<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD W3 HTML//EN">
<HTML>
<HEAD>

<META content=text/html;charset=iso-8859-1 http-equiv=Content-Type>
<META content='"MSHTML 4.72.3110.7"' name=GENERATOR>
</HEAD>
<BODY bgColor=#ffffff>
<DIV><FONT color=#000000 size=2>Constatijn schreef:</FONT></DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2>>De WAO wordt door werknemers niet ervaren 
als een verzekering, ofschoon<BR>>VNO-NCW en de vakbonden ons dat graag 
willen laten geloven.<BR>>De premie wordt ingehouden op het loonstrookje, 
betalen is verplicht, dus<BR>>heeft in feite het karakter van een belasting. 
Vanuit deze belasting wordt<BR>>met een omslagstelsel de uitkering betaald. 
De hoogte en duur wordt<BR>>eenzijdig bepaald door de overheid. Ik ken geen 
commerciële verzekeraar die<BR>>dat zou flikken!</FONT></DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2>Met een stukje wetgevingvereenvoudiging per 
1-1-98, waarbij de wetgever de volksverzekering AAW in de WAO wilde schuiven, 
zijn de navolgende regelingen ontstaan: Pemba, WAO, Wajong, WAZ en REA (om de 
belangrijkste te noemen). De pemba stond premiedifferentiatie en marktwerking 
voor de werkgever mbt de WAO voor. Alleen, de condities waaronder de werkgever 
de uitvoering van de WAO en/of het uitbesteden van de premiebetaling aan een 
derde verzekeraar (niet één van de 5 uvi's) kan doen maakt dit zo 
duur, dat slechts een enkeling (de grafische industrie, en bijv de ING, zij 
moeten tenslotte het produkt verkopen) dit ook daadwerkelijk doet. Voor een 
goede werking van de Pemba is besloten de premiebetaling voor de WAO over te 
hevelen naar de werkgever en deze te splitsen in een vast gedeelte en een 
variabel gedeelte, afhankelijk van de bedrijfstak van de desbetreffende 
werkgever. De werknemer leverde daarvoor een groot gedeelte van zijn 
overhevelinstoeslag (een ooit als tijdelijke maatregel bedoelde compensatie) in, 
zoals iedereen in het loongebouw. Een AOWer ook, maar die betaalde geen 
WAOpremie en ging er per 1 januari 1998 fors op achteruit: foutje van Melkert en 
zijn ambternaren (die er dag in dag uit mee bezig waren maar dit kennelijk niet 
konden voorzien, zo eenvoudig zit ons stelsels in elkaar).</FONT></DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2>Maar ik ben het met Constant eens, dat ons 
huidig stelsel voor de werkgever onnodig ingewikkeld is geworden en ook duur: de 
zelfstandige moet nu zelf zijn WAZpremie ophoesten voor een uitkering op 
bijstandsniveau na een wachttijd van 52 weken bij gebleken 
arbeidsongeschiktheid, terwijl hij deze uitkering vroeger uit de AAW kreeg, die 
als volksverzekering door ons allen via de eerste schijf inkomstenbelasting werd 
betaald. Van mij mag de huidige WAOregeling weer op de helling: de zo goed 
bedoelde bedoelingen van de wetgever werken niet, zijn duur en omslachtig en de 
kring van arbeidsongeschikten (voor de WAO) is uitgebreid tot 
arbeidsgehandicapten (voor de REA), die allemaal niet meer aan het werk komen, 
of slechts zeer ten dele. Strenger keuren was al de bedoeling (tenslotte zit in 
ieder mens een begenadigd loempiavouwer of bomsaikweker), maar de Arbo's zijn 
zelf vaak ziek (werkdruk!). Het MKB bijvoorbeeld wil over naar beperking van de 
regeling, zoals dat in ons omringende landen al gebruikelijk is: alleen een 
arbeidsongeschiktheidsuitkering voor de arbeidsongeschiktheid, die rechtstreeks 
door het werk is veroorzaakt, en niet door wintersportvakanties, of 
verkeersongevallen ed: daarvoor moet je je maar particulier verzekeren. Ik vind 
het een gedachte, die nadere bestudering waard is.</FONT></DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT color=#000000 size=2>Een nijvere Tjerk, die zich veels te fit voelt 
(afkloppen!).  <BR></FONT></DIV></BODY></HTML>