<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.0 Transitional//EN">
<HTML><HEAD>
<META content="text/html; charset=iso-8859-1" http-equiv=Content-Type>
<META content="MSHTML 5.00.2314.1000" name=GENERATOR>
<STYLE></STYLE>
</HEAD>
<BODY bgColor=#ffffff>
<DIV><FONT size=2>Beste mensen van deze lijst,</FONT></DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV><FONT size=2>Na een kleine 40 jaar ontwikkelingssamenwerking achter de rug 
zou ik mogelijk iemand moeten zijn die het begrijpt. Laten we het erop houden 
dat ik er iets van weet in ieder geval. Vanuit mijn achtergrond een paar 
opmerkingen bij de reente discussie.</FONT></DIV>
<DIV><FONT size=2>1. Ontwikkelingssamenwerking (OS) is niet van vandaag of 
gisteren. Dit jaar 'vieren' we dat 50 jaar geleden de eerste OS werd 
gegeven.Regelmatig waren er in die periode van 50 jaar mensen die het begrepen, 
waren ze van mening. Tinbergen (een zeer groot man!) zag aanvankelijk de OS als 
een herhaling van de Marshall hulp en dat vanuit zijn kennelijke constatering 
dat het de ontwikkelingslanden (OLs) mankeerde aan kapitaal. Al snel 
concludeerde hij echter dat gebrek aan investeringen/besparingen niet de 
achterstand in groei verklaarden. De ontbrekende variabele (in die tijd nog 
moeilijk hard te maken/ te meten) dacht hij was kennis/onderwijs. Daar had hij 
gelijk in, denk ik. </FONT></DIV>
<DIV><FONT size=2>De Nederlandse OS heeft zich bewogen tussen een meer rechtse 
aanpak (via bedrijfsleven) en een 'linkse' (van overheid naar overheid), dat 
afhankelijk van de signatuur van de regering. OS via het bedrijfsleven was 
vooral een dekmantel om het OS geld ten eigen bate aan te wenden. </FONT></DIV>
<DIV><FONT size=2>Een strijdpunt is verder altijd geweest: groei of verdeling. 
Tinbergen wist nog niet wat eerst moest en was voor een combinatie (een 
evenwichtige groei). Zijn leerling Pronk was duidelijk voor verdeling 
(armoedebestrijding). De richting Pronk is m.i. verantwoordelijk voor veel van 
de hulpverslaving die we nu kennen (Suriname, Tanzania, etc. etc.).</FONT></DIV>
<DIV><FONT size=2>2. Mark Giebels verwoordt in zijn reactie van 26/11 wel 
ongeveer het huidige denken. Er is een ontwikkeling geweest overigens, van 
projecthulp (leuk om te doen: je ziet resultaten, maar bevoogdend en zeer 
ineffectief en vaak hobbyistisch), naar sectoren macro hulp. Een jaar of tien 
geleden brak het inzicht door dat de OLs het zelf moesten doen: We moesten ze 
helpen zichzelf te helpen (zoals je een kind opvoedt). De Wereldbank legde zeer 
de nadruk op beleid in het OL ('policy-based lending = is het 'kopen' van 
beleid). De meeste hulp gaat nu als sector of macro hulp en niet meer naar 
projecten zoal;s Beun zegt. Projecthulp wordt nog welgegeven door NGOs en in 
landen waar de overheid niet deugt. Hulp helpt niet als er geen 'good 
governance' is of als men er kogels voor koopt. Defensie uitgaven zijn wel 
degelijk een (negatief) criterium voor hulp. Zo heeft Nederland de hulp aan 
Sudan stop gezet (na veel te lang te hebben geaarzeld, overigens). India en 
Pakistaan geven traditioneel veel geld aan defensie uit omdat ze elkaar, 
wellicht terecht, niet vertrouwen. Cijfers zijn te vinden op <A 
href="http://www.worldbank.org">www.worldbank.org</A> onder data. Trouwens ook 
een discussiesite over ontwikkelingssamenwerking. </FONT></DIV>
<DIV><FONT size=2>Als percentage van het nationaal inkomen spant Irak de kroon: 
in 1985 werd 41.2 % uitgegeven aan 'defensie'. De wereld heeft dus wel zitten 
slapen! Een goeie gedacht is om die uitgaven uit te drukken per hoofd van de 
bevolking. Dan zijn de VSt. 'top of the list'. Een boeiende statistiek vind ik 
zelf die van wapenexporten. Drugsdealers stoppen we in het gevag omdat ze 
verantwoordelijk worden gesteld voor het verwoesten van levens. Over 
wapenexporten hoor je weinig in die zin. Amerika voert de lijst aan in absolute 
getallen en per hoofd. Frankrijk en Italie doen ook goed mee!</FONT></DIV>
<DIV><FONT size=2>3. Er zijn wel degelijk criteria voor OS. Herfkens heeft een 
brief aan de Kamer gezonden, Pronk stuurde vuistdikke boeken. Toepassen is een 
zwak punt. Vaak zijn het juist de ministers zelf die de criteria aan de laars 
lappen. Suriname kreeg in 1975 fl 3.5 miljard (afkoop!). Afspraak was dit geld 
in onderling overleg te besteden. Daar schort het nu aan. Er is nog fl. 600 mln 
over. Het meeste geld is in de consumptieve sfeer terecht gekomen en ik ben bang 
dat als het straks op is Suriname nog steeds een arm land is.</FONT></DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV><FONT size=2>Over OS is uiteraard veel meer te zeggen. Vroeger was het 
(algemeen) bekend waarom we OS geven. Uit de diverse bijdragen op deze lijst 
krijg ik de indruk dat het minder duidelijk is. Mogelijk is dit een goed moment 
voor een hernieuwde discussie.</FONT></DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV><FONT size=2>Groeten,</FONT></DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV><FONT size=2>Henk Bosch</FONT></DIV></BODY></HTML>