<html>
  <head>

    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
  </head>
  <body>
    <p>trouw.nl:</p>
    <h1 class="title largetitle capitalizefirstletter">Coronakloof</h1>
    <br>
    <div class="byline">SYLVAIN EPHIMENCO</div>
    <div class="content">
      <div class="content-body">
        <p class="drop-cap">Als iets duidelijk is geworden in de annus
          horribilis 2020 is dat de mens een sociaal dier is dat hunkert
          naar het warme gezelschap van anderen. Dit filantropische
          kroelbeestje verlangt naar de streling die alleen de ander met
          zijn blik en stem hem kan schenken. Alsof dit diertje, als
          mens vermomd, uitsluitend in zijn bestaan kan worden bevestigd
          wanneer hij zich op de tribunes, in de kroeg of op de
          sportschool door medemensen weet te omringen. Nee, meneer
          Jean-Paul Sartre, 'de hel, dat zijn de anderen' niet, want
          zonder medemensen hangt de mens zich op.<br>
          <br>
          Dit zou je althans kunnen concluderen uit een onderzoek van
          het Ifop-instituut, dat vaststelt dat tijdens en na de
          lockdown een op de vijf Fransen serieus aan zelfdoding heeft
          gedacht. Dichter bij huis is het 44 procent van
          jongvolwassenen, volgens een onderzoek van GGZ Oost Brabant,
          die 'zich minder goed voelt dan voorheen'.<br>
          <br>
          Het drastisch inperken van basisvrijheden zoals die van
          verplaatsing en vereniging, hebben het opgesloten sociale dier
          in een gedeprimeerde trol doen muteren, met klachten van
          slapeloosheid, angstaanvallen en toenemende agressiviteit. Dat
          laatste kan men dagelijks op sociale media constateren, waar
          meer dan voorheen mensen elkaar naar het leven staan,
          verfoeien, beledigen en soms bedreigen. Als je de ander niet
          mag liefhebben, dan maar haten, lijkt het parool.<br>
          <br>
          Neem bijvoorbeeld de column van collega Akkerman die gisteren
          op Trouw-Facebook aanleiding werd van een ongekend virtueel
          bloedbad tussen voor- en tegenstanders van een vaccin dat nog
          moet komen. Bijna vijfhonderd berichten van reaguurders die
          elkaar, farmaceut Pfizer, het RIVM, de auteur en nog meer hel
          en verdoemenis wensten. Ook de krant zelf moest het ontgelden:
          'Trouw, ook jullie komen dadelijk voor de rechter wegens
          misdaden tegen de menselijkheid. Goebbels zou jaloers geweest
          zijn op zo een propagandamachine.'<br>
          <br>
          Overigens, een dag eerder was ikzelf veroorzaker van een rel
          op dezelfde plek tussen voor- en tegenstanders van mondkapjes,
          terwijl mijn column over vergankelijkheid ging (!).<br>
          <br>
          Als ik een stevig advies aan de regering mag geven, is het om
          uiterst voorzichtig te zijn met maatregelen die voor- en
          tegenstanders van het vaccin kunnen belonen of bestraffen.
          Deze samenleving is uiterst verdeeld over de kwestie omdat de
          groep van spijtoptanten en antivaxxers groeiende is - en, bij
          iedere suggestie hem mogelijk dwang op te leggen, razend.<br>
          <br>
          Een postcoronasamenleving met twee snelheden waar
          niet-ingeënten geen toegang tot horeca, evenementen of theater
          zouden krijgen, is vragen om een sanitaire oorlog intra muros.<br>
          <br>
          Ook thuis zijn we overigens diep verdeeld over het onderwerp.
          Geliefde is mordicus tegen, terwijl ik wel iets voor een
          prikje met coronasmaak voel. Vermeldenswaardig is wel dat zij
          een zusje van achttien maanden aan een te virulent vaccin
          tegen pokken ooit heeft verloren. Maar gelukkig gaat onze
          twist niet via het internet, want we kunnen elkaar nog steeds
          zien en aanraken.</p>
      </div>
    </div>
  </body>
</html>