[D66] Column: Praatclub Europa huilt zichzelf in slaap

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

Bron:   Telegraaf
Datum:  17 en 18 februari 2025
Auteur: Marcel Peereboom Voller
URL:    
https://archive.ph/https://www.telegraaf.nl/watuzegt/1439249512/praatclub-europa-huilt-zichzelf-in-slaap


Praatclub Europa huilt zichzelf in slaap
----------------------------------------

Europa voelt zich buitenspel gezet door de Amerikaanse president. Hij 
raast als een olifant door de Europese porseleinkast en laat Europa 
straks zelf de scherven opruimen. Als het bestand er komt, is de kans 
groot dat 'wij' opdraaien voor de kosten van de wederopbouw van Oekraine 
en het bewaken van de veiligheid.

In de ogen van de zakenman is dit een logische afrekening met de 
wanbetaler. Wie niet horen wil, moet maar voelen en geen woorden maar 
daden, dat zijn de spreuken die in het Witte Huis op een tegeltje boven 
de schouw hangen.

Het verschil met het babbelzieke Europa wordt dezer dagen almaar 
duidelijker. Zo organiseerde de Franse president Macron maandag een 
spoedoverleg met EU-leiders om 'eenheid uit te stralen'. Eenheid? Hij 
nodigde slechts een handjevol landen uit voor de minitop, terwijl de EU 
27 lidstaten telt, waarmee maar weer eens wordt benadrukt dat Europa 
alleen op papier uit verenigde staten bestaat.

Dit overleg zal geen plek aan de onderhandelingstafel opleveren. 
Praatclub Europa huilt - letterlijk: de voorzitter van de 
veiligheidsconferentie in Munchen, Christoph Heusgen, barstte dit 
weekeinde in tranen uit over de harde opstelling van de Amerikanen - en 
dwingt daarmee nul respect af.

Praatclub Europa kibbelt en spreekt drie jaar na de Russische inval 
allang niet meer met een mond. En dan nog is praatclub Europa verbaasd 
dat het aan de zijlijn moet toekijken hoe twee wereldleiders handjeklap 
spelen en het lot van Oekraine beslechten.

Een verdeeld Europa is een zwak Europa: het is een vleesgeworden cliche. 
Dat tegeltje hangt niet alleen in het Witte Huis, maar ook in het 
Kremlin.


Babbelziekte

Ook op nationaal niveau slaat de babbelziekte ongenadig hard toe, 
getuige het verhaal in De T. over het Nationaal Burgerberaad klimaat. 
Een afspiegeling van de samenleving, bestaande uit 175 burgers, gaat een 
aantal weekeinden met elkaar in dialoog over het klimaatbeleid. Dat deze 
praatclub miljoenen verslindt en daar graag nog een paar ton subsidie 
bij wil voor hotels, tolken, stilteruimtes en kinderopvang, komt niet 
als een verrassing.

Maar wat gebeurt er precies op die bijeenkomsten? Op de site van de 
rijksoverheid las ik een verslag van het eerste beraad. Na een 
welkomstwoord maakten de deelnemers kennis met elkaar door middel van 
vragen als: vertel iets over jezelf en hoe ziet jouw zaterdag eruit? Aan 
de hand van een landkaart gingen zij vervolgens in de ruimte op de plek 
staan waar hij of zij woont. Daarna volgde een oefening in 'luisteren 
vanuit nieuwsgierigheid, in plaats van luisteren vanuit een oordeel'.

In de middag werd met 'Lego gewerkt om een toekomstbeeld te bouwen'. De 
dag werd afgesloten in 'kleine cirkels' om ervaringen te delen en daarna 
was de afsluitende borrel.

De klimaatproblematiek is ontegenzeggelijk urgent, maar dat is niet 
voelbaar in dit verslag van een kringgesprek in groep drie van de 
basisschool.

Lego? Wat staat de volgende keer op het programma? Een rollenspel in de 
poppenhoek?

Prik de dijken maar door. We zijn reddeloos verloren.

--------
(c) 2025 Mediahuis