<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.0 Transitional//EN">
<HTML><HEAD>
<META http-equiv=Content-Type content="text/html; charset=iso-8859-1">
<META content="MSHTML 5.50.4134.600" name=GENERATOR>
<STYLE></STYLE>
</HEAD>
<BODY bgColor=#ffffff>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Beste Gerrit,</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Voorhoeve, van Mierlo en de met de missie
Srebrenica instemmende kamerleden (dat zijn bijna alle kamerleden) hebben de
schuld voor het falen van Dutchbat bij de VN gelegd, en hebben daardoor dus geen
reden om zich schuldig te voelen. Slecht slapen is er al helemaal niet bij. Het
viel mij op dat veel politici na de val van Srebrenica deze houding aannamen of
er helemaal het zwijgen toe deden, alsof ze de schaal en de draagwijdte van het
drama aldaar niet goed konden of wilden bevatten. De gevolgen van de reeks van
besluiten die tot de val van Srebrenica leidden (meer dan 8000
doden) vallen nu eenmaal buiten het gangbare politieke leven van
koopkrachtplaatjes, een procentje meer of minder enzovoort.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2> Zoals ik het zie hebben de politici tot de
val van Srebrenica bewust of onbewust met oogkleppen op gelopen voor wat betreft
de militaire aspecten en -complicaties van de vredesmissies waartoe ze besloten.
Zie bijvoorbeeld de NRC van 31 augustus: 'Bosnië -beleid was emotioneel,
niet realistisch'. Ik verdenk veel politici ervan bewust niets te willen weten
over militaire zaken, strategieën, enzovoort, vanuit een houding die nog uit de
koude oorlog stamt (het kruisraketten -debat), waarbij zoveel mogelijk afstand
wordt genomen van alles dat met wapentuig te maken heeft. Als vervolgens mensen
met die houding beslissingen over militaire zaken moeten nemen, dan is dit
vragen om dit soort blunders.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Hieruit volgt bijvoorbeeld ook de ambivalente
houding die nu tegenover de krijgsmacht wordt aangenomen. De bedoeling is dat
Nederland deelneemt aan een zodanig aantal vredesoperaties, dat we 'meetellen'
op dit gebied in de wereld. Maar aan de andere kant wordt er telkens opnieuw op
de krijgsmacht bezuinigd. Dit brengt de militairen die die missies moeten
uitvoeren structureel in een onmogelijke positie, ook al door de vele
reorganisaties en het personeelstekort. De krijgsmacht is nog steeds niet klaar
met de verandering van de grote koude-oorlog-krijgsmacht die ze was, met
dienstplichtigen, naar een kleinere, flexibelere, beroepskrijgsmacht, die
wereldwijd ingezet kan worden. Daarvoor zijn nieuw materieel, nieuwe
oefeningen, nieuwe logistieke structuren en nieuwe strategieën nodig. Om dit
binnen redelijke tijd voor elkaar te krijgen zou er juist geld bij moeten, in
plaats van de nu gangbare bezuinigingen. Het vredesdividend bestaat niet, want
er is geen vrede, in ieder geval niet op de plaatsen waar onze militairen
tegenwoordig worden ingezet!</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Op dit moment heeft de politiek enkele criteria
omarmd, waaraan een vredesmissie moet voldoen, wil men in Den Haag toestemming
geven voor de inzet van Nederlandse militairen. Het lijkt me dat als men nuchter
aan deze criteria vasthoudt, toekomstige missies (in VN-verband) zeker tot
de mogelijkheden behoren.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>De situatie in Eritrea kan ik niet goed beoordelen,
omdat ik niet weet wat er precies van de vredesmacht verlangt wordt. Wel heb ik
begrepen dat er honderdduizenden Ethiopiërs en Eritreërs tegenover elkaar staan,
dus ben ik benieuwd hoe groot die VN vredesmacht moet zijn, en hoe groot de
bijdrage van de Nederlanders. Het lijkt me dat D66 haar mening over al of niet
deelnemen moet beoordelen aan de hand van de situatie aldaar en aan de criteria
die na Srebrenica zijn opgesteld, niet aan een al of niet aanwezig zijn van een
referendum, of voldoende democratisch gehalte van onze eigen
samenleving.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Een volksraadpleging organiseren voordat je besluit
aan een VN vredesmissie deel te nemen gaat mij wat ver. Ik denk dat instemming
van het parlement voldoende is, aangezien het volk door dit parlement
vertegenwoordigd wordt. Alleen als we echt oorlog gaan voeren zou je zoiets
kunnen overwegen (als daar tijd voor is). Bedenk trouwens dat in het geval
van Srebrenica er waarschijnlijk wel een 2/3 meerderheid onder de Nederlandse
bevolking was, die vond dat we daar militairen heen moesten sturen. De media
riepen al jaren om ingrijpen.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Met vrijzinnige groet,</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Arthur Bletterman</FONT></DIV></BODY></HTML>