<html>
  <head>
    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
  </head>
  <body>
    <h1 class="title largetitle capitalizefirstletter">trouw.nl:<br>
    </h1>
    <h1 class="title largetitle capitalizefirstletter">Met Nietzsche de
      crisis door</h1>
    <h1 class="subtitle">Filosofie</h1>
    <div id="landscapeSlides" class="slides-container landscape"
      style="display: block;">
      <div class="slides">
        <div class="slideimage imagecontent top-large-image-container
          landscape large" data-image-weight="1"><img
src="https://visiolink-persgroep.akamaized.net/v1/data/trouw/1169/www/assets/a343371746i0006_max1024x.jpg"
            alt="Een sneeuwlabyrint in Sapporo in het noorden van
            Japan." width="469" height="320"></div>
      </div>
      <div class="slides-captions" style="min-height: 36px;">
        <div class="slides-captions-elm-0 caption">Een sneeuwlabyrint in
          Sapporo in het noorden van Japan.</div>
      </div>
    </div>
    <div class="content content-blurb">Weinig filosofen zijn zo actueel
      als Friedrich Nietzsche, betoogt Jonathan Janssen. Wat is de zin
      van dit leven vol lijden? Vier inspirerende inzichten van de
      filosoof met de hamer.</div>
    <div class="byline">JONATHAN JANSSEN</div>
    <div class="content">
      <div class="content-body">
        <p class="drop-cap">Duizenden zieken en doden, economische
          malaise, rellen om een avondklok: een allesomvattende crisis
          zoals die al bijna een jaar aan de gang is, maakt dat mensen
          op zoek gaan naar een steuntje in de rug. Dat steuntje kan ook
          gevonden worden in de filosofie. Het is niet voor niets dat de
          tweeduizend jaar oude filosofie van de stoïcijnen een opleving
          kent: er verscheen bijvoorbeeld een bloemlezing samengesteld
          door filosoof Lammert Kamphuis. Dat is begrijpelijk, want
          denkers als Epictetus en Marcus Aurelius leren ons om ons niet
          emotioneel mee te laten slepen als de omstandigheden even niet
          meezitten. Maar weinig filosofen zijn zo actueel in deze
          tijden van crisis als de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche.<br>
          <br>
          Het leven van Nietzsche (1844-1900) stond bol van ziekte en
          tegenslag. Vanaf zijn jonge jaren had hij last van
          verschrikkelijke migraine, als kind verloor hij zijn vader en
          broertje, al zijn huwelijksaanzoeken werden afgewezen en zijn
          boeken kregen tijdens zijn carrière nauwelijks aandacht. Maar
          de besnorde filosoof liet zich daardoor niet uit het veld
          slaan. Hij gebruikte zijn persoonlijke ervaringen juist als
          inspiratie voor zijn filosofie, zoals hij schreef in zijn
          autobiografie Ecce homo: "Ik maakte van mijn wil om gezond te
          zijn, om te leven, mijn filosofie ...".<br>
          <br>
          Een geslaagd mens vindt volgens Nietzsche dan ook
          "geneesmiddelen tegen kwetsuren, hij buit vervelende
          voorvallen tot zijn eigen voordeel uit; wat hem niet ombrengt,
          maakt hem sterker". Kan het toepasselijker in deze tijd waarin
          een besmettelijke ziekte de hele wereld in de houdgreep heeft?
          Daarom: vier inspirerende inzichten van Friedrich Nietzsche
          voor de coronacrisis.<br>
          <br>
          1. Ook perioden van tegenslag hebben hun waarde en betekenis<br>
          <br>
          Nietzsche had al goed door hoe belangrijk zingeving voor de
          mens is, zeker in moeilijke tijden. De vraag wat de zin van
          dit leven vol lijden kan zijn, neemt dan ook een centrale plek
          in in zijn filosofie. Die zin is volgens hem niet te vinden
          bij God of in de hemel - God is immers dood, zoals zijn
          beroemde uitspraak luidt.<br>
          <br>
          Maar met de nihilistische stelling dat het leven daarom
          helemaal geen zin heeft, was Nietzsche het ook niet eens. Nee,
          de mens moet weer leren 'ja' te zeggen tegen het leven,
          omwille van het leven zelf. En om dat te kunnen doen, moeten
          ook pijn en lijden op waarde geschat worden. Dat zijn immers
          net zulke essentiële onderdelen van het leven als geluk en
          genot.<br>
          <br>
          Nietzsche geloofde dat gebeurtenissen in het universum zo
          verstrengeld zijn dat elk genot dat iemand ervaart, onmogelijk
          kan bestaan zonder de moeilijkere perioden die daarvoor komen
          of daarop volgen. Daarom pleitte hij voor amor fati, liefde
          voor het lot. De worstelingen van het leven zijn ook
          noodzakelijk om te kunnen 'worden wie je bent', ze zijn 'een
          persoonlijke noodzaak'. Degene die echt volmondig 'ja' kan
          zeggen tegen het leven, doorstaat Nietzsches test van de
          eeuwige wederkeer: die houdt zo veel van zijn leven dat hij
          bereid is om het een oneindig maal opnieuw te beleven.<br>
          <br>
          Wie niet meteen staat te springen om 2020 nog eens dunnetjes
          over te doen, hoeft zich wat Nietzsche betreft niet te schamen
          - hij stelde dat dat vermogen voor zeer weinigen is weggelegd.
          Maar leren om de waarde van moeilijke perioden in te zien, kan
          deze wel draaglijker maken.<br>
          <br>
          2. Ons leven is ons kunstwerk<br>
          <br>
          Maar hoe kunnen we leren houden van ons lot en van onze
          tegenslag? Door ons leven te beschouwen als een kunstwerk,
          antwoordde Nietzsche. Hij stelde dat we 'de dichters van ons
          leven' moeten willen zijn. We kunnen zelf van ons leven iets
          moois maken als we willen. Elke gebeurtenis die je overkomt,
          elke keuze die je maakt, is als een verfstreep in het
          schilderij van je leven. Hoewel we niet altijd kunnen kiezen
          wat ons overkomt, kunnen we wel zelf bepalen hoe we ermee
          omgaan, stelde Nietzsche. Die keuze bepaalt hoe we ons
          levensverhaal zullen vertellen. Een verhaal waarin corona
          ongetwijfeld een rol speelt, of je nu zelf ziek wordt, zieken
          verzorgt of dat je winkel of kroeg op omvallen staat.<br>
          <br>
          Dit perspectief van het leven als kunstwerk heeft nog een
          ander voordeel, toont Nietzsche in 'De vrolijke wetenschap':
          "We moeten tijdelijk van onszelf uitrusten door op onszelf
          neer te kijken en, van een artistieke afstand, om onszelf te
          lachen of te huilen; we moeten de held én de dwaas ontdekken
          die in onze hartstocht van de kennis steekt; we moeten af en
          toe blij zijn met onze dwaasheid om blij te kunnen blijven met
          onze wijsheid!"<br>
          <br>
          Deze mindfulness avant la lettre geeft lucht door ons ook te
          laten lachen om onszelf. Het leven biedt immers al genoeg
          ernst en gewicht.<br>
          <br>
          3. What doesn't kill you makes you stronger<br>
          <br>
          Naast dat tegenslag een onmisbaar onderdeel is voor een vol
          leven, geeft het de mens ook kracht, stelde Nietzsche: "Wat
          mij niet ombrengt, maakt mij sterker", schreef hij in het boek
          Afgodenschemering. De Engelse vertaling van dit citaat is
          inmiddels zijn eigen leven gaan leiden in popliedjes en
          inspiratiequotes, maar raakt wel aan de kern van Nietzsches
          levensfilosofie. Wie sterk wil leren zijn, moet uitdagingen en
          tegenslag niet uit de weg gaan. Hoe groter namelijk de
          weerstand die overwonnen wordt, des te groter iemands kracht
          en weerbaarheid.<br>
          <br>
          Nietzsche vergeleek het met een bos: de hoogste en sterkste
          bomen hebben de meeste stormen doorstaan. Deze crisis kan ons
          een mogelijkheid bieden om sterker en wijzer te worden. Om de
          uitdagingen van de crisis vol in de ogen te durven kijken, is
          moed nodig. Ook hier komt Nietzsche dus niet aanzetten met
          lage eisen. "Dapper is wie vrees kent maar de vrees bedwingt,
          wie de afgrond ziet maar met trots", schreef hij in Zo sprak
          Zarathoestra. De oproep is om moedig te zijn, om de
          uitdagingen van deze crisis niet uit de weg te gaan, en juist
          gebruik te maken van de crisis om er krachtiger door te
          worden.<br>
          <br>
          Hier moet wel worden opgemerkt dat tegenslag Nietzsche op een
          gegeven moment zelf te veel werd: op 44-jarige leeftijd
          stortte hij mentaal in elkaar en hij zou tot aan zijn dood
          twaalf jaar later in 1900 niet meer bij zinnen komen. De
          oorzaak hiervoor was geen psychologische, maar een fysieke:
          hij leed waarschijnlijk aan een tumor in zijn hersenvlies of
          aan een erfelijke vorm van beroertes.<br>
          <br>
          4. Aan alles komt een einde, dus ook aan deze crisis<br>
          <br>
          We leven in een wereld van 'worden', en niet in een wereld van
          'zijn', zegt Nietzsche. Simpel gezegd, verandering is de enige
          constante in deze wereld. Niets is eeuwig in dit aardse leven,
          dus komt ook aan deze crisis een eind. We bevinden ons op dit
          moment nog midden in de crisis, met nieuwe, nóg
          besmettelijkere varianten van het virus, gesloten winkels en
          scholen, en een avondklok. Maar, in de woorden van Mark Rutte
          en Hugo de Jonge, 'er gloort licht aan het einde van de
          tunnel'. Vaccins zijn ontwikkeld en op enig moment zullen er
          genoeg mensen zijn ingeënt en wordt groepsimmuniteit bereikt.<br>
          <br>
          Als de maatregelen kunnen worden versoepeld en het land
          opengaat, zal de wereld er anders uitzien. Dat betekent niet
          terug naar het oude normaal, maar met onszelf als sterkere en
          wijzere mensen, mits we het goed aanpakken. En dan kunnen we
          hopelijk op een dag op deze hele crisis terugkijken, zoals
          Nietzsche terugblikt in Ecce homo: "Op deze volmaakte dag,
          waarop alles rijpt en niet alleen de duif bruin wordt, brak
          voor mij de zon door, een blik op mijn leven: ik keek
          achterom, ik keek voor me uit, ik heb nooit zo veel en zulke
          goede dingen tegelijk gezien. (...) Hoe zou ik niet voor mijn
          hele leven dankbaar zijn? En zo vertel ik mezelf mijn leven."<br>
          <br>
          Jonathan Janssen is journalist en studeerde vorig jaar af als
          filosoof aan de Radboud Universiteit in Nijmegen met de
          scriptie De eeuwige terugkeer van crisis: Hoe Friedrich
          Nietzsche en Milan Kundera kunnen helpen in moderne tijden van
          crisis.</p>
      </div>
    </div>
  </body>
</html>