<html>
  <head>

    <meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
  </head>
  <body>
    <p> </p>
    <div class="nmt-layout__main content-container"
      data-de-article-btn-container="">
      <article class="article-outer-container source-None">
        <div class="inner">
          <div class="article__header-and-content">
            <div class="article-header-container intro-inner">
              <div class="center-block intro-col article__header">
                <h3 class="article__type-label">nrc.nl:<br>
                </h3>
                <h3 class="article__type-label">Recensie <span
                    class="article__type-label__subtype"> Media </span>
                </h3>
                <h1 data-flowtype="headline">Rouwen om de geplunderde
                  aarde</h1>
                <div class="intro article__intro" data-flowtype="intro">
                  <p><span class="keyword">Natuurserie</span> Sir David
                    Attenborough doet in <em>A Life on Our Planet</em>
                    een emotionele oproep aan de mensheid. Een
                    zorgwekkend pleidooi maar Attenborough weigert toe
                    te geven aan cynisme en sluit hoopvol af. </p>
                </div>
                <section class="article__byline">
                  <div class="article__byline__inner">
                    <div class="article__byline__list">
                      <div class="article__byline__list__link
                        article__byline__list__link__author"> <span
                          class="article__byline__icon"><svg width="14"
                            height="14" viewBox="0 0 300 300"></svg></span></div>
                    </div>
                  </div>
                </section>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </article>
    </div>
    <div class="article__byline__list__link
      article__byline__list__link__author">
      <ul class="article__byline__text unstyled">
        <li>André Waardenburg</li>
      </ul>
    </div>
    <span class="article__byline__list__link"> <span
        class="article__byline__icon article__byline__icon__clock"><svg
          width="14" height="14" viewBox="0 0 60 60"><g fill="none"></g></svg></span></span><span
      class="article__byline__list__link"> <time
        class="article__byline__text"
        datetime="2020-10-01T13:52:59+02:00"> 1 oktober 2020 om 15:52 </time>
    </span>
    <div class="article__byline__list__link"> <span
        class="article__byline__icon">
        <svg width="14" height="14" viewBox="0 0 32 32"> </svg></span></div>
    <div class="article__byline__inner">
      <div class="article__byline__list">
        <div class="article__byline__list__link"><span
            class="article__byline__icon"><svg width="14" height="14"
              viewBox="0 0 32 32">
            </svg> </span> <time class="article__byline__text">
            Leestijd 3 minuten </time> </div>
      </div>
    </div>
    <div class="article__byline__social">
      <div class="share share--in-byline share--compact"
        data-share-widget="" data-strip-from-headless="">
        <div class="share__inner" data-de-add-article-download-button="">
          <a
href="https://us1-web.getbehind.me/browse.php?u=LrX8lioJRvTZ9zW%2B6Y7PVHtErukyqo75Cs6PqiG3mBs7LHNWHTvYy8iaa%2BuGFb7AglWKK4%2FIdjY3Ie%2BT%2BjW00gZQ2xUAzKEBm2DMWhv4%2Bb7BZhqm8kdyg7ceThyPm8sCCHN7Ky2OIAcABOmhkw5a5D5k9aN6ddOTEtCG3O19qNnfTA%2BdX1PMGdWTtIEAcPEMLoJALWVJHA%3D%3D&b=29"
            title="Deel dit artikel met een WhatsApp-contact"
            class="share__button share__whatsapp " data-type="whatsapp">
            <svg viewBox="0 0 440 440" width="44" height="44"></svg></a></div>
      </div>
    </div>
    <br>
    <div class="content article__content">
      <p>Trouwe volgers van de natuurdocumentaires van en met David
        Attenborough zal het al opgevallen zijn: de Britse bioloog met
        de zo kenmerkende dictie is de laatste jaren uitgesprokener
        geworden over de gevolgen van klimaatverandering. Zo sprak hij
        in 2018 tijdens de klimaatconferentie van de Verenigde Naties,
        waarbij hij hartverscheurende beelden liet zien van walrussen
        die zich van de rotsen storten. Omdat het zee-ijs gesmolten is,
        zitten ze noodgedwongen op die rotsen, op zoek naar schaars
        voedsel. Zich makkelijk in het water laten glijden, zoals
        gebruikelijk, is er niet meer bij. Die droeve beelden komen uit
        <em>Our Planet</em> (2019), de best bekeken natuurserie uit de
        geschiedenis van Netflix.</p>
      <p>Op Dierendag gaat op Netflix de nieuwste film met Sir David
        wereldwijd in première, David Attenborough: <em>A Life on Our
          Planet</em>. In zijn voice-over noemt Attenborough het een
        ‘getuigenverslag’. Het is dan ook een persoonlijke film, waarin
        statistieken samenvallen met het leven van de in 1926 geboren
        natuurvorser. Die vertellen een nuchter verhaal over enerzijds
        de toename van de wereldbevolking en de uitstoot van CO<sub>2</sub>,
        anderzijds de gestage afname van wildernis. In 1937 bestond de
        aarde uit 66 procent wildernis, inmiddels is die teruggelopen
        naar 35 procent.</p>
      <aside class="inline">
        <div class="info"><em>David Attenborough: A Life on Our Planet</em>
          is vanaf 4 oktober te zien op Netflix en draait in 80
          bioscopen.</div>
      </aside>
      <h2 class="gn4-crosshead">Holoceen</h2>
      <p>Attenborough vertelt hoe hij als jongetje fossielen ontdekte,
        het begin van een levenslange fascinatie voor de natuur en de
        geschiedenis van onze planeet. Die fossielen laten een afname
        van de biodiversiteit zien, die in het Holoceen alleen maar is
        toegenomen. De aimabele bioloog noemt dit „de ware tragedie van
        onze tijd”. Die afname komt door „menselijk handelen, fouten en
        slechte planning”. Het Holoceen was lange tijd stabiel, met
        ecosystemen die met elkaar in balans waren, maar dat is al lang
        niet meer het geval. Attenborough doet uit de doeken hoe hij
        zich langzaam bewust werd van de gevolgen van menselijk handelen
        op de biodiversiteit. Zo ging hij in de jaren zeventig voor het
        baanbrekende <em>Life on Earth</em> (1979) op zoek naar
        berggorilla’s. Die waren bijna uitgestorven, dus lastig te
        vinden. Op archiefbeelden uit die serie zien we Attenborough
        liggen te midden van de gorilla’s, terwijl hij in zijn
        terugblikkende voice-over constateert „dat het een kille
        realiteit is dat de mens verantwoordelijk is voor het uitsterven
        van soorten”. Een soortgelijk lot wachtte indertijd de
        bultrugwalvis en de orang-oetan. Door toegenomen bewustwording
        over het uitsterven van dieren – mede door zijn programma’s – is
        het in sommige gevallen gelukt dit proces een halt toe te
        roepen.<span class="lees-ook"><span class="lees-ook__content"><strong></strong></span></span><a
          class="lees-ook"
href="https://us1-web.getbehind.me/browse.php?u=LrX8liofH7fSqmnk4pqUB3pVr%2B4yoI%2BIHczmvyre3VRjanJBU2bf1cDMTPOGFObWhQTdA9%2BXNmlndMGPrnWr9l8Omk4w27wHhXHHHgC4o7PIZg%2Bm5k9ig%2F4aCEjbhZJRSQ%3D%3D&b=29"><span
            class="lees-ook__content"></span></a></p>
      <h2 class="gn4-crosshead">Weggekapt en leeggevist</h2>
      <p>Een shot van een treurig aan een tak hangende orang-oetang op
        Borneo spreekt boekdelen. De rest van zijn leefomgeving is
        verdwenen, gekapt voor hout. Op het achtergebleven kale land
        wordt soja gekweekt. Het regenwoud op Borneo is inmiddels
        gehalveerd, elders in de wereld is het niet veel beter gesteld
        met de bebossing.</p>
      <p>Vervolgens gaat Attenborough in op de kwaliteit van de oceanen
        die worden leeggevist door gesubsidieerde vissersvloten.
        Negentig procent van alle vis is al gevangen, wat niet
        bevorderlijk is voor de diversiteit en overlevingskans van
        vissoorten. Ook sterven koraalriffen af, zij gaan in de woorden
        van Attenborough „<em>from wonderland to wasteland</em>”. Dan
        volgt het verhaal over de poolkappen die<em></em> door de
        opwarming van de aarde snel afsmelten. Een zichtbaar aangeslagen
        Attenborough concludeert „we hebben de aarde verwoest”. Op de
        geluidsband klinkt melancholieke cellomuziek en als kijker hang
        je in de touwen. Dan moet de korte, apocalyptische
        toekomstschets nog komen: als we niets doen, sterft de mens
        eerder uit dan hij denkt.</p>
      <p>Maar Sir David zit niet bij de pakken neer. In het laatste half
        uur schetst hij hoopvol de contouren van verandering, waarbij de
        aarde stabiel wordt en ecosystemen weer in balans zijn. Om de
        afname van biodiversiteit een halt toe te roepen is niet veel
        nodig. Bevolkingsgroei afremmen, fossiele brandstoffen vervangen
        door hernieuwbare energie (zon, wind, water), akkerbouwgronden
        verkleinen, minder vlees eten en herplanten van bos. Daarbij
        haalt hij de Nederlandse tuinbouw aan als voorbeeld van
        efficiëntie, met zijn min of meer ecologisch verantwoorde
        verbouwing van plantaardig voedsel.</p>
      <p>In dit alles is „de natuur onze grootste medestander en bron
        van inspiratie”. Een raamvertelling waarin Attenborough door een
        verwoest Tsjernobyl wandelt, laat zien dat de natuur niet te
        stoppen is, zelfs niet door een nucleaire ramp. Vosjes lopen
        door afgebladderde huizen en torenhoge bomen overwoekeren hele
        woonwijken. Volgens Attenborough moeten we niet tegen de natuur
        werken, maar in tandem met. De teloorgang van de aarde is te
        stoppen door als mensheid wijs te worden, „<em>it’s not all doom
          & gloom</em>”. De film sluit hoopvol af met de hashtag „<em>rewild
          the world</em>”. De woorden van Attenborough „stel je eens
        voor dat dit lukt” galmen nog lang na.</p>
    </div>
  </body>
</html>