[D66] Geen bevrijdingsdag, Geen dodenherdenking

[René Oudeweg]

L.S.
Net zoals de dodenherdenking ontaard is in een ritueel van het herdenken 
van de dodenherdenking zelf is bevrijdingsdag alleen nog een ritueel 
festijn geworden waarbij de dooddoener "Vrijheid is niet 
vanzelfsprekend" alleen nog maar gelezen kan worden als een legitimatie 
van de sociaal-economische status quo. De kunst is ook om te vergeten. 
De Duitsers hebben we immers al lang vergeven.

Als WO2 niet gepaard ging met industriële vernietiging was er 
waarschijnlijk nooit een dodenherdenking ingesteld. De mens was wellicht 
tijdens WO2 nog niet bedacht op de verschrikkingen van de industrie. 
Iedere industrie baart zijn eigen verschrikkingen. De auto-industrie 
heeft 50 miljoen levens gekost sinds begin 20th eeuw.

Gisteren viel de openingsvraag bij het filosofisch kwintet of iemand wel 
eens in een concentratiekamp is geweest. Je hoeft niet met Nee te 
antwoorden als je niet in een Duits concentratiekamp bent geweest, want 
immers de natiestaat volgt het paradigma van het concentratiekamp, dat 
zal Agamben het met me eens zijn, en nog steeds.

Mensen weten uberhaupt niet eens meer waar de christelijke feestdagen 
voor staan, en toch vieren ze het. Bewijs genoeg dat men bevrijdingsdag 
kan vieren zonder te weten wat vrijheid behelst of wat den Nederlander 
zoal uitgespookt heeft.

Kan je vrijheid, in alle vrijheid, wel vieren? Nee. Aleen voor wie geld 
heeft, is de vrijheid niet duur. (H. Jekkers) Bevrijdingsdag dreigt 
hetzelfde lot te ondergaan als carnaval: dat van de festivalisering en 
de consumptie.

4 en 5 mei zijn daarom verworden tot een ritueel om de bestaande 
sociaal-economische status quo te bevestigen omdat oorlogs- en 
angstporno nu eenmaal 'krachtig' tot de verbeelding spreekt.

Misschien is de hedendaagse vrijheid wel erger voor de geest dan oorlog.

RO