereis, eerder verantwoordelijk voor De woordenaar, een
          prima biografie van drukker/uitgever Christoffel Plantijn,
          laat weinig aspecten van het leven van Erasmus onbenoemd. Het
          was prettig geweest als ze zich wat meer boven het door haar
          verzamelde materiaal had geplaatst en hier en daar scherpere
          keuzes had gemaakt. Nu maakt het boek in sommige passages een
          nogal hermetische indruk. Alinea's zijn lang en strekken zich
          soms uit over meer dan een pagina. Op sommige momenten
          verdwijnt Erasmus vele pagina's uit beeld. Bijvoorbeeld als
          Langereis uitweidt over een belangwekkend fenomeen of iemand
          met een belangrijke bijrol, zoals de kerkvader Hieronymus.<br>
          <br>
          De biografie wordt voorafgegaan door een gedurfde,
          experimentele, maar ook behoorlijk bevreemdend werkende
          inleiding. Daarin verantwoordt de auteur ook de minstens zo
          opmerkelijke keus voor een portret van Erasmus in een
          bloemetjeshemd voorop het boek.</p>
        <div class="h3">Voortdurend onzeker</div>
        <p>Voordeel van Langereis' uitputtende aanpak is dat deze de
          lezer die moeite doet, diep laat doordringen in de denkwereld
          van Erasmus en de dilemma's waarmee hij te maken had. Ze
          brengt bovendien het besef dat de sprankelende geest in hoge
          mate ook een gekooide vogel was. Hij moest het lot dragen een
          kind te zijn van een priester en een vrouw die nooit trouwden,
          wat tot op late leeftijd voor complicaties zorgde. Na de
          vroege dood van zijn ouders kreeg hij te maken met voogden die
          hem om financiële redenen niet lieten studeren, maar in plaats
          daarvan in een klooster onderbrachten. De gelofte daar was een
          nieuw blok aan het been voor de jaren die volgden. Erasmus
          bleef eigenlijk voortdurend afhankelijk van wereldlijke en
          kerkelijke gezagsdragers, mecenassen en drukkers/uitgevers,
          die er vaak een potje van maakten met hun auteurs.<br>
          <br>
          In wezen was vrijwel alles voortdurend onzeker. Stervende
          vorsten en vrienden, verschuivende machtsverhoudingen tussen
          mogendheden of binnen de kerk, plotselinge pandemieën, vrijwel
          alles kon het bestaan van de Europeaan Erasmus een totaal
          andere draai geven. Het is eigenlijk een godswonder dat hij
          bij zoveel regelen en redderen nog de tijd heeft gevonden om
          zoveel te schrijven.<br>
          <br>
          Zelfs in Erasmus' privéleven weet Langereis een heel eind door
          te dringen. Maar op dat gebied leggen de beschikbare bronnen
          haar ook de nodige beperkingen op. Deze biografie maakt van
          deze grote Europeaan in elk geval een mens van vlees en bloed
          met behalve scherpe gedachten ook alle mogelijke gevoelens die
          bij een veelbewogen leven horen.<br>
          <br>
          Sandra Langereis<br>
          <br>
          Erasmus. Dwarsdenker. Een biografie.<br>
          <br>
          De Bezige Bij;<br>
          <br>
          784 blz. €39,99</p>
      </div>
    </div>
  </body>
</html>