<HTML>
<HEAD>
<TITLE>Re: Commissie de Vries</TITLE>
</HEAD>
<BODY BGCOLOR="#FFFFFF">
<FONT SIZE="2">Ik ben het op veel punten met u eens, ik plaats een paar kanttekeningen. Het is misschien goed als u met dit artikel de politiek "wakker schudt".</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2"> <BR>
</FONT><BR>
<FONT SIZE="2"> <BR>
</FONT><BR>
<FONT SIZE="2">-----Original Message-----<BR>
<B>From:</B> Jan en Vital [<FONT COLOR="#0000FF"><U>mailto:jan.vital@wxs.nl</U></FONT>]<BR>
<B>Sent:</B> Monday, October 25, 1999 9:48 PM<BR>
<B>To:</B> <FONT COLOR="#0000FF"><U>vragen@apotheek.net<BR>
</U></FONT><B>Subject:</B> Rapport Commissie de Vries</FONT> <BR>
<BR>
<BR>
<BR>
Ik heb vier ernstige bezwaren tegen de conclusies van het Rapport van de Commissie de Vries, die de zorgverzekeraars 1 medicijn per kwaal wil laten vaststellen, dat volledig vergoed wordt. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">·</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>de<B> kwaliteit van de zorg</B> komt ernstig in gevaar : <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>primair moet de effectiviteit van een medicijn zijn, en niet de prijs. Als de zorgverzekeraars moeten beslissen welk middel wel en welk niet vergoed wordt, zullen ze stelselmatig het goedkoopste middel vergoeden, ongeacht het feit dat dit middel (iets) minder effectief is. Wie houdt trouwens toezicht op deze (private) verzekeraars bij hun keuze? Op welke basis baseren ze naast prijs, hun keuze ? <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">De verzekeraars (meer dan 60 grotere) hebben absoluut de kennis niet in huis om die keuzes te maken.</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>bij (voornamelijk chronische) patienten (kanker, HIV, psychiatrie, MS,...) duurt het maanden, soms zelfs jaren vooraleer een patient is afgestemd op een bepaald medicijn. Meestal zijn de andere middelen uit de groep niet effectief of hebben ze te veel bijverschijnselen. Deze groep van medicijnen zijn meestal niet onderling verwisselbaar door (kruis)resistentie. Het is onverantwoord nu maar 1 middel uit een groep van meestal erg dure medicijnen te vergoeden. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">Men roept dat daar uitzonderingen voor zijn, onze ervaring (met oa fluimucil) is dat dit of een enorme ontduiking geeft, of zo strenge regels dat handhaving handen met geld en werk kost.</FONT> <BR>
<BR>
Tevens wordt deze groep van patienten zeer ernstig getroffen, aangezien de medicijnen voor hen levensnoodzakelijk zijn (een kwestie van leven of dood), ze niet kunnen overschakelen op een ander medicijn, de kosten zeer hoog zijn en ze personen meestal een laag inkomen hebben (WAO, ed.). Extra premies betalen is voor deze mensen onhaalbaar en de medicijnen zelf betalen al even min.<BR>
Trouwens een aantal patienten uit deze groep is al ernstig getroffen door de maximumprijsregeling die minister Borst vorig jaar invoerde (vb. Viracept). <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">Na een operatie neemt geen andere verzekeraar je meer aan, dus vrije keuze is onzin!</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>tot op heden bepalen huisartsen op basis van de vastgestelde diagnostiek, de nevenwerkingen bij de concrete patient en andere sociaal-medische gegevenheden, welk middel het meest effectief zijn. Dit is ook de meest normale werkwijze : een concreet op het geval afgestemd middel (zorg op maat). Het kan niet zo zijn dat zorgverzekeraars op basis van abstracte wetenschappelijke gegevens en de kostprijs, zonder rekening te houden met de concrete patient, bepalen welk medicijn moet worden voorgeschreven. <BR>
<BR>
<B>Economisch</B> is het nog maar de vraag of het voorgestelde plan wel zo een grote besparing zal opleveren. Indien men niet de meest effectieve behandeling toepast leidt dit meestal tot ernstigere klachten waardoor duurdere medische onderzoeken en handelingen (spialistische hulp, ziekenhuisopname,....) noodzakelijk zijn. Ook zal men veelal extra medicijnen moeten gaan voorschrijven om de bijwerkingen, van het voor deze concrete patient minder effectieve middel, draagbaar te maken. Tevens gaat de Comissie uit van een verkeerde economische basisopvatting nl. de verdere privatisering van de gezondheidszorg. Elke economist kan echter voorrekenen dat juist in deze sector het marktmechanisme niet werkt, wegens de externe kosten, het free-rider-gedrag. Een betaalbaare gezondheidszorg voor iedereen is en blijft niet alleen vanuit ideologisch, maar ook vanuit zuiver economisch oogpunt een taak van de overheid. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">Volkomen mee eens!</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">·</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT><B>Ethisch</B> is het onverantwoord voor een arts om een patient te behandelen met een minder effectief middel, als er een beter middel is. Het is ook niet te aanvaarden dat men patienten extra leed toevoegt door hen een minder goed medicijn dat voor deze patient extra bijwerkingen te geven; terwijl men hen/haar effectief kan behandelen, maar dit onmogelijk wordt gemaakt door de zorgverzekeraars. Dit lijkt me zelfs een inbreuk op de lichamelijke integriteit, zoals deze in internationale verdragen is beschermd. Daarnaast komt er ook een tweedeling in de samenleving, mensen die zich extra kunnen verzekeren en dus alles vergoed krijgen of zelf de kosten voor hun medicijnen kunnen betalen en zij die hiertoe niet in staat zijn. Op deze wijze is een goede gezondheidszorg enkel weggelegd voor mensen met een groter inkomen terwijl de laagste inkomens zich moeten behelpen met een minder effectieve zorg. Dit is in strijd met elk ethisch principe. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">·</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>Ook zullen farmaceutische fabrikanten geen enkele inspanning meer doen om via <B>wetenschappelijk onderzoek</B> hun producten te verbeteren. Wetenschappelijk onderzoek kost veel, waardoor de kostprijs van het medicijn als het op de markt komt vrij hoog is en dus nooit zal worden opgenomen in de lijst van middelen die vergoed worden door de zorgverzekeraars. Hierdoor is er voor het middel geen markt en geen enkel farmaceutisch bedrijf zal nog inspanningen doen in deze richting. Het gevolg is dat we over enkele jaren met een totaal verouderde groep van geneesmiddel zitten. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">Dat zal meevallen, Nederland is op wereld niveau zo klein, men laat ons eerder links liggen met de marketing. Dus wel nieuwe middelen maar niet beschikbaar voor de Nederlandse markt.</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">·</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>Ook op juridisch vlak zijn er wel een aantal ernstige bedenkingen bij het voorstel te maken : <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>de al eerder genoemde inbreuk op de lichamelijk integriteit omdat patienten doelbewust met minder effectieve middelen worden behandeld. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>ook lijkt me het voorstel ernstig in strijd met de EG-wetgeving. Hoe men het ook bekijkt dit is een ernstige vorm van indirecte concurrentievervalsing. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">Een vette kluif voor de NMA.</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>het College van Beroep waar patienten kunnen pleiten om een middel dat niet vergoed wordt, toch vergoed te krijgen, zal na invoering van deze regeling reeds binnen enkele dagen de werkdruk niet meer aankunnen. Hierdoor zullen patienten maandenlang in het ongewisse blijven omtrent de vraag of ze al dan niet het voor hen meest effectieve middel vergoed krijgen. Trouwens is het niet onverantwoord dat een onkudige, zieke patient vanuit zijn bed een juridisch procedure moet gaan starten om te weten of zijn medicijn al dan niet vergoed wordt? <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>de ziektekostenverzekering is een volksverzekering, waaraan iedere ingezetene heeft bijgedragen. Het is in strijd met het vertrouwensbeginsel dat de overheid de burger steeds een optimale gezondheidzorg zonder onderscheid heeft voorgehouden en nu woordbreuk pleegt als patienten niet meer het meest effectieve middel voor hun kwaal vergoed krijgen. <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">o</FONT><FONT SIZE="1"> </FONT>het feit dat zorgverzekeraars degenen zijn die enerzijds de kosten moeten betalen en anderzijds mogen bepalen welke medicijnen vergoed worden, zonder toezicht van de overheid, is een vorm van belangenverstrengeling. Tevens worden ze daardoor een seriese machtsfactor in de maatschappij, net als de overheid, terwijl ze bij hun handelen niet gebonden zijn aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. <BR>
<BR>
Hier staan enkele elementen, er zullen er waarschijnlijk veel meer zijn, die allen pleiten tegen het advies van de Commssie de Vries. <BR>
Moeten we niet eens realistisch de situatie onder ogen durven zien. Als we een goede gezondheidzorg willen behouden, dan zullen de kosten daarvoor de eerstvolgende jaren steeds een steeds grotere plaats in de begroting gaan innemen (o.a. door vergrijzing van de bevolking). Maar dit is een gegeven dat de opeenvolgende regeringen reeds tientallen jaren hebben zien aankomen. Men heeft dit probleem steeds onderkend, maar er niets meegedaan (vb. een extra reserve in de begroting hiervoor op te bouwen). De enige oplossing is nu dat men een relocatie van middelen moet durven doorvoeren tussen de verschillende departementen.<BR>
Zeker in een tijd dat het goed gaat met de Nederlandse economie en er zelfs begrotingsoverschotten zijn, zijn er voldoende middelen om de kosten te dragen en zelfs nu nog een reserve op te bouwen voor de komende jaren. Het is zaak om nu prioriteiten te stellen. Willen we een belastingplan waar volgens alle berekeningen de modale inkomens er in concreto op achteruitgaan en slechts de boven-modale inkomens extra profiteren of een optimale gezondheidzorg voor iedereen?<BR>
Willen we zoals destijds weer een zalm-snip van 100 gulden, waarvan eigenlijk niemand is beter geworden of willen we een degelijke gezondheidszorg? <BR>
Willen we de kinderbijslag per jaar met 100 gulden verhogen, iets wat nog geen tientje per maand betekent of kiezen we ervoor dat als we ziek zijn, we ook effectief behandeld kunnen worden?<BR>
De regering doet steeds meer de burger af met zoethoudertjes, terwijl ze de topinkomens steeds meer bevoordeeld en de tweedeiling in de samenleving als maar grotere vormen aanneemt. Wanneer zal deze onderhuidse en schrijnende onrechtvaardigheid eindelijk eens ophouden. <BR>
<BR>
<BR>
<BR>
Vital E.H. MOORS<BR>
President Rooseveltlaan 120 D<BR>
6224 CS Maastricht<BR>
<FONT COLOR="#0000FF"><U>veh.moors@planet.nl</U></FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2"> <BR>
</FONT><BR>
<FONT SIZE="2"> <BR>
</FONT><BR>
<FONT SIZE="2"> <BR>
</FONT><BR>
<FONT SIZE="2">Nog een puntje uit het werkveld: <BR>
</FONT><BR>
<FONT SIZE="2">Er zijn nu circa 60 verzekeraars, ieder met landelijke dekking sinds een paar jaar (vroeger was dat regionaal). Hoe moet een arts en apotheker bijhouden wie wat mag gebruiken. Verzekeraar 1 heeft een deal met merk A en verzekeraar 2 met merk B, dus eerst vragen bij wie bent u aangesloten? O, dan krijgt u merk B, ja u buurman heeft merk A en uw overbuurman merk C. Leg dat maar eens uit en hou dat maar eens bij!</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2"> <BR>
</FONT><BR>
<FONT SIZE="2">Met vriendelijke groet,</FONT> <BR>
<BR>
<FONT SIZE="2">J.Dik apotheker</FONT> <BR>
</BODY>
</HTML>