<HTML><HEAD></HEAD>
<BODY dir=ltr>
<DIV dir=ltr>
<DIV style="FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: 'Calibri'; COLOR: #000000">
<DIV>Democs en andere Veilingmeesters,</DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV>Wilders blijft de struikelsteen voor zich progressief wanende types.
Gistermorgen zag ik een WNL-programma met VNO-baas Wientjes en
PVV-campagneleider Wilders (“Geertje” volgens GeenStijl). W en W werden geacht
elkaars tegenstander te zijn – maar dat kwam er niet zo uit, temeer daar een
eveneens panellerende dame een persoonlijke aanval op Wilders begon. Zij vroeg
zich af hoe Wilders toch zo anti-vreemdeling kon zijn, omdat zijn (groot)ouders
Indo’s waren (voor niet-kenners: halfbloeden, mestiezen, kleurlingen,
licht-getinten etc.) en hijzelf met een Hongaarse vrouwen is getrouwd.</DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV>Nou kwam me dit “argument”bekend voor. Jaren terug fulmineerde een dame
reeds in weekblad Vrij Nederland op deze wijze. Hoe kan het toch dat iemand die
zegt weldenkend te zijn en gespitst op verdienstelijk individualisme vervalt tot
zulk plat determinisme? Ik noem dit Blut-und-Bodem denken: iemands “afkomst”
(wat dat ook moge zijn) bepaalt zijn denken, in dit geval retorisch omgekeerd.
Heel verstandig ging Wilders met geen woord of toespeling in op deze racistische
aanval – dat heeft’ie ooit met Bosma goed uitgevogeld. Telegraaf-commentator
Jansen tevens gespreksleider corrigeerde evenmin – dat had’ie wel kunnen doen,
maar ja, De Telegraaf is ook tegen Geertje.</DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV>Kortom, de persoonlijke aanval is een riskante methode die voor de goede
verstaander vaak meer over de aanvaller zegt. En er is een positief effect
richting PVV-aanhangers: het maakt van Wilders een redelijk mens want hij zegt
toch maar iets ongeacht zijn “achtergrond”, “hij heeft er kennelijk over
nagedacht”, etc.</DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV>hv,u</DIV>
<DIV> </DIV></DIV></DIV></BODY></HTML>